Ο νικητής της κρίσης - Συνάλλαγμα

Ο νικητής της κρίσης - Συνάλλαγμα

Οι συναλλαγές συναλλάγματος αποτελούν ήδη την αγορά με τις περισσότερες συναλλαγές στον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος, η συναλλακτική δραστηριότητα εκτοξεύθηκε σε επίπεδα ρεκόρ.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) στις αρχές Σεπτεμβρίου, κάθε ημέρα διαπραγματεύονται 4 τρισ. δολάρια, ενώ το 2007 το ίδιο ποσό ήταν στα 3,2 τρισ. δολ.
Της τεράστιας αύξησης ηγήθηκε το άλμα του 50% έως το 1,5 τρις. δολ. ανά ημέρα που πραγματοποίησαν οι όγκοι στην spot αγορά του συναλλάγματος. Το μέγεθος αυτό αντανακλά την αύξηση της δραστηριότητας από «άλλα χρηματοοικονομικά ιδρύματα»- έναν κλάδο που περιλαμβάνει hedge funds και άλλους μη τραπεζικούς εταίρους όπως τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τα αμοιβαία κεφάλαια.

Τα τρέχοντα επίπεδα αποδίδονται και σε διάφορους άλλους παράγοντες- ένας εξ αυτών είναι και η απομάκρυνση των επενδυτών από τις ριψοκίνδυνες δραστηριότητες προς τις δραστηριότητες που, λόγω της κρίσης, απαιτούν λιγότερες γραμμές παραγωγής εντάσεως κεφαλαίου. Ενώ όμως τράπεζες όπως η BNP Paribas που ήδη έχει καθιερωμένη θέση στις συναλλαγές συναλλάγματος, δημιούργησε πρόσφατα πλήρεις πλατφόρμες συναλλάγματος προκειμένου να αυξήσει το μερίδιο αγοράς της, στοιχεία από την τράπεζα της Αγγλίας καταδεικνύουν ότι υπάρχει όλο και περισσότερη συγκέντρωση συναλλαγών συναλλάγματος σε μια ομάδα τραπεζών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι 10 τράπεζες με το μεγαλύτερο τζίρο έχουν αυξήσει το μερίδιο αγοράς τους στο 77% από το 70% το 2007.
Αυτό που στην πραγματικότητα μαρτυρούν τα στοιχεία είναι η αυξανόμενη "ωριμότητα" του συναλλάγματος ως κατηγορία επενδύσεων. Ενώ οι παραδοσιακές κατηγορίες επενδύσεων έχουν αυξήσει τον βαθμό τους της συσχέτισης- όπως κατέδειξε και η οικονομική κρίση- οι αγορές συναλλάγματος μπόρεσαν να προσφέρουν μια εναλλακτική λύση. Λόγω της χαμηλής συσχέτισής τους με άλλες κατηγορίες επενδύσεων, όλο και περισσότεροι επενδυτές μπαίνουν στην αγορά συναλλάγματος έχοντας ευρεία γκάμα στρατηγικών.
Πρόσφατη έρευνα αναφέρει ότι το συνάλλαγμα είναι στην πρώτη θέση των κατηγοριών επενδύσεων τις οποίες οι fund managers πρόκειται να προτιμήσουν εντός του επόμενου έτους πριν από τις μετοχές και τα εμπορεύματα. «Μιλώντας για κατηγορίες επενδύσεων, το συνάλλαγμα ήταν ο πραγματικός νικητής της κρίσης, λέει ο James Davison, επικεφαλής του αρμόδιου τμήματος για την Ευρώπη, τη Μέση ανατολή και την Αφρική για λογαριασμό της BNP Paribas. Οι όγκοι συναλλαγών στηρίζονται σε εμπορικές ροές και ροές αντιστάθμισης κινδύνου, αλλά η πραγματική ανάπτυξη πηγάζει από την ανάδειξη του συναλλάγματος ως εφικτής κερδοσκοπικής εναλλακτικής επένδυσης  έναντι των μετοχών.

Γνωστό μοτίβο
Η τροχιά της μετακύλισης προς το συνάλλαγμα θα μπορούσε να ακολουθήσει εκείνη που ακολούθησε η άνοδος των εμπορευμάτων. Πριν την είσοδο των exchange traded commodities (ETC) ήταν δύσκολο για τους επενδυτές να ωφεληθούν από τις πιθανές αποδόσεις και τη διαφοροποίηση που προσφέρουν οι αγορές εμπορευμάτων. Αυτά όμως άλλαξαν όταν τα ETC και τα ETFs έγιναν ευρέως διαθέσιμα.
Η εισαγωγή των exchange traded currency products στις ΗΠΑ και την Ευρώπη μπορεί ενδεχομένως να δώσει το έναυσμα ώστε η κατάσταση στις αγορές συναλλάγματος να εξελιχθεί ανάλογα.
Χρησιμοποιώντας αυτά οι επενδυτές έχουν εύκολη πρόσβαση σε μια ευρεία γκάμα ισοτιμιών συμπεριλαμβανομένων όλων των νομισμάτων του G10 όπως και άλλων περισσότερο εξωτικών αλλά όλο και περισσότερο δημοφιλών νομισμάτων από αναδυόμενες αγορές, όπως το ρέμνιμπι και η ρουπία.
Επιπρόσθετα, οι αγορές συναλλάγματος προσφέρουν μηχανισμό ρευστότητας για επενδυτικές στρατηγικές που βασίζονται στα μακροοικονομικά. Μια στρατηγική θέση, όπως το να λαμβάνει κανείς θέση long επί ενός καλαθιού με ισοτιμίες εμπορευμάτων εκτιμώντας ότι οι τιμές των εμπορευμάτων θα κινηθούν ανοδικά, δίνει τη δυνατότητα στους επενδυτές να αποφύγουν την παράταση της προθεσμίας εξόφλησης που μπορεί να επηρεάσει τις αγορές εμπορευμάτων.
Η αγορά συναλλάγματος ταιριάζει επίσης σε αυτούς που λειτουργούν με γνώμονα την τακτική. Σύμφωνα με στοιχεία από το Fund Strategy- το εξειδικευμένο περιοδικό για τον κλάδο των επενδύσεων- αν χρησιμοποιεί κανείς μακροοικονομικές στρατηγικές η το συνάλλαγμα αποδίδει καρπούς. Για παράδειγμα ένας επενδυτής που ανησύχησε για το εθνικό χρέος στην Ευρώπη και που έλαβε θέση long έναντι του γεν και short έναντι του ευρώ θα έβλεπε απόδοση της τάξης του 23%.
Η κίνηση κεφαλαίων προς το ασφαλές καταφύγιο του ελβετικού φράγκου είναι άλλη μια απόδειξη ότι οι επενδυτές ανησυχώντας για την πιθανότητα άλλης μιας διόρθωσης χρησιμοποιούν τις αγορές συναλλάγματος για να αμβλύνουν έναν τέτοιον κίνδυνο. Αν και οι επιχειρήσεις μπορεί να διαμαρτύρονται για την αυξανόμενη μεταβλητότητα στις αγορές νομισμάτων, αυτή παραμένει σε χαμηλότερα επίπεδα έναντι της μεταβλητότητας που παρατηρείται στις μετοχές, καθιστώντας το συνάλλαγμα λιγότερο επικίνδυνη επένδυση.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ετησιοποιημένη μέση μεταβλητότητα του ζεύγους δολάριο – ευρώ είναι κατά 140% χαμηλότερη από ό,τι η μεταβλητότητα του δείκτη Eurostoxx 50 κατά την ίδια περίοδο.
Οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι οι μακροοικονομικές στρατηγικές είναι που θα καθορίσουν τις αποδόσεις των επενδύσεων. Οι επενδυτές καταπιάνονται με μια πληθώρα θεμάτων: Τις απότομες μεταστροφές ανάμεσα στην αποφυγή του επενδυτικού κινδύνου και της όρεξης για ρίσκο, την αυξανόμενη δύναμη της κινεζικής οικονομίας, την διερυνόμενη απόσταση στις νομισματικές πολιτικές, την επιμονή του κινδύνου που σχετίζεται με το εθνικό χρέος, τα νέα ρυθμιστικά πλαίσια και τον αυξανόμενο ανταγωνισμό για εμπορεύματα- κλειδιά.
Επειδή όλα αυτά μπορούν να διευθετηθούν τακτικά με τη χρήση ποικίλων συναλλαγματικών στρατηγικών η συνεχόμενη άνοδος του συναλλάγματος ως ώριμης κατηγορίας επενδύσεων είναι εξασφαλισμένη.
Αν και αυτό είναι πιθανό να προκαλεί ικανοποίηση στους επενδυτές μάλλον δεν κάνει τους κεντρικούς τραπεζίτες και τους πολιτικούς εξίσου χαρούμενους.
Θερμές ευχαριστίες στην φίλη Ν.Μ. (εξειδικευμένη στο trading συναλλάγματος)

Η μετοχή της Ericsson

Η μετοχή της Ericsson
LM Ericsson Telephone Company (ERIC) Stock Charts (Το γράφημα 10ετίας της μετοχής της Ericsson. Από τα $ 75 το 2000 ---- στα $2,50 το 2002 ----- και στα $ 10,98 σήμερα). Κάντε κλίκ στο
http://www.nasdaq.com/aspx/chartingbasics.aspx?intraday=off&timeframe=10y&charttype=bar&splits=off&earnings=off&movingaverage=20day&lowerstudy=volume&comparison=&index=&drilldown=off&selected=ERIC

LM Ericsson Telephone Company (ERIC) Company Financials. Εδώ θα βρείτε μεγέθη όπως οι ετήσιες συνολικές πωλήσεις της εταιρείας πχ. $ 28,918 δισεκατομμύρια δολάρια το 2009 κλπ . Κάντε κλίκ στο  http://www.nasdaq.com/asp/ExtendFund.asp?symbol=ERIC&selected=ERIC

Ολα τα παραπάνω δεν αποτελούν πρόταση για αγορά ή πώληση της μετοχής, αλλά απάντηση στο ερώτημα   " που μπορεί κανένας να βρεί στοιχεία για την συγκεκριμένη μετοχή? ".

Οι έχοντες, οι μη έχοντες και δύο μεγάλες κρίσεις στις ΗΠΑ. Η εισοδηματική ανισότητα κατέγραψε ρεκόρ το 2007, το υψηλότερο από το 1928.

Οι έχοντες, οι μη έχοντες και δύο μεγάλες κρίσεις στις ΗΠΑ. Η εισοδηματική ανισότητα κατέγραψε ρεκόρ το 2007, το υψηλότερο από το 1928.

Ογδόντα ένα χρόνια συμπληρώθηκαν  από τη «Μαύρη Τρίτη» του 1929, που σηματοδότησε την αρχή για τη Μεγάλη Υφεση. Παραλληλισμοί έχουν γίνει πολλοί με τη χρηματοοικονομική -και στη συνέχεια μακροοικονομική- κρίση του 2008. Μόλις πρόσφατα, ωστόσο, οι οικονομολόγοι «ανακάλυψαν» ένα σημείο που έχουν κοινό οι δύο περίοδοι: ότι σε αμφότερες τις περιπτώσεις, ένα χρόνο πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, η εισοδηματική ανισότητα στις ΗΠΑ είχε καταγράψει ρεκόρ. Παρότι τα πρώτα στοιχεία δεν αποδεικνύουν πως η εισοδηματική ανισότητα «γεννά» κρίσεις, δείχνουν ότι συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό. Αραγε, η δημόσια πολιτική πρέπει να έχει στόχο τη μείωση της ανισότητας και, αν ναι, με ποιο τρόπο, ιδίως δεδομένης της κυρίαρχης πίστης ότι η ανισότητα συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη; Η συγκέντρωση του πλούτου στην ανώτερη εισοδηματική κλίμακα δημιουργεί φούσκες περιουσιακών στοιχείων, ή το αντίστροφο; Η αύξηση των φόρων ή των επιτοκίων αποτρέπει, άραγε, τις κρίσεις;

Η δημόσια συζήτηση στις ΗΠΑ περί επέκτασης των φοροαπαλλαγών της εποχής Μπους για τα πλουσιότερα νοικοκυριά ίσως παράσχει τα πρώτα δείγματα της τάσης που θα επικρατήσει στο εξής. Η άμβλυνση της στάσης του Μπαράκ Ομπάμα ως προς την ανακατανομή του πλούτου ίσως αντικατοπτρίζει την αντίληψη του Λευκού Οίκου ότι δεν υπάρχει ανάλογη πολιτική στήριξη. Ο πρόεδρος της Fed, Μπεν Μπερνάνκι, θεωρεί πως η επιτοκιακή πολιτική είναι υπερβολικά δραστικό εργαλείο αποτροπής μιας φούσκας, αφού μπορεί, αντί να διορθώσει μια μικρή πηγή αστάθειας, να ρίξει ολόκληρη οικονομία σε ύφεση. Το ζήτημα είναι πως, αν δεν αντιμετωπισθεί, η ανισότητα εκτιμάται ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται στο εγγύς μέλλον: το χρηματιστήριο έχει καλύψει το ήμισυ της απόστασης από το ιστορικό ρεκόρ του Οκτωβρίου 2007, όμως η ανεργία εικάζεται πως θα ολοκληρώσει τη χρονιά αμετάβλητη στο 9,7%.

Δάνεια και επενδύσεις
Βάσει έρευνας του οικονομολόγου Ιμάνιουελ Σάιζ (Emmanuel Saez) του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας -βραβευθέντος το 2010 για το έργο του πάνω στην εισοδηματική ανισότητα- το ανώτατο 1% των νοικοκυριών είχε εισόδημα που αναλογούσε στο 23,5% του συνόλου, το 2007. Το ποσοστό αυτό ήταν το υψηλότερο από το 1928, όταν είχε διαμορφωθεί στο 49%. Ο συντελεστής Gini (δείκτης κατανομής εισοδήματος) «δίνει» ποσοστό 47% στο 2006, μικρή πτώση το 2007 και επάνοδο το 2008. Οι οικονομολόγοι διαφωνούν ως προς την ακριβή σχέση υψηλής εισοδηματικής ανισότητας και κρίσεων. Συμφωνούν, ωστόσο, ότι οι παράγοντες που οδήγησαν στην αύξησή της σε αμφότερες τις περιόδους είναι κοινοί. Πρώτος παράγοντας, η ταχεία επέκταση των πιστώσεων: «δανείζουμε για να έχουν οι άνθρωποι να ξοδεύουν», όπως επισημαίνει ο Ραγκουράμ Ρατζάν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου και πρώην οικονομολόγος του ΔΝΤ. Τη δεκαετία του ’20, επρόκειτο για αγροτικά, στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια. Τη δεκαετία του ’00, για δάνεια με σκοπό τις επενδύσεις. Δεύτερος παράγοντας, λόγω ακριβώς της συγκέντρωσης πλούτου στην κορυφή, η αναζήτηση επενδύσεων υψηλού ρίσκου. Οταν τόσο ρευστό κυκλοφορεί στην αγορά, οι παραδοσιακές ασφαλείς τοποθετήσεις όπως τα ομόλογα του Δημοσίου με τη χαμηλή απόδοση δεν είναι πια καθόλου ελκυστικές για τους επενδυτές. Οπως επισημαίνει ο Κεμάλ Ντερβίς, πρώην υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας, σήμερα στέλεχος του ινστιτούτου Brookings, η μείωση της ανισότητας δεν είναι θέμα δικαιοσύνης και ηθικής. Μια οικονομία που στηρίζεται στην κατανάλωση χρειάζεται καταναλωτές και αν ο πλούτος συγκεντρωθεί στην κορυφή, ίσως η ζήτηση να μην είναι αρκετή για να πυροδοτήσει ανάπτυξη.

Το πρότυπο του «Τζο ο υδραυλικός»
Οι ΗΠΑ διαθέτουν ένα από τα μεγαλύτερα εισοδηματικά χάσματα μεταξύ των ανεπτυγμένων οικονομιών. Οι επιδόσεις της κατατάσσουν μάλιστα τη χώρα στην ίδια μοίρα με αναπτυσσόμενες όπως η Ακτή του Ελεφαντοστού, η Τζαμάικα και η Μαλαισία, αλλά και ακόμα πιο «εξωτικές», όπως η Γκάνα, το Τουρκμενιστάν, η Σενεγάλη και η Καμπότζη. Αυτά, τουλάχιστον, μαρτυρεί ο συντελεστής Gini, το ευρύτερα χρησιμοποιούμενο μέτρο ανισότητας στην κατανομή του πλούτου. Η ανισοκατανομή του εισοδήματος υποχώρησε κάπως το 2008, καθώς τα πλουσιότερα νοικοκυριά επλήγησαν περισσότερο από την κρίση. Ωστόσο, η τάση αντιστράφηκε αμέσως: το 2009, η ανισοκατανομή έφθασε στα υψηλότερα επίπεδα από το 1967, όταν άρχισαν να καταγράφονται τα εισοδήματα των νοικοκυριών.
Πλην των μακροχρόνια ανέργων και των μη δικαιούχων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, οι περισσότεροι κάτοικοι δεν ενοχλούνται ιδιαίτερα με την εισοδηματική ανισότητα: πιστεύουν ότι η σκληρή δουλειά είναι το «κλειδί» για τον πλουτισμό. Εξ ου και η σφοδρή αντίδραση στο σχόλιο του τότε υποψηφίου προέδρου Μπ. Ομπάμα περί ανακατανομής του πλούτου, με αποκορύφωμα τον περίφημο «Τζο τον υδραυλικό».







Ωστόσο, η τάση ίσως αλλάζει. Ισως, βέβαια, να πρόκειται απλώς για προσωρινή αντίδραση στην οικονομική δυσπραγία, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την απέχθεια προς τη Γουόλ Στριτ, όπου οι μισθοί των στελεχών έχουν επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα την ώρα που η ανεργία παραμένει υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2007 - τον Σεπτέμβριο, 6,1 εκατ. άτομα ήταν άνεργοι για περισσότερους από έξι μήνες, αριθμός τετραπλάσιος σε σχέση με το 2008. Ομως, οι οικονομολόγοι έχουν αρχίσει να εξετάζουν τη σχέση μεταξύ ανισότητας και κρίσεων. Ο Πολ Κρούγκμαν παραδέχεται πως, παρότι επεσήμαινε πριν από το 2008 ότι η ανισότητα προσέγγιζε τα επίπεδα προ της Μεγάλης Υφεσης, απέρριπτε την ιδέα μιας νέας μακροοικονομικής κρίσης. Ο Ατζάι Καπούρ της Deutsche Bank δεν έχει πεισθεί ακόμα. Ομως, η παραδοσιακή πίστη πως η πάταξη της ανισότητας βλάπτει την ανάπτυξη ίσως έχει αρχίσει να κλονίζεται.
Ευχαριστώ την φίλη Ν.Μ.

NEOI ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ : Aυτοδημιούργητοι και πολυεκατομμυριούχοι

NEOI ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ : Aυτοδημιούργητοι και πολυεκατομμυριούχοι
Γυναίκες και άντρες κάτω από σαράντα, δημιουργούν εταιρείες, αλλάζουν δουλειά, πλουτίζουν, καινοτομούν και διακρίνονται στην ερευνητική ή την εταιρική καριέρα

Οι περίφημοι «αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες και επαγγελματίες» για τη λαϊκή κουλτούρα της δεκαετίας του ’60 και του ’70 ήταν σχεδόν αποκλειστικά άνδρες στα πενήντα ή και μεγαλύτεροι. Σήμερα τα δεδομένα αυτά ανατρέπονται με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Σαράντα γυναίκες και άντρες κάτω από σαράντα και κάποιοι ακόμα και κάτω από τα τριάντα, όπως τους παρουσιάζει το Fortune, δημιουργούν τις εταιρείες τους, αλλάζουν δουλειά, πλουτίζουν, καινοτομούν και διακρίνονται στην ερευνητική ή την εταιρική τους καριέρα.

Ενα γνωστό παράδειγμα νεαρότατου επιχειρηματία και όντως διάσημου είναι αυτό του Μαρκ Ζούκερμπεργκ, του «μπαμπά» του Facebook. Eίναι μόλις 26 χρονών και το γιγαντιαίο ηλεκτρονικό καφενείο, που ίδρυσε, ή αν προτιμάτε, ο ιστοτόπος ηλεκτρονικής δικτύωσης, δέχεται επισκέψεις από 500 εκατ. χρήστες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Πριν από λίγο καιρό ο νεαρός επιχειρηματίας δώρισε 100 εκατομμύρια δολάρια για την αναβάθμιση των σχολείων στo Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ.

Ο κ. Ζούκερμπεργκ (2oς στην κατάταξη) δεν είναι φυσικά ο πρώτος διδάξας ως νέος επιχειρηματίας στον κυβερνοχώρο. Είχε προηγηθεί ο Μαρκ Αντρισεν, ο οποίος έβαλε τα πρώτα λιθαράκια για να χτιστεί ο χώρος αυτός (1ος στην κατάταξη). Συν-δημιούργησε τη Νetscape, την ομώνυμη μηχανή αναζήτησης, η οποία είχε αμφισβητήσει το μονοπώλιο στον κλάδο, που οικοδομούσε μεθοδικά ο Internet Explorer της Microsoft. Σήμερα ως δυναμικός επενδυτής σε καινοτόμες επιχειρηματικές δράσεις μετέχει στα διοικητικά συμβούλια των Facebook, Hewlett-Packard και Skype. Στην τρίτη θέση του καταλόγου των 40 φερέλπιδων επιχειρηματιών συναντούμε δύο ακόμα ονόματα της κοινωνικής δικτύωσης, του Ιβαν Γουίλιαμς και του Μπιζ Στόουν, συνιδρυτών του Τwitter.

Στα 34 του χρόνια ο Αντίτια Μιτάλ, ο νεαρός Ινδός με το παιδικό πρόσωπο και γενικός οικονομικός διευθυντής της Χαλυβουργίας Arcelor Mittal, έχει ήδη ενορχηστρώσει μαζί με τον πατέρα του Λακσμί Μιτάλ την εξαγορά της Arcelor. Αναδιοργανώνει τη στρατηγική της εταιρείας στις καίριες αγορές Βραζιλίας, Ινδίας και Κίνας, χωρίς να πάψει να ενδιαφέρεται για παράπλευρες ευκαιρίες. Η γυναίκα του, Mίγκα Μιτάλ, αγόρασε τη χρεοκοπημένη Escada κι εκείνος την επικρότησε. Εκτός της αναδυόμενης Ινδίας παρούσα στον κατάλογο των 40 (σχεδόν) σαραντάρηδων του Fortune, εκπροσωπείται και η Κίνα. Ο 39χρονος Πόνι Μα Χουατένγκ, ένας από τους Κινέζους δισεκατομμυριούχους και ίσως ο πιο μοναχικός, ίδρυσε την εταιρεία του Διαδικτύου Tencent - η μεγαλύτερη του κλάδου στην Κίνα βάσει της κεφαλαιοποίησής της. Το 1999 επινόησε την πλατφόρμα στιγμιαίων μηνυμάτων QQ και σήμερα τη χρησιμοποιούν 500 εκατομμύρια χρήστες, αποδεικνύοντας ότι ο κ. Μα Χουατένγκ «εντοπίζει» εγκαίρως τις τάσεις, που θα ακολουθήσουν οι νέοι στην Κίνα.

Στην αναδυόμενη οικονομία της Αργεντινής σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο επίσης 39χρονος Μάρκος Γκαλπερίν, πρώην παίκτης του ράγκμπι στις νεανικές ομάδες της πατρίδας του. Στα 28 του χρόνια ίδρυσε την πρώτη ηλεκτρονική αγορά στη Λατινική Αμερική, ονόματι Mercado-Libre (ελεύθερη αγορά), η οποία σήμερα φιλοξενεί 43 εκατ. εγγεγραμμένους χρήστες. Το 2007 έγινε η πρώτη δημόσια εγγραφή της μετοχής της και έκτοτε η αξία της εκτινάχθηκε 127%.

Για την 38χρονη οικονομολόγο με ειδίκευση στην ανάπτυξη, Εσθερ Ντάφλο, η καινοτομία έγκειται στο ότι χρησιμοποιεί τα μοντέλα της επιστήμης της να αξιολογήσει στο ίδιο το πεδίο πόσο αποτελεσματικά είναι τα διεθνή προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας.

Ο 35χρονος Εντ Ρόζενφελντ δεν παρασύρθηκε ανεπανόρθωτα από τις σειρήνες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία υπηρέτησε ώς το 2005. Εκτοτε στράφηκε στο λιανεμπόριο και ξεκίνησε να εργάζεται στην υποδηματοποιία Steven Madden, προσβλέποντας στα υψηλά κλιμάκια. Το 2008 ανέλαβε διευθύνων σύμβουλος, προσέθεσε επτά εμπορικά σήματα στην εταιρεία και αισθάνεται πως δουλεύει «σε μια δουλειά, που επιτέλους κάνει κάτι». Μόνο δύο χρόνια στη θέση της ανώτατης αντιπροέδρου χρειάστηκαν στη Γουέντι Κλαρκ, 39 ετών σήμερα, να διοργανώσει τη μεγαλύτερη στην ιστορία της Coca Cola εκστρατεία μάρκετινγκ με απήχηση σε 160 χώρες του κόσμου και προϋπολογισμό εκατοντάδων εκατομμυρίων - αυτή αφορούσε το Μουντιάλ, ενώ εξίσου επιτυχημένη ήταν και η ανάλογη πρωτοβουλία των εφετινών Χειμερινών Ολυμπιακών. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα είναι οι Ολυμπιακοί του 2012 στο Λονδίνο και μέχρι τότε η κ. Κλαρκ θα συνεχίζει να ταξιδεύει αενάως με ένα απλό τζιν και τις σαγιονάρες της. «Η ένταση της δουλειάς χρειάζεται άνετα ρούχα», όπως λέει η ίδια.

Tέλος, οι Φίλιπ Λιμ και Γουέν Ζου δημιούργησαν το εμπορικό σήμα μόδας 3.1 Phillip Lim, μία από τα πιο έξυπνες νέες φίρμες για τους αναλυτές. Η κ. Ζου εκμεταλλεύεται την προηγούμενη εμπειρία στη δικτύωσή της στο εμπόριο και ο κ. Λιμ σχεδιάζει. Τα ρούχα του παραπέμπουν στην υψηλή ραπτική, αλλά οι τιμές τους όχι και τόσο.

Στο Χάρβαρντ
Στον ακαδημαϊκό χώρο στις ΗΠΑ ο 33χρονος Ρόιλαντ Φράιερ αποτελεί αξιοσημείωτο παράδειγμα, όπως επισημαίνει το περιοδικό Fortune. Διδάσκει Οικονομικά στο Χάρβαρντ και ειδικεύεται στη σχέση φυλετικής προέλευσης και εκπαίδευσης. Είναι ο νεαρότερος Αφροαμερικανός, που έλαβε μονιμότητα στο Χάρβαρντ, όντας μόλις 30 ετών. Το 2008 δημιούργησε το Εργαστήριο Εκπαιδευτικής Καινοτομίας στο Χάρβαρντ, το οποίο διερευνά μεθόδους βελτίωσης των δημοσίων σχολείων. Ο Τσαρλς Μπεστ, πάλι, φροντίζει να στηρίζει τη δημόσια εκπαίδευση με δωρεές τα τελευταία 11 χρόνια με την ιστοσελίδα donorschoose.org. Εχει συγκεντρώσει με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό του 70 εκατ. δολάρια για 147.000 έργα μέχρι σήμερα - μεταξύ των δωρητών είναι και οι ιδρυτές του eBay και του Twitter.

Σε εποχές κρίσης η εταιρεία του 30χρονου, Αντριου Μέισον, η Groupn, κάνει θαύματα. Συγκεντρώνει εκπτώσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες, οι οποίες ενεργοποιούνται, όταν ανταποκριθεί συγκεκριμένος αριθμός ενδιαφερομένων – λειτουργεί σε 29 χώρες και στην Ελλάδα. Ο Ιταλός Λορέντζο Σιμονέλι στα 37 του χρόνια είναι ο νεαρότερος επικεφαλής κλάδου στην ιστορία της General Electric. Είναι υπεύθυνος από το 2008 για τις δραστηριότητες μεταφορικού εξοπλισμού, οι οποίες επλήγησαν λόγω σκληρών συνθηκών στην αγορά και τα έσοδα μειώθηκαν 34%. Ευτυχώς οι παραγγελίες αυξήθηκαν 84%.

Στην Google η 35χρονη Μαρίσα Μέγερ προΐσταται 200 διευθυντών προϊόντων και τα έσοδα φθάνουν τα 16 δισ. δολάρια. Στα νέα σχέδιά της συμπεριλαμβάνονται ο επανασχεδιασμός της διαδικασίας αναζήτησης και των εικόνων της Google, καθώς και το λανσάρισμα της στιγμιαίας αναζήτησης. Τέλος, μία επιχειρηματίας πολλά υποσχόμενη είναι η μόλις 29 ετών Μονίκ Πεάν. Ιδρυσε τη φερώνυμη εταιρεία της Monique Pean με κοσμήματα το 2006 και βραβεύτηκε για τις δημιουργίες της, τις οποίες εμπνέεται από την τέχνη των ιθαγενών. Φροντίζει τα υλικά της να ακολουθούν τις αρχές της βιωσιμότητας.

Για οικονομικές ατασθαλίες κατηγορεί τον όμιλο Γλου η Puma AG

Για οικονομικές ατασθαλίες κατηγορεί τον όμιλο Γλου η Puma AG

Σε εξαιρετικά δυσχερή θέση βρίσκεται ο όμιλος Γλου, μετά την απόφαση της γερμανικής εταιρείας αθλητικών ειδών Puma AG να κινηθεί νομικά εναντίον των δύο μετόχων μειοψηφίας της εταιρείας στην Ελλάδα, των αδελφών Αντώνη και Γιώργου Γλου, κατηγορώντας τους για οικονομικές ατασθαλίες πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Ουσιαστικά, η γερμανική εταιρεία προεξοφλεί την απόκτηση του πλήρους ελέγχου της ελληνικής εταιρείας -η οποία κατέγραφε έως πρότινος θετικές επιδόσεις- αποσπώντας το μερίδιο 30% που κατέχουν οι αδελφοί Γλου. Ταυτόχρονα, ζητά αδιευκρίνιστες προς το παρόν αποζημιώσεις για τις μη ταμειακές διαγραφές ύψους 130 εκατ. ευρώ στις οποίες υποχρεώνεται, στη βάση ευρημάτων ανεξάρτητου ελέγχου στην Puma Hellas την τελευταία τριετία.

Παράγοντες της αγοράς σημειώνουν ότι η ίδια η ανακοίνωση της γερμανικής εταιρείας δημιουργεί ερωτήματα, καθώς θέτει στο στόχαστρό της τους μετόχους μειοψηφίας, κατηγορώντας τους για υπεξαίρεση, τη στιγμή που η ίδια κατείχε την απόλυτη πλειοψηφία, με 70% της ελληνικής θυγατρικής. Περισσότερα ερωτήματα δημιουργεί η αναφορά στην ανακοίνωση της Puma AG στη δυναμική που παρουσιάζει η ελληνική αγορά, συγκαταλεγόμενη στις 10 σημαντικότερες στην ευρωπαϊκή ήπειρο για τη γερμανική φίρμα, με σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης. Ουσιαστικά επικροτώντας τις έως σήμερα προσπάθειες της ελληνικής διοίκησης, η γερμανική φίρμα δεν παραλείπει να επισημάνει ότι διατηρεί το ενδιαφέρον της στη χώρα μας, όμως προαναγγέλλει τη συρρίκνωση των δραστηριοτήτων της το επόμενο διάστημα, ως συνέπεια της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας. Σημειώνεται ότι η Puma λειτουργεί 12 καταστήματα στη χώρα μας, ενώ διατηρεί περί τους 1.000 συνεργάτες χονδρικής.

Αίνιγμα αποτελεί πάντως και η εξέλιξη των οικονομικών μεγεθών της εταιρείας την περσινή χρήση, πριν ακόμη ξεσπάσει η κρίση στο λιανεμπόριο. Ειδικότερα, η Puma Hellas παρουσίασε σημαντική κάμψη των καθαρών κερδών της το 2009, στο 1,55 εκατ. ευρώ έναντι κερδών 16 εκατ. ευρώ το 2008, ενώ οι πωλήσεις της υποχώρησαν σε 73,7 εκατ. ευρώ από 77,9 εκατ. ευρώ το προηγούμενο έτος. Στο ίδιο διάστημα, το σύνολο των υποχρεώσεών της ανήλθε σε 115 εκατ. ευρώ, από 91 εκατ. ευρώ το 2008, ενώ μειώθηκε ο μακροπρόθεσμος δανεισμός της σε 7 εκατ. ευρώ από 14 εκατ. ευρώ. Σημαντικά αυξημένες εμφανίζονται στον ισολογισμό της Puma Hellas οι μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις της, στα 67 εκατ. ευρώ από 20 εκατ. ευρώ το 2008, ενώ κάθετη πτώση καταγράφηκε στα λειτουργικά κέρδη της εταιρείας, στα 292.000 ευρώ το 2009 από 17,79 εκατ. ευρώ το προηγούμενο έτος.

Πεισματικά αρνούμενος να παράσχει εξηγήσεις, ο όμιλος Γλου ουσιαστικά αφήνει το πεδίο ελεύθερο για κάθε είδους εικασίες. Παράγοντες στην αγορά συσχετίζουν τις εξελίξεις στη γερμανική εταιρεία με τη δυσμενή οικονομική θέση στην οποία ο ίδιος ο όμιλος βρίσκεται την τελευταία διετία, ως συνέπεια της κρίσης στην κατανάλωση. Μέσα στο καλοκαίρι, έχασε την αντιπροσώπευση για Ελλάδα και Κύπρο των ειδών ένδυσης Quicksilver και Roxy, μετά από 13 έτη συνεργασίας, ενώ τον τελευταίο χρόνο έχει υποχρεωθεί σε συρρίκνωση του δικτύου καταστημάτων Glou, σε περίπου 40 από 68. Η χρήση του 2009 αποκάλυψε σημαντικά οικονομικά προβλήματα για τον όμιλο, οι πωλήσεις του οποίου μειώθηκαν σε 66,6 εκατ. ευρώ από 79,5 εκατ. ευρώ το 2008, ενώ κατέγραψε ζημίες ύψους 15,77 εκατ. ευρώ, έναντι κερδοφορίας ύψους 1,7 εκατ. ευρώ το προηγούμενο έτος. Στο ίδιο διάστημα, οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις του άγγιξαν τα 106,5 εκατ. ευρώ και το σύνολο των υποχρεώσεών του ανήλθε σε 117,3 εκατ. ευρώ.

Καταργήστε τώρα τις ακάλυπτες επιταγές

Καταργήστε τώρα τις ακάλυπτες επιταγές
«Ο εκδότης γνώριζε ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμα κεφάλαια στον ως άνω λογαριασμό, τόσο κατά τον χρόνο της πραγματικής εκδόσεως των ως άνω επιταγών, όσο και κατά τον χρόνο της εμφανίσεως αυτών προς πληρωμή στην πληρώτρια τράπεζα. Αποτέλεσμα της ως άνω παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς του εκδότη ήταν να υποστεί ο αποδέκτης ισόποση με το ποσό των επιταγών περιουσιακή ζημία, την οποία ο εκδότης είναι υπόχρεος να αποκαταστήσει. Ο ισχυρισμός του εκδότη ότι ελλείπει το στοιχείο της υπαιτιότητας, για τον λόγο ότι έπρεπε να προηγηθεί η ενημέρωσή του από τον αποδέκτη για το επικείμενο κλείσιμο των λογαριασμών και στη συνέχεια να προχωρήσει στη σφράγιση των επιταγών, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, αφού σύμφωνα με τις ως άνω συμβάσεις, δεν είχε τέτοια υποχρέωση». (Απόφαση Αρείου Πάγου 263/2008). Χασομέρια δικαστηρίων, δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε δαπάνες για δικηγόρους και δικαστές, εμπορικές απάτες και ατελείωτες ώρες απωλειών επιχειρηματικής και υπαλληλικής δραστηριότητας.

Οι επιταγές είναι μόνον «όψεως». Αλλιώς υπάρχουν οι συναλλαγματικές, οι οποίες μάλιστα έχουν απαλλαγεί και από το χαρτόσημο. Ο νόμος προβλέπει πως τιμωρείται εκείνος που εκδίδει επιταγή χωρίς να έχει αντίστοιχα διαθέσιμα κεφάλαια στην πληρώτρια τράπεζα κατά τον χρόνο της έκδοσης ή της πληρωμής της επιταγής.

Κι όμως, το παράνομο αυτό καθεστώς «ζει και βασιλεύει», Αν οι τράπεζες δεν κέρδιζαν θα το είχαν καταργήσει στην πράξη, αφού αυτές παραδίνουν το «όπλο» στον πελάτη. Διαφυλάσσουν μάλιστα τα κέρδη τους, χρησιμοποιώντας και το φόβητρο του Τειρεσία. Με την αισχρή απειλή «φακελώματος», οι τράπεζες εκβιάζουν τους πελάτες τους, προκειμένου να εξαναγκάζονται σε μεγαλύτερο δανεισμό. Το αποτέλεσμα είναι να εκτίθενται όλοι οι συντελεστές της οικονομικής δραστηριότητας σε ολοένα υψηλότερους πιστωτικούς κινδύνους, χωρίς ποτέ να υποχρεώνονται οι τράπεζες στην αποτίμηση του αναλογούντος κινδύνου.

Συχνά όμως πραγματοποιείται ο κίνδυνος της ακάλυπτης επιταγής, την οποία πάντως η τράπεζα είχε αποδεχθεί ως επαρκές συναλλακτικό μέσο για την είσπραξη προεξόφλησης. Η τράπεζα συμπεριφέρεται ως να μην έχει αυτή κανένα πρόβλημα. Ο κίνδυνος παραμένει στην πλευρά των δύο πελατών της επιταγής.

Χρήμα δημιουργούν οι τράπεζες. Με την ελληνική πατέντα η τράπεζα εκχωρεί στον εκδότη μιας επιταγής την αρμοδιότητα να αξιολογεί τους κινδύνους και να παραχωρεί ισόποση πίστωση, χωρίς να προηγείται καμία πράξη δανεισμού. Ο κομιστής της επιταγής, από την πλευρά του, καλείται να αξιολογήσει και να αναλάβει τον κίνδυνο του εκδότη, επιδιώκοντας με τη σειρά του να κυκλοφορήσει το νέο αυτό χρήμα στις υπόλοιπες δραστηριότητές του. Οι ακάλυπτες επιταγές θέτουν σε λειτουργία και τον πολλαπλασιαστή χρήματος, γεγονός που όλα αυτά τα χρόνια φουσκώνει τις πληθωριστικές πιέσεις, πολλαπλασιάζει τον πιστωτικό κίνδυνο και υποδαυλίζει την κρίση αφερεγγυότητας.

Είναι καιρός να καταργήσουν, οι τράπεζες, τη διανομή ακάλυπτων επιταγών και την αντικατάσταση όσων κυκλοφορούν με κανονικές εμπορικές πιστώσεις, που θα ενσωματώσουν στο σύστημα τους πραγματικούς κινδύνους; Η κρίση προσφέρει μοναδική ευκαιρία να απαγορευτεί οριστικά αυτή η φαυλότητα. Θα κερδίσουν η οικονομία, οι συναλλασσόμενοι και, βεβαίως, οι... τράπεζες.

Πραγματικές συναλλαγές - Πραγματικές επενδύσεις - Δείτε συγκεντρωτικά τα Αποτελέσματα (Κέρδη / ζημίες).

Πραγματικές συναλλαγές - Πραγματικές επενδύσεις - Δείτε συγκεντρωτικά τα Αποτελέσματα (Κέρδη / ζημίες).
Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται όλες οι συναλλαγές τις οποίες πραγματοποιήσαμε από την 25η Σεπτεμβρίου 2009 έως σήμερα και για τις οποίες ενημερώνεσθε ανελλιπώς , κάθε φορά κατά την οποία ανοίγουμε ή κλείνουμε μία θέση.
Μπορείτε να ανατρέξετε πίσω στις ημερομηνίες τις οποίες αναφέρω και κατά τις οποίες δημοσίευσα και τα σχετικά πινακίδια των συναλλαγών. Σε αυτά περιλαμβάνονται αναλυτικά στοιχεία για κάθε πράξη.
Στην τελευταία κολώνα με εντονώτερα γράμματα παρουσιάζονται τα % ποσοστά μικτού κέρδους (+) ή μικτής ζημίας (-) , τα οποία προέκυψαν από την ολοκλήρωση της κάθε μίας συναλλαγής. Οι συναλλαγές οι οποίες δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί (δηλαδή παραμένουν ανοικτές), δεν εμφανίζουν στην τελευταία κολώνα ποσοστό κέρδους ή ζημίας και κατά συνέπεια παραμένουν κενά τα σχετικά κουτάκια έως ότου κλείσει (ολοκληρωθεί) η συναλλαγή μας.

Καλή επιτυχία στις συναλλαγές σας ( Trade well ) - Λευτέρης Ρ.


Οι επενδύσεις τις οποίες πραγματοποιώ, ενέχουν τον κίνδυνο απώλειας του συνολικού κεφαλαίου το οποίο κάθε φορά επενδύεται και σε κάποιες περιπτώσεις ενέχουν τον κίνδυνο απωλειών ποσών ακόμη και μεγαλύτερων και από το κεφάλαιο που αρχικά επενδύσαμε.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στις παρακάτω αποφάσεις, οι οποίες αφορούν:
1.-στην χρονική στιγμή κατά την οποία θα επενδύσετε (θα ανοίξετε θέση)
2.-στο αν θα επενδύσετε σε άνοδο , σε πτώση ή εάν θα μείνετε εκτός αγοράς
3.-στο τι θα αφορά η επένδυσή σας , (δείκτη, μετοχή, ισοτιμία, εμπόρευμα κλπ)
4.-στην χρονική στιγμή κατά την οποία θα κλείσετε την θέση σας είτε με κέρδος, είτε με ζημία προκειμένου να κλειδώσετε τα κέρδη σας
ή να προστατεύσετε το κεφάλαιό σας
5.-στο ποσοστό και το ποσό του διαθέσιμου κεφαλαίου σας, το οποίο προορίζετε για τέτοιου τύπου επενδύσεις (δηλαδή επενδύσεις οι οποίες ενέχουν κίνδυνο ζημιών).
{Σας συνιστώ πάντοτε το μεγαλύτερο μέρος του διαθέσιμου κεφαλαίου σας, να παραμένει σε επενδύσεις μηδενικού κινδύνου , δηλαδή σε καταθέσεις και κρατικά ομόλογα με μηδενικό κίνδυνο (risk free) }.

Σήματα αγορών – πωλήσεων. Ισχύουν μόνο για την Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Γερμανική επέλαση

Γερμανική επέλαση

Oι Γερμανοί είναι πάντα Γερμανοί, δεν αλλάζουν, συνηθίζουν να λένε όσοι έχουν ζήσει μαζί τους. Κατά καιρούς, όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν, καταπνίγουν τα συναισθήματά τους, αλλά με την πρώτη ευκαιρία το όνειρο της γερμανικής υπεροχής επανέρχεται.
Αυτό συνέβη μετά την ενοποίηση του 1989. Το όνειρο να κατακτήσουν την Ευρώπη επανήλθε και το εργαλείο αυτή τη φορά δεν ήταν οι στρατιές της Βέρμαχτ αλλά το ευρώ.

Οι Γερμανοί δεν θα εγκατέλειπαν ποτέ το ισχυρό μάρκο αν δεν ήξεραν ότι το ευρώ θα ήταν ίδιο και απαράλλακτο. Και έκαναν γι΄ αυτό ό,τι περνούσε από το χέρι τους. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ στηρίχθηκε στον αντιπληθωριστικό νομισματικό κανόνα και οι αρχές δημοσιονομικής πειθαρχίας γράφτηκαν από γερμανικά χέρια.
Και τώρα που η διεθνής οικονομική κρίση πήγε να κλονίσει το ευρώ, ανέλαβαν πάλι δράση.
Ανταγωνιστικοί όσο ποτέ, έπειτα από τα πολύχρονα πλάνα λιτότητας, με τις εξαγωγές τους να ξεπερνούν το 1 τρισ. ευρώ, πάνω και από αυτές της Κίνας, δημοσιονομικά υγιείς, διέθεταν την ισχύ να επιβάλουν τη θέλησή τους.
Στήριξαν εμάς, αφού πρώτα μας έψησαν το ψάρι στα χείλη, και τώρα που απειλούνται Ιρλανδοί και Πορτογάλοι, έρχονται να προτείνουν τη δημιουργία ενός πάγιου μηχανισμού διάσωσης, θέτοντας βεβαίως σκληρούς όρους.
Στη διήμερη σύνοδο των Βρυξελλών έθεσαν μαξιμαλιστικούς στόχους, ακόμη και την απώλεια ψήφου για μέλη της ευρωζώνης ζήτησαν, για να πετύχουν βεβαίως εκείνα που ήθελαν: την αυστηροποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας, την προληπτική επιβολή καθεστώτων επιτήρησης ακόμη και για ελλείμματα μικρότερα του 3% του ΑΕΠ ή για χώρες με χρέη υψηλότερα του 60% του ΑΕΠ που δεν εφαρμόζουν πολιτικές ταχείας αποκλιμάκωσής τους. Επίσης απαίτησαν τη συμμετοχή των τραπεζών και των επενδυτικών εταιρειών στα σχήματα διάσωσης, επειδή, όπως λέει η κυρία Μέρκελ, δεν μπορούν να απολαμβάνουν μόνο τόκους από τις αγορές κρατικών ομολόγων και να μεταθέτουν το ρίσκο στους φορολογουμένους.
Η απώλεια της ψήφου εξόργισε τους εταίρους και δεν πέρασε. Η συμμετοχή των τραπεζών στα σχήματα διάσωσης προκάλεσε την οργή του κεντρικού τραπεζίτη Ζαν-Κλοντ Τρισέ επειδή τη θεωρεί έμμεση εφαρμογή μιας διαδικασίας ελεγχόμενης χρεοκοπίας την οποία μπορεί να αξιοποιήσουν οι αγορές και να πλήξουν το ευρώ. Ολα τα άλλα όμως υιοθετήθηκαν.
Κακά τα ψέματα, η κυρία Μέρκελ έκανε ένα μεγάλο βήμα για την ικανοποίηση των στόχων της.
Προέβαλε το ισχυρό γερμανικό παράδειγμα και επέβαλε γερμανικές αρχές στην οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπης.
Η χώρα που πρώτη εφάρμοσε πολιτικές λιτότητας, είναι πρώτη σε εξαγωγές και κερδίζει συνεχώς μερίδιο στις διεθνείς αγορές μπορεί να απαιτεί από τους άλλους συμμόρφωση. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν καλείται να πληρώσει το μάρμαρο.
Και εμείς εδώ μπορούμε να λέμε ότι δεν χάσαμε την ψήφο μας και να νιώθουμε πιο ασφαλείς επειδή μετά το 2013 θα υπάρχει ένας πάγιος ευρωπαϊκός μηχανισμός ικανός να προσφέρει επιμήκυνση των χρεών μας αν οι αγορές μάς αρνηθούν νέα δάνεια. Κάπως έτσι, όταν οι άλλοι είναι ασθενικοί, οι Γερμανοί επιβάλλουν τους όρους τους.
Μόνο που οφείλουν να προσέχουν τη δοσολογία γιατί κινδυνεύουν να προκαλέσουν τις εχθρότητες του παρελθόντος, όπως και τα δικά τους φαντάσματα.
Ευχαριστώ τον φίλο μου Σ.Σ.
(Εφημερίδα το Βήμα)

Τεχνική ανάλυση , μετοχή Εθνικής Τράπεζας. Tushar Chande – Chande Chart Checkup - Ισχύει μόνο για την Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Τεχνική ανάλυση , μετοχή Εθνικής Τράπεζας. Rex Takasugi - TD Profile Analysis of National Bank - Ισχύει μόνο για την Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Μετοχή της Τράπεζας Πειραιώς, Τεχνική ανάλυση . Tushar Chande – Chande Chart Checkup - Ισχύει μόνο για την Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Τράπεζα Πειραιώς , Τεχνική ανάλυση . Rex Takasugi - TD Profile Analysis of Bank of Piraeus - Ισχύει μόνο για την Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Στρατηγική για συναλλαγές, στην Ισοτιμία ευρώ / δολαρίου ( euro / usd )

Ισοτιμία ευρώ / δολαρίου ( euro / usd )
κόκκινες μπάρες = οι εβδομάδες με αρνητική απόδοση (πτωτικές εβδομάδες)
Μπλέ μπάρες = οι εβδομάδες με θετική απόδοση (ανοδικές εβδομάδες)

Μπλέ γραμμή = RSI = Relative Strength Index = επί το Ελληνικότερον, δείκτης σχετικής
ενδυνάμωσης των 9 εβδομάδων.

Μώβ γραμμή = Κινητός μέσος όρος των 6 παρατηρήσεων του RSI.

Οι 3 τελευταίες εβδομάδες δείχνουν ότι έχουμε εισέλθει σε μία εύθραυστη ισορροπία , κατά την οποία η ισοτιμία ευρώ / δολαρίου αναζητεί κατεύθυνση. Είναι αναμενόμενο, ακόμη και από την προσεχή εβδομάδα, να έχουμε διάσπαση της ζώνης 1,38 - 1,41 και η ισοτιμία €/$ να αποκτήσει νέα τάση.

Ερμηνεία και στρατηγική.
Μόνον για τους συνετούς και υπομoνετικούς traders.

Την εβδομάδα κατά την οποία η μπλέ γραμμή θα περάσει πάνω από την μώβ, παίρνουμε long θέσεις - δηλαδή θέσεις αγοράς - θέσεις για άνοδο (και τις διατηρούμε για όσο διάστημα η μπλέ γραμμή διατηρείται πάνω από την μώβ)

Την εβδομάδα κατά την οποία η μπλέ γραμμή θα περάσει κάτω από την μώβ, παίρνουμε short θέσεις - δηλαδή θέσεις πώλησης - θέσεις για πτώση (και τις διατηρούμε για όσο διάστημα η μπλέ γραμμή διατηρείται κάτω από την μώβ)

Με βάση τα παραπάνω, από την εβδομάδα που ξεκίνησε στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 έχει δοθεί σήμα ανόδου σε τιμές από 1,2758 έως 1,3159 . Το σήμα ανόδου όπως διαπιστώνετε , διατηρείται ακόμη σε ισχύ, αλλά έχει εισέλθει σε οριακό σημείο, αφού η μπλέ γραμμή πλησιάζει στο σημείο διάσπασης πτωτικά της μώβ γραμμής. Εάν συμβεί αυτή η διάσπαση, τότε θα αποτελέσει ένδειξη αλλαγής της τάσης και σήμα για πτώση.

(Ευχές για επιτυχημένες συναλλαγές - Trade well - Λευτέρης Ρ.)

Ερμηνεία και στρατηγική για τον S&P 500 ΗΠΑ

S&P 500 ΗΠΑ . Τον δείκτη συνθέτουν οι μετοχές των 500 μεγαλύτερων εταιρειών των ΗΠΑ.
Κόκκινες μπάρες = οι εβδομάδες με αρνητική απόδοση (πτωτικές εβδομάδες)
Πράσινες μπάρες = οι εβδομάδες με θετική απόδοση (ανοδικές εβδομάδες)

Μπλέ γραμμή = RSI = Relative Strength Index = επί το Ελληνικότερον δείκτης σχετικής
ενδυνάμωσης των 9 εβδομάδων.

Κίτρινη γραμμή = Κινητός μέσος όρος των 6 παρατηρήσεων του RSI.

Και η εβδομάδα που έκλεισε υπήρξε ανοδική (πράσινη) εβδομάδα για τον S&P 500. Βέβαια το σώμα του candlestick αυτής της εβδομάδος υπήρξε πολύ μικρό (ίσως αποτελεί ένδειξη αδυναμίας).
Είχαμε την 4η συνεχόμενη ανοδική εβδομάδα στις 4 τελευταίες. Με άλλα λόγια είχαμε την 8η ανοδική εβδομάδα στις τελευταίες 9 εβδομάδες. Λογικά πλησιάζει ο καιρός για να δούμε τουλάχιστον μία πτωτική εβδομάδα.
Οι ενδείξεις παρόλα ταύτα, όπως θα διαβάσετε παρακάτω (ερμηνεία και στρατηγική), παραμένουν ακόμη ανοδικές.

Ερμηνεία και στρατηγική.
Μόνον για τους συνετούς και υπομoνετικούς traders.

Την εβδομάδα κατά την οποία η μπλέ γραμμή θα περάσει πάνω από την κίτρινη παίρνουμε long θέσεις - δηλαδή θέσεις αγοράς - θέσεις για άνοδο (και τις διατηρούμε για όσο διάστημα η μπλέ γραμμή διατηρείται πάνω από την κίτρινη). Σήμερα βρισκόμαστε σε αυτό το στάδιο.

Την εβδομάδα κατά την οποία η μπλέ γραμμή θα περάσει κάτω από την κίτρινη παίρνουμε short θέσεις - δηλαδή θέσεις πώλησης - θέσεις για πτώση (και τις διατηρούμε για όσο διάστημα η μπλέ γραμμή διατηρείται κάτω από την κίτρινη)

(Ευχές για επιτυχημένες συναλλαγές - Trade well - Λευτέρης Ρ.)

Τεχνική ανάλυση , FTSE 20 Ελλάδα. Rex Takasugi - TD Profile Analysis of FTSE 20 - Ισχύει μόνο για την Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Τεχνική ανάλυση , FTSE 20 Ελλάδα (οι 20 μεγαλύτερες εταιρίες). - Candlesticks - Ισχύει μόνο για την Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Ο Warren Buffett αναζητά... τον νέο Buffett

Ο Warren Buffett αναζητά... τον νέο Buffett

Ο κ. Warren Buffett προσπαθεί να αντικαταστήσει τον εαυτό του. Όπως ο ίδιος ο "προφήτης της Όμαχα", έτσι και ο κ. Todd Combs -ο 39χρονος στον οποίο δόθηκε η διαχείριση ενός σημαντικού τμήματος του χαρτοφυλακίου της Berkshire Hathaway- έχει ΜΒΑ από το Columbia Business School και ξεκίνησε τη δραστηριότητά του στον κόσμο των επενδύσεων με τη διοίκηση hedge fund. Το ίδιο, ωστόσο, ισχύει και για τον κ. Li Lu, ο οποίος πριν από 3 μήνες χαρακτηριζόταν ο επικρατέστερος διάδοχος του κ. Buffett και τώρα φέρεται πως δεν θέλει πλέον αυτήν τη θέση.

Κανείς όμως -ούτε ο κ. Buffett- δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα βρει έναν νέο Warren Buffett. Η απόδοσή του είναι εντυπωσιακή και δεν μπορεί να αποδοθεί στην τύχη. Από κανέναν δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα έχει ισάξια απόδοση στον μέλλον, πόσο μάλλον όταν πλέον το υπό διαχείριση κεφάλαιο είναι γιγαντιαίο. Έχοντας λοιπόν ως δεδομένη την αποτυχία, γιατί να θέλει κάποιος αυτήν τη δουλειά - και γιατί θα πρέπει η Berkshire να διατηρήσει την τρέχουσα μορφή της στη μετά Buffett εποχή;

Το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο γιατί η εντυπωσιακή επενδυτική επιτυχία του κ. Buffett του επέτρεπε να διατηρεί ένα επίπεδο διαφάνειας, το οποίο θα ήταν μη ανεκτό σε οποιαδήποτε άλλη εισηγμένη εταιρία. Οι διαδικασίες που οδηγούσαν στην επενδυτική επιτυχία είναι τόσο καθαρές όσο και η λάσπη. Είναι ασαφές το τι ακριβώς θα έπραττε ο κ. Combs και η Berkshire όποτε έδιναν οποιαδήποτε επιβεβαίωση ως προς τον ρόλο για τον οποίο προοριζόταν ο κ. Li Lu.

Στο παρακάτω διάγραμμα (λογαριθμικό – log base) παρουσιάζεται η πορεία της τιμής της μετοχή της Berkshire Hathaway από το 1980 έως σήμερα. Από τα 300 δολάρια το 1980 στα 119.647,00 (ναι καλά διαβάσατε εκατόν δέκα εννέα χιλιάδες εξακόσια σαράντα επτά δολάρια η κάθε μία μετοχή της). Κάθε μία μετοχή αύξησε την αξία της κατά 400 φορές μέσα σε 30 χρόνια, δηλαδή μία επένδυση $10.000 δολαρίων το 1980 , σήμερα αξίζει $ 4.000.000 δολάρια .

Οι ανησυχίες αυτές βεβαίως δεν έχουν αμαυρώσει την εικόνα του κ. Buffett, αλλά επηρεάζουν εδώ και καιρό την πορεία της μετοχής. Η μετοχή της Berkshire είναι διαπραγματεύσιμη περίπου 1,5 το book value της εταιρίας. Παρά την αξιοθαύμαστα σταθερή ικανότητα του κ. Buffett να αυξάνει τη λογιστική αξία της εταιρίας κάθε χρόνο, η αποτίμηση της Berkshire είναι παρόμοια με εκείνη μιας κοινής χρηματοοικονομικής εταιρίας.

Για τους επενδυτές που προσανατολίζονται σε κριτήρια ποιότητας, αυτό το discount ήταν καλή αφορμή για την αγορά μετοχών της Berkshire και καλή πηγή κερδών, καθώς ο "προφήτης" συνέχισε να καταγράφει επιτυχίες. Ενόσω δραστηριοποιείται -και στα 80 του χρόνια φαίνεται πως διαθέτει ακόμη αρκετή ενέργεια- θα ήταν μάλλον απερίσκεπτο να στοιχηματίσει κάποιος εναντίον του. Οι κίνδυνοι, όμως, που σχετίζονται με το μέλλον της Berkshire, στη μετά Buffett εποχή, καταδεικνύουν πως οι επενδυτές θα έπρεπε να ζητούν μεγαλύτερο discount.

Ευρώ – δολάριο ----- Euro FX December 2010 (E6Z10)

E-Mini S&P 500 December 2010 (ESZ10)

Πετρέλαιο - Crude Oil December 2010 (CLZ10)

Σήματα αγορών – πωλήσεων. Ισχύουν μόνο για την Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010 .

Ευρώ – δολάριο ----- Euro FX December 2010 (E6Z10)

Γιατί ακυρώθηκε η μεγάλη ενεργειακή επένδυση στον Αστακό με επενδυτικά κεφάλαια προερχόμενα από το Κατάρ.

Ευρώ – δολάριο ----- Euro FX December 2010 (E6Z10)

Νέο τοπίο στη στρατηγική αντιστάθμισης κινδύνου.

Νέο τοπίο στη στρατηγική αντιστάθμισης κινδύνου.

Η αποσπασματική παγκόσμια ανάκαμψη οδήγησε, κατά τους τελευταίους 18 μήνες, σε υψηλά επίπεδα ισοτιμιακής μεταβλητότητας. Στο χαμηλότερο σημείο του το ευρώ έχασε περισσότερο από το 20% της αξίας του έναντι του δολαρίου και, σε μία μόνο εβδομάδα τον Ιούνιο, η στερλίνα έκανε ράλι 4% έναντι του ευρωπαϊκού νομίσματος - κέρδη που δέκα ημέρες αργότερα εξανεμίστηκαν.
Με τις ανά τον κόσμο οικονομικές συνθήκες να παραμένουν ασταθείς, δεν είναι σπάνιο να παρατηρούνται συναλλαγματικές μεταβολές της τάξης του 1,5% σε μία μόνο ημέρα, ποσοστό που στις περιπτώσεις των περισσότερο ριψοκίνδυνων νομισμάτων είναι αυξημένο. Η κατάσταση αυτή οδήγησε τις επιχειρήσεις να επανεξετάσουν τις στρατηγικές τους σε ό,τι αφορά το hedging και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να φροντίσουν -για πρώτη φορά- να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο της έκθεσής τους σε συνάλλαγμα.


Η επίδραση στις ταμειακές ροές
Ο κ. Ben Nicklin, επικεφαλής του τμήματος συναλλάγματος για λογαριασμό της Royal Bank of Scotland στο Λονδίνο, λέει ότι το τρέχον οικονομικό κλίμα έχει επηρεάσει το μέγεθος αλλά και τη φύση των ταμειακών ροών των επιχειρήσεων καθώς και πως οι χαμηλότερες και λιγότερο προβλέψιμες ταμειακές ροές έχουν κάνει αρκετές επιχειρήσεις λιγότερο σίγουρες για το μέλλον.
Η αβεβαιότητα αυτή ώθησε αρκετές από τις επιχειρήσεις να εξετάσουν πιο προσεκτικά την έκθεσή τους σε συνάλλαγμα και αυτούς που ήδη ακολουθούσαν πρακτικές αντιστάθμισης κινδύνου να αλλάξουν τη στρατηγική τους. Η ανεπανάληπτη μεταβλητότητα και αβεβαιότητα συντόμευσαν κατά πολύ τον ορίζοντα του hedging των επιχειρήσεων.
«Δύο ή τρία χρόνια πριν οι επιχειρήσεις προέβλεπαν τις μελλοντικές τους ταμειακές ροές και αντιστάθμιζαν τον κίνδυνο με ορίζοντα 18 μηνών, ενώ και οι περιπτώσεις του hedgaρίσματος με ορίζοντα δύο ετών δεν ήταν ασυνήθιστες. Τώρα είναι πολύ λιγότερο πρόθυμες να κάνουν κάτι τέτοιο», λέει ο κ. Nicklin.
Το χειρότερο σενάριο για μια επιχείρηση είναι να αντισταθμίσει τον κίνδυνο για τις προβλεπόμενες ταμειακές της ροές και στη συνέχεια να ανακαλύψει ότι οι πραγματικές ταμειακές της ροές θα είναι μικρότερες από τις αρχικά υπολογισθείσες. Το hedge που έχει , θα πρέπει να μειωθεί, συνήθως με κάποιο κόστος. Είναι ακριβώς η θέση την οποία μια εταιρία επιδιώκει να αποφύγει με τη μείωση του χρονικού ορίζοντα αντιστάθμισης ή με τον περιορισμό των υποχρεώσεων που προκύπτουν από την ίδια την αντιστάθμιση.

Αλλαγές στα προϊόντα
Η οικονομική κρίση και η συνεπακόλουθη μεταβλητότητα είχαν ακόμη ως αποτέλεσμα τη μετατόπιση της προτίμησης που δείχνουν οι επιχειρήσεις στα προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούν για να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο. Λίγα χρόνια πριν, όταν οι ισοτιμίες ήταν περισσότερο σταθερές, πολλές επιχειρήσεις δεν έβλεπαν τον λόγο να προχωρήσουν σε αντιστάθμιση κινδύνου. Αυτές που αντιστάθμιζαν τον κίνδυνο έψαχναν για «κελεπούρι»: επιτόκια καλύτερα από ό,τι θα μπορούσε κανείς να εξασφαλίσει μέσω απλούστερων προϊόντων όπως τα spot ή τα μελλοντικά συμβόλαια.
«Ο τρόπος για να καταφέρουν κάτι τέτοιο ήταν να χρησιμοποιήσουν δομημένα προϊόντα που περιλαμβάνουν δυνατότητα πώλησης», λέει ο κ. Nicklin. «Οι εταιρίες πουλούσαν options για να κερδίσουν το premium που προκύπτει από την άνοδο της ισοτιμίας. Η οικονομική κρίση έχει σφόδρα επηρεάσει τη στρατηγική αυτή. Αφού είδαν ακραίες διακυμάνσεις στην αγορά συναλλάγματος, οι εταιρίες είναι τώρα πολύ περισσότερο επιφυλακτικές σχετικά με τις πιθανές υποχρεώσεις για ταμειακές ροές που προκύπτουν από short options».

Ευτυχώς που έχω options!
Τώρα, αντί για δυνατότητα πώλησης, τα τραπεζικά στελέχη των τμημάτων συναλλάγματος ισχυρίζονται ότι οι εταιρίες χαίρονται να αγοράζουν και να κατέχουν options, παρά το ότι αυτά είναι ακριβά εν συγκρίσει με τις ιστορικές τους τιμές. Ωστόσο, οι εταιρίες έχουν την τάση να μην πληρώνουν προκαταβολικά premium. Συνήθως, μια εταιρία θα διενεργήσει μια πράξη που θα προβλέπει μηδενικό premium με προοπτική κατοχής option. Το προϊόν θα δώσει συνήθως στον κάτοχο προστασία για ολόκληρη την έκθεσή του με μια υποχρέωση που ενίοτε είναι μηδενική.

Φθηνότερες στρατηγικές
Αν και μια στρατηγική που προβλέπει την κατοχή options είναι βολική για τις επιχειρήσεις, καθώς καταναλώνει λιγότερο ρευστό (το οποίο τώρα αποτελεί είδος πολυτελείας), τα options εξακολουθούν να είναι ακριβά. Ωστόσο, ο κ. Nicklin ισχυρίζεται πως υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να γίνουν αυτές οι στρατηγικές φθηνότερες.
«Μπορείς να θέσεις δίχτυ ασφαλείας στο option προκειμένου να μειώσεις το κόστος ή να είσαι προσεκτικός όταν επιλέγεις το optionality έναντι των πραγματικών ταμειακών σου ροών», λέει.
«Τελικά μπορούμε να κάνουμε φθηνότερη μια στρατηγική που έχει ως βάση την κατοχή options με το να κατανοήσουμε καλύτερα τη φύση της τοποθέτησής μας και της επιχειρηματικής δραστηριότητας για την οποία μιλάμε».
«Όσο καλύτερα κατανοήσουμε τη συγκεκριμένη δραστηριότητα τόσο πιο εύστοχη θα είναι η λύση την οποία θα δώσουμε, που θα μας επιτρέψει σε πολλές περιπτώσεις να φτιάξουμε κάτι το οποίο, αν και θα περιλαμβάνει προαιρετικές προθεσμιακές συναλλαγές, θα είναι σχετικά φθηνό».

Ο κίνδυνος των ταμειακών ροών
Οι στρατηγικές τύπου «ταμειακές ροές σε κίνδυνο» (Cash Flow at Risk - CFaR) καθίστανται όλο και περισσότερο δημοφιλείς. Λιγότερο γνωστή από τη συγγενική Value at Risk, η CFaR αποτελεί μέτρο της μεταβλητότητας των μελλοντικών ταμειακών ροών και για τον λόγο αυτόν ταιριάζει σε επιχειρήσεις που πρέπει να προσδιορίζουν την επίδραση στα κέρδη τους.
Στην ουσία η CFaR πραγματώνεται με την εξέταση των επιτοκίων που οι επιχειρήσεις επιτυγχάνουν μέσω της αντιστάθμισης κινδύνου, εν συγκρίσει με τη μελλοντική ισοτιμία.
Η εξέταση της επίπτωσης των επιτοκίων μετά την αντιστάθμιση κινδύνου βοηθά τις εταιρίες με εξαγωγικό προσανατολισμό να ποσοτικοποιήσουν τις εισπράξεις τους και αυτές που λειτουργούν κυρίως ως εισαγωγείς να ποσοτικοποιήσουν τα τιμολόγιά τους. Το να μην έχει γίνει αντιστάθμιση κινδύνου και να υπάρξει μια «αναποδιά» στην κίνηση του συναλλάγματος θα έχει ως αποτέλεσμα ο εισαγωγέας να λάβει λιγότερο συνάλλαγμα από τη δραστηριότητά του. Από την άλλη, τυχόν κίνηση του συναλλάγματος προς την αντίθετη κατεύθυνση θα έχει ως αποτέλεσμα το υψηλότερο κόστος των ξένων αγαθών για τους εισαγωγείς. Χωρίς αντιστάθμιση, οποιαδήποτε κίνηση του συναλλάγματος θα πλήξει απευθείας τις ταμειακές ροές - αυτό είναι το Cash Flow at Risk.
Μια τυπική στρατηγική κατοχής options παρέχει προστασία σε όλο το εύρος της έκθεσης, αλλά συνεπάγεται υποχρεώσεις μόνο για το μισό από αυτό, επιτρέποντας στην επιχείρηση να διεξάγει συναλλαγή επί του άλλου μισού με το επιτόκιο που θα προκύψει. Αυτό σημαίνει ότι το πραγματικό επιτόκιο δεν είναι πάντα ένας «καθαρός αριθμός» επί όλων των ισοτιμιών.

Χρησιμοποιώντας επιχειρηματική γλώσσα
Η RBS μελετά την ανάπτυξη ενός τρόπου για να εκφράσει τους κινδύνους και τα νοήματα των θέσεων που κατέχει μια εταιρία, χρησιμοποιώντας μετρικά που οι εταιρίες θα μπορούν να κατανοήσουν. «Ο στόχος είναι να παρουσιαστούν τα πιθανά αποτελέσματα με καθαρό και απλό τρόπο εκφρασμένα σε όρους πραγματικού επιτοκίου. Η RBS ανέπτυξε ένα εργαλείο που ονομάζεται Xportfolio και κάνει ακριβώς αυτό», λέει ο κ. Nicklin.
«Επιτρέπει σε μια επιχείρηση να κάνει τη δική της ανάλυση των ταμειακών ροών για να προσδιορίσει τα πραγματικά επιτόκια που θα προκύψουν μέσω διαφόρων πιθανών σεναρίων και έτσι να ποσοτικοποιήσει τον κίνδυνο των ταμειακών ροών».
Οι εταιρίες τυπικά επιχειρούν να εφαρμόσουν μια αδρή εκδοχή της ανάλυσης αυτής χρησιμοποιώντας λογιστικά φύλλα. Ωστόσο, η πρόσφατη μεταβλητότητα υπογράμμισε την ανάγκη για περισσότερο εξειδικευμένα εργαλεία.
Ο κ. Petere Seward, αντιπρόεδρος αρμόδιος για στρατηγικά προϊόντα στην εξειδικευμένη σε θέματα hedge accounting, Reval, η οποία έχει αναπτύξει μια εφαρμογή CFaR για το λογισμικό διαχείρισης κινδύνου, λέει ότι τόσο οι επιχειρήσεις όσο και οι τράπεζες έχουν ήδη ξεκινήσει να χρησιμοποιούν αυτήν τη μέθοδο προσδιορισμού του κινδύνου, η οποία παρέχει περισσότερη ακρίβεια.
«Οι εταιρίες που αντισταθμίζουν τον ισοτιμιακό κίνδυνο, για παράδειγμα, αντισταθμίζουν πιο συχνά τις προβλέψεις τους για έσοδα και έξοδα που σχετίζονται με το συνάλλαγμα και τις ταμειακές ροές που βρίσκονται έως και 2 έτη εκτός της περιόδου αναφοράς», αναφέρει.
«Αυτές οι επιχειρήσεις ενδιαφέρονται να προσδιορίσουν την επίπτωση που οι κινήσεις του συναλλάγματος θα έχουν στην αξία των μελλοντικών ταμειακών ροών, και άρα και των κερδών και των ζημιών».
«Aκόμα και αν αυτές οι ταμειακές ροές εμφανιστούν στον ισολογισμό ως εισπρακτέα ή ως πληρωτέα ποσά, αυτό θα αφορά συνήθως σε μια μικρή περίοδο χρόνου (από 30 έως 90 ημέρες). Τότε, οι ταμειακές ροές μεταφέρονται στον λογαριασμό αποτελεσμάτων χρήσης ως έσοδο ή ως έξοδο και είναι η τελική αξία που θα έχουν και για την οποία οι επιχειρήσεις ενδιαφέρονται», προσθέτει.

Κατανοώντας τη CFaR
Ο κ. Clive Banks, επικεφαλής του τμήματος παραγώγων και συναλλάγματος για ευρωπαϊκές επιχειρήσεις στην BNP Paribas, λέει ότι η τράπεζά του βοηθά τις εταιρίες να κατανοήσουν τη μέθοδο των «ταμειακών ροών σε κίνδυνο» εδώ και αρκετά χρόνια.
«Οι CFO θέλουν να ξέρουν ποια θα είναι η επίπτωση επί των κερδών», αναφέρει ο κ. Banks. «Συχνά θα αποφανθούν επί των αλλαγών στα EBIT με γνώμονα την ισοτιμιακή σταθερότητα - αλλά βέβαια οι ισοτιμίες δεν μένουν αμετάβλητες. Δείχνουμε στις εταιρίες αυτό που μπορεί κανείς να αποκαλέσει CFaR εξομοιώνοντας stress καταστάσεις επί των κερδών ανά μετοχή, των εσόδων, των EBIT ή οποιουδήποτε στοιχείου».

Αβέβαιοι καιροί
Ο κ. Banks προσθέτει ότι ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα από το να προβλεφθεί το πού θα είναι τα επιτόκια είναι το να καταστήσει κανείς ικανές τις εταιρίες να προβλέψουν τις ταμειακές ροές τους σε καιρούς οικονομικής αβεβαιότητας και να υπολογίσουν τους όγκους για το έτος που έρχεται, με γνώμονα το έως ποιο σημείο θα πρέπει γίνει hedging.
Συμφωνεί ότι αυτό οδήγησε στην αύξηση του ενδιαφέροντος για options. «H αύξηση της μεταβλητότητας αποθάρρυνε τις άμεσες αγορές options εκ μέρους των επιχειρήσεων, αλλά αντίθετα έδωσε ώθηση στην πώληση πιο μακροπρόθεσμων προθεσμιακών, όπου ήταν γνωστό ότι θα απαιτούνταν περισσότερο hedging», λέει. Επιπρόσθετα, ο ίδιος τονίζει ότι το τρέχον οικονομικό κλίμα έχει προκαλέσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για αντιστάθμιση κινδύνου νομισμάτων από αναδυόμενες οικονομίες. Το ότι τόσες μεγάλες εταιρίες ρίχνουν το βάρος της προσοχής τους και της επενδυτικής στρατηγικής τους στην Ασία ή σε άλλες αναπτυσσόμενες αγορές σημαίνει ότι ο κίνδυνος που συνεπάγεται η συναλλαγή σε ισοτιμίες οι οποίες δεν ανήκουν σε κάποια από τις χώρες του G10 έχει καταστεί περισσότερο πιεστικός.
Ο κ. Chris Leuschke, επικεφαλής του τμήματος συναλλάγματος για λογαριασμό της RBS, επισημαίνει ότι οι επιχειρήσεις ενδιαφέρονται και για την επίπτωση την οποία θα έχουν στις λογιστικές τους καταστάσεις οι μεταβολές στο συνάλλαγμα. Αυτή η κατάσταση κινδύνου μπορεί να σημαίνει ότι μια εταιρία θα υποστεί μείωση της αξίας της λόγω αλλαγών στα επιτόκια - κάτι το οποίο θα σημάνει απομείωση της αξίας των στοιχείων ενεργητικού που είναι αποτιμημένες σε συνάλλαγμα.
Ο κ. Leusche υπογραμμίζει ότι η επίπτωση της μεταβλητότητας του συναλλάγματος στα λογιστικά θέματα είναι παρόμοια με την έκθεση στην καθημερινή μεταβολή των ισοτιμιών. Αυτό σημαίνει ότι τα συνηθισμένα «εργαλεία» είναι σε θέση να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να διαχειριστούν τέτοιου είδους έκθεση. «Τα εργαλεία αντιστάθμισης κινδύνου που χρησιμοποιούνται μοιάζουν πολύ με αυτά. Απλώς ο λόγος είναι διαφορετικός: το λεγόμενο translation exposure» (ο κίνδυνος δηλαδή που προκύπτει κατά τη διαχείριση χαρτοφυλακίου, από την ανάγκη μετατροπής των αποτελεσμάτων ενός ξένου τίτλου σε εγχώριο νόμισμα).
Κανονικά οι επιχειρήσεις δεν ασχολούνται με τη διαπραγμάτευση συναλλάγματος. Θέλουν όμως να ξέρουν την επίπτωση του συναλλαγματικού κινδύνου στα κέρδη και στις ζημίες τους και συνεπώς και στα κέρδη ανά μετοχή. Όσο η αβεβαιότητα στην αγορά συναλλάγματος συνεχίζεται, η χρήση του CFaR ως του πιο ακριβούς τρόπου υπολογισμού του για τι χρειάζεται αντιστάθμιση κινδύνου μοιάζει έτοιμη να κερδίσει έδαφος.

E-Mini S&P 500 December 2010 (ESZ10)

Ευρώ – δολάριο ----- Euro FX December 2010 (E6Z10)

Σήματα αγορών – πωλήσεων. Ισχύουν μόνο για την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Oι τράπεζες στην Ευρωζώνη άρχισαν να δανείζονται μεταξύ τους, αλλά με υψηλό επιτόκιο, ενώ εντείνεται η μάχη των νομισμάτων διεθνώς. Reuters, Bloomberg

Oι τράπεζες στην Ευρωζώνη άρχισαν να δανείζονται μεταξύ τους, αλλά με υψηλό επιτόκιο, ενώ εντείνεται η μάχη των νομισμάτων διεθνώς. Reuters, Bloomberg

Ανοδικά κινήθηκε χθες το διατραπεζικό επιτόκιο του ευρώ διάρκειας τριών μηνών (Euribor) ύστερα από την πάροδο 15 μηνών, προσεγγίζοντας το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ, δηλαδή το 1%, γεγονός που υποδεικνύει τη βελτίωση του κλίματος στη διατραπεζική αγορά. Παρά την άνοδο, αναλυτές έκαναν λόγο για τις πρώτες ενδείξεις βελτίωσης από τον Ιούλιο του 2009, καθώς οι τράπεζες –έστω και διστακτικά– φαίνονται περισσότερο διατεθειμένες να δανείσουν η μία την άλλη. Αλλά δανείζουν με υψηλότερο επιτόκιο από εκείνο που ίσχυε στην αγορά όταν δεν γίνονταν πράξεις και οι τράπεζες ήταν πλήρως εξαρτημένες από την ΕΚΤ. Σε αυτό αποδίδεται η άνοδος του Euribor στο 0,98%. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, είχε δηλώσει στις 7 Οκτωβρίου ότι οι ισπανικές, πορτογαλικές και ελληνικές τράπεζες μειώνουν την εξάρτησή τους από τα προγράμματα δανεισμού της κεντρικής τράπεζας. Εκανε λόγο για «μετριοπαθή αποκατάσταση του κλίματος» στη διατραπεζική αγορά κατά τη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2010 και διαφώνησε με τον Αξελ Βέμπερ, επικεφαλής της Bundesbank, για τον τερματισμό του προγράμματος αγοράς κρατικών ομολόγων.

Την ίδια ώρα, όμως, εντείνονται οι πιέσεις στις αγορές νομισμάτων, με τον επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, να δηλώνει χθες ότι απαιτείται η συνεργασία μεταξύ των οικονομιών. Μιλώντας από τη Σαγκάη, ο κ. Στρος-Καν υπογράμμισε ότι οι μεγάλες ροές κεφαλαίων στις ασιατικές αγορές μπορεί να οδηγήσουν σε απότομες διακυμάνσεις των ισοτιμιών, όταν η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε εύθραυστη πορεία ανάκαμψης.

Ωστόσο, ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Τζον Λίπσκι, υποβάθμισε φόβους για το ξέσπασμα ενός «πολέμου ισοτιμιών». Ειδικότερα, ο κ. Λίπσκι αναφέρθηκε στην έμμεση δέσμευση που έδωσε την Παρασκευή ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), Μπεν Μπερνάνκι, για την εφαρμογή νέων μέτρων ποσοτικής χαλάρωσης για τη στήριξη της ανάπτυξη της χώρας. Ωστόσο, ο κ. Λίπσκι δήλωσε ότι «δεν είναι καν βέβαιο εάν θα δράσει η Fed», καθώς όλα εξαρτώνται από την πορεία της οικονομίας. Χθες, το δολάριο κινούνταν ανοδικά έναντι του ευρώ, φθάνοντας στο υψηλό οκταμήνου, καθώς οι αγορές προεξοφλούν βαθμιαία και ήπια υλοποίηση των μέτρων ποσοτικής χαλάρωσης της Fed. Ωστόσο, αργότερα το ευρώ ενισχύθηκε οριακά έναντι του δολαρίου, μετά τα εύσημα της Moody’s για την Πορτογαλία.

Προσπάθεια αποτροπής
Οι κεντρικές τράπεζες της Ασίας προσπαθούν να αποτρέψουν την απότομη άνοδο των νομισμάτων τους, καθώς παρατηρούνται μεγάλες ροές κεφαλαίων από επενδυτές που βλέπουν ότι η δυναμική ανάκαμψης σε ΗΠΑ και Ευρώπη δεν είναι αρκετά ισχυρή. Αυτό προκαλεί πρόβλημα στην ανάκαμψη της Δύσης, αλλά και «ανταγωνισμό» υποτιμήσεων μεταξύ νομισμάτων αναδυόμενων αγορών της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.

Η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας έχει παρέμβει, για παράδειγμα, στις αγορές για να συγκρατήσει την άνοδο του γιεν, το οποίο έχει παρουσιάσει άνοδο 12% έναντι καλαθιού νομισμάτων από τις αρχές του έτους, γεγονός που καθιστά τα προϊόντα της λιγότερο ελκυστικά στο εξωτερικό, αυξάνοντας το κόστος αγοράς τους.

Χθες βράδυ, το ιαπωνικό νόμισμα κυμάνθηκε στα 82,20 γιεν ανά δολάριο έναντι των 80,88 γιεν που καταγράφηκαν την περασμένη εβδομάδα. Στην προθεσμιακή αγορά, τα στοιχήματα που προεξοφλούσαν φέτος άνοδο του γιεν έφθασαν στα υψηλότερα επίπεδα μετά την πρώτη παρέμβαση της Τράπεζας της Ιαπωνίας για να αναχαιτίσει την άνοδό του. Την περασμένη εβδομάδα, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Ναότο Καν, δήλωσε ενώπιον του κοινοβουλίου ότι είναι «πολύ προβληματισμένος» από την άνοδο του γιεν, ενώ ο υπουργός Χρηματοοικονομικών υποσχέθηκε τη λήψη «ριζικών μέτρων» στις αγορές.

Στην Κίνα, της οποίας η κυβέρνηση δέχεται συνεχείς πιέσεις για την απελευθέρωση της ισοτιμίας του γουάν, δημοσίευμα της People’s Daily αναφέρει ότι η κατά 2,8% ελεγχόμενη άνοδος του νομίσματος είναι βραχυπρόθεσμη.

Η Κίνα αντιστέκεται στις πιέσεις για γρήγορη ανατίμηση του γουάν, ενώ μέτρα για τη συγκράτηση των ισοτιμιών σε χαμηλότερα επίπεδα λαμβάνουν και άλλες χώρες, όπως Βραζιλία, Χιλή, Ν. Κορέα, Ελβετία κ.ά.

Ευρώ – δολάριο ----- Euro FX December 2010 (E6Z10)

Χρυσός --- Gold December 2010 (GCZ10)

Πετρέλαιο - Crude Oil December 2010 (CLZ10)

Ερευνα για τις διαδικασίες τραπεζών στις κατασχέσεις κατοικιών Reuters

Ερευνα για τις διαδικασίες τραπεζών στις κατασχέσεις κατοικιών Reuters

Ενδελεχή έρευνα για τις διαδικασίες που ακολούθησαν οι τράπεζες στις κατασχέσεις κατοικιών δρομολογεί η αμερικανική κυβέρνηση, με τον υπουργό Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης, Σον Ντόναβαν (Shaun Donovan), να επισημαίνει σε άρθρο του ότι ήταν «επονείδιστος» η συμπεριφορά χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, επιδεινώνοντας τις επιπτώσεις στην αμερικανική αγορά στεγαστικής

 πίστης. Μάλιστα, ο κ. Ντόναβαν είναι διατεθειμένος να εφαρμόσει τον νόμο στις περιπτώσεις που ανακαλυφθούν προβλήματα, τονίζοντας σε άρθρο που έγραψε στην ιστοσελίδα της Huffington Post ότι «είναι δικαιολογημένη η οργή των Αμερικανών». Την ίδια ώρα, η επικεφαλής της ομοσπονδιακής υπηρεσίας εγγύησης καταθέσεων, Σίλα Μπερ (Sheila Bair), τόνισε σε συνέντευξη που έδωσε στα αμερικανικά ΜΜΕ ότι «οι κατασχέσεις κατοικιών είναι πολύ σοβαρή διαδικασία και θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνον όταν θα έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης των δανείων». Ο κ. Ντόναβαν αποκάλυψε, επίσης, ότι οι κρατικές υπηρεσίες, που έχουν αναλάβει την έρευνα των πρακτικών που ακολουθήθηκαν στις κατασχέσεις κατοικιών, προειδοποιούν τις τράπεζες ότι «πρέπει να ακολουθήσουν τον νόμο - και αυτές (οι τράπεζες) που δεν το έπραξαν οφείλουν να διορθώσουν το σφάλμα τους».

Ανάκαμψη μετ’ εμποδίων στις ΗΠΑ προβλέπει η Fed. Reuters - Bloomberg

Ανάκαμψη μετ’ εμποδίων στις ΗΠΑ προβλέπει η Fed. Reuters - Bloomberg

Η απρόσμενη πτώση της βιομηχανικής παραγωγής στις ΗΠΑ κατά 0,2% τον Σεπτέμβριο υπέδειξε για μια ακόμη φορά την εύθραυστη αλλά και θολή εικόνα που παρουσιάζει η αμερικανική οικονομία, δικαιολογώντας τις έμμεσες δεσμεύσεις του προέδρου της ομοσπονδιακής τράπεζας (Fed), Μπεν Μπερνάνκι, για παράταση των μέτρων στήριξης της ανάπτυξης μέσω του διατραπεζικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά, ο δείκτης εμπιστοσύνης στον κατασκευαστικό κλάδο σημείωσε τον Οκτώβριο άνοδο στο 16 από το 13 τον προηγούμενο μήνα, το υψηλότερο τετραμήνου, ενώ το έλλειμμα στον προϋπολογισμό μειώθηκε στα 1,3 τρισ. δολάρια για το έτος που έληξε στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Είναι, όμως, κοινώς αποδεκτή η εκτίμηση ότι η ανάκαμψη της οικονομίας και ειδικότερα της αγοράς νεόδμητων κατοικιών θα είναι βραδεία σε μια οικονομία που η ανεργία παραμένει πεισματικά στο 9,8%, δηλαδή το ζενίθ 26ετίας. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που ο κ. Μπερνάνκι υπογράμμισε σε συνέδριο της περιφερειακής Fed στη Βοστώνη, ότι αποστολή της ομοσπονδιακής τράπεζας είναι η καταπολέμηση της ανεργίας και η διασφάλιση της σταθερότητας των τιμών. Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τίμοθι Γκάιτνερ, προειδοποίησε ότι «απέχουμε ακόμη από την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν στην οικονομία και τη μείωση των ελλειμμάτων από την κρίση», προσθέτοντας όμως ότι «τα τελευταία στοιχεία για τον προϋπολογισμό αποδεικνύουν τη δέσμευση της κυβέρνησης προς αυτή την κατεύθυνση».

Στόχος της εφαρμογής νέων μέτρων «ποσοτικής χαλάρωσης» είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των αμερικανικών προϊόντων στο διεθνές εμπόριο, αλλά πρωτίστως η περαιτέρω μείωση των επιτοκίων και στην αγορά στεγαστικής πίστης, η οποία αποτέλεσε την απαρχή της βαθύτερης κρίσης από το Κραχ του ’29. Καθιστώντας χαμηλότερο το κόστος δανεισμού στην οικονομία, ο κ. Μπερνάνκι αλλά και η αμερικανική κυβέρνηση ελπίζουν πως έτσι θα ενισχυθεί η ροή πίστωσης στην οικονομία και κατ’ επέκταση σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Ο κεντρικός τραπεζίτης των ΗΠΑ, ωστόσο, άφησε να εννοηθεί πως κάτι τέτοιο θα συμβεί σταδιακά, μέσω της αγοράς κρατικών ή ακόμη και εταιρικών ομολόγων.

«Δεδομένων των στόχων της Fed φαίνεται πως οι συνθήκες δικαιολογούν τη λήψη περαιτέρω μέτρων», είπε ο κ. Μπερνάνκι. Επεσήμανε, μάλιστα, ότι ο δείκτης προσωπικών δαπανών μη συμπεριλαμβανομένων των τιμών τροφίμων και ενέργειας, υποχώρησε 1,1% το πρώτο οκτάμηνο του έτους. Η επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των τιμών είναι, αν όχι χειρότερη, μια εξέλιξη εξίσου αρνητική για την οικονομία όσο ο πληθωρισμός. Ονομαζόμενη ως αποπληθωρισμός, παγίδευσε την ιαπωνική οικονομία στην αδράνεια επί μια 10ετία, περιορίζοντας ασφυκτικά τα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων και τις δαπάνες των νοικοκυριών.

Μεγάλη άνοδος τιμών ακινήτων στο Λονδίνο. Κύμα αγοραστών από Ελλάδα και Ιταλία, που αναζητούν ασφαλή επενδυτικά καταφύγια. Bloomberg

Μεγάλη άνοδος τιμών ακινήτων στο Λονδίνο. Κύμα αγοραστών από Ελλάδα και Ιταλία, που αναζητούν ασφαλή επενδυτικά καταφύγια. Bloomberg

Τη μεγαλύτερη αύξηση του τελευταίου εξαμήνου σημείωσαν οι τιμές κατοικιών του Λονδίνου από το έντονο αγοραστικό ενδιαφέρον από Ελληνες και Ιταλούς, οι οποίοι φαίνεται ότι αδιαφορούν για τους κινδύνους που εμφανίζει η συγκεκριμένη αγορά. H μέση τιμή πώλησης στο Λονδίνο αυξήθηκε κατά 5% από τον Σεπτέμβριο στις 418.778 στερλίνες (477.880 ευρώ), σηματοδοτώντας τη μεγαλύτερη άνοδο από τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με την έκθεση της μεγαλύτερης ιστοσελίδας ακινήτων της Βρετανίας, Rightmove. Στην υπόλοιπη Βρετανία, οι τιμές κατοικίας ενισχύθηκαν κατά 3,1%, στις 263.849 στερλίνες.

«Το γεγονός ότι οι νέοι πωλητές, που εισέρχονται στην αγορά μετά τις θερινές διακοπές, αύξησαν τις τιμές που ζητούν, είναι προφανές ότι δεν δικαιολογεί τα αδύναμα θεμελιώδη στοιχεία της αγοράς», υπογραμμίζει ο εμπορικός διευθυντής της Rightmove, Μάιλς Σίπσαϊντ στο πλαίσιο τηλεοπτικής συνέντευξής του στο πρακτορείο Bloomberg. «Αυτό δείχνει ότι, παρά τις τρέχουσες οικονομικές δυσκολίες, αντιμετωπίζουν προβλήματα οι πωλητές στο να προσαρμοστούν στη νέα αγορά και στα νέα μεγέθη», συμπληρώνει.

«Από την πλευρά τους, οι αγοραστές με μετρητά αποτελούν σε μεγαλύτερο βαθμό τον κανόνα παρά την εξαίρεση σε πολλές περιοχές του Λονδίνου», τόνισε ο κ. Σίπσαϊντ. «Με τους κτηματομεσίτες να αναφέρουν ένα κύμα αγοραστών από την Ελλάδα και την Ιταλία, οι οποίοι αναζητούν ασφαλή επενδυτικά καταφύγια για τα μετρητά τους, το Λονδίνο παραμένει δημοφιλές σε διεθνές επίπεδο, γεγονός που αναμένεται να συντηρήσει τις τιμές και μάλιστα των ακριβών περιοχών».

Ο επικεφαλής οικονομολόγος της IHS Global Insight στο Λονδίνο Χάουαρτ Αρτσερ εκτιμά πως οι τιμές κατοικίας «θα αρχίσουν να υποχωρούν σταδιακά κατά τους τελευταίους μήνες του 2010, και να υπολείπονται περίπου κατά 10% των σημερινών επιπέδων».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η τελευταία έκθεση της Ernst & Young, η οποία αναφέρει ότι «τα θεμελιώδη στοιχεία της στεγαστικής αγοράς παραμένουν «μη συμβατά», και οι τιμές ακινήτων αναμένεται να μειωθούν κατά τη διάρκεια του 2011 με την ανάκαμψή τους να «είναι πιθανότατα χαμηλής ταχύτητας».

http://www.makeuseof.com αξίζει να επισκεφθείτε το συγκεκριμένο site. Θα μάθετε πώς να χρησιμοποιείτε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα αγαπημένα σας γκάτζετ, επωφελούμενοι το δυνατόν περισσότερο των δυνατοτήτων τους. Κάντε κλίκ στο http://www.makeuseof.com

http://www.makeuseof.com/ αξίζει να επισκεφθείτε το συγκεκριμένο site. Θα μάθετε πώς να χρησιμοποιείτε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα αγαπημένα σας γκάτζετ, επωφελούμενοι το δυνατόν περισσότερο των δυνατοτήτων τους. Κάντε κλίκ στο http://www.makeuseof.com/

Ολα τα νέα για τα κινητά τηλέφωνα, τα e-books, τα laptop, τα iBooks, τα ipad, τα iPhone, τα pc και όλα όσα χειρίζεστε καθημερινά και αποτελούν τις λατρεμένες σας συσκευές, είναι συγκεντρωμένα σε αυτόν τον πάντα ενημερωμένο ιστότοπο για να ξέρετε από πρώτο χέρι πώς θα τα εκμεταλλεύεστε στο έπακρον. Το site είναι γεμάτο με τεχνολογικές ειδήσεις που αντλεί από online περιοδικά και sites, ενώ θα βρείτε και νέα για παιχνίδια και παιχνιδομηχανές, ενδιαφέροντα links, αναβαθμίσεις λειτουργικών, ιντερνετικά εργαλεία που θα σας λύσουν τα χέρια κ.ά.

ΕΝΑ-ΕΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΤΕ…….

Οι μάχες μεταξύ νομισμάτων μπορεί να εξελιχθούν σε πόλεμο.

Οι μάχες μεταξύ νομισμάτων μπορεί να εξελιχθούν σε πόλεμο.



Tις τελευταίες ημέρες η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται επί ποδός πολέμου, τουλάχιστον σε επίπεδο αντιπαράθεσης επιχειρημάτων μεταξύ κυβερνήσεων. Από τις 27 Σεπτεμβρίου που ο υπουργός Οικονομικών της Βραζιλίας, Γκουίντο Μαντέγκα δήλωσε ότι ένας «διεθνής πόλεμος νομισμάτων» έχει ξεσπάσει, το όλο κλίμα έγινε πολεμικό. Κι αυτό το υποδαυλίζει όχι μόνο η γλώσσα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αλλά και οι ίδιοι οι αξιωματούχοι. Ξεχάστηκαν πια τα ωραία λόγια για τη συνεργασία, η οποία θα τόνωνε την παγκόσμια ανάπτυξη. Η μια χώρα κατηγορεί την άλλη για στρέβλωση της παγκόσμιας ζήτησης, χρησιμοποιώντας ως οπλισμό επιχειρήματα, που ποικίλλουν από την ποσοτική χαλάρωση (κοπή νομισμάτων για αγορά ομολόγων) έως την παρέμβαση στη χρηματαγορά και τον έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίων.


Πίσω από το προπέτασμα καπνού διεξάγονται στην ουσία τρεις μάχες. Η μεγαλύτερη είναι εκείνη με την Κίνα, και την απροθυμία της να επιτρέψει γρήγορη ενίσχυση του γουάν. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν σκληρή γλώσσα, ενώ ειδικά στις ΗΠΑ η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε νομοσχέδιο για επιβολή δασμών από αμερικανικές εταιρείες σε προϊόντα χωρών με υποτιμημένα νομίσματα.

Μια δεύτερη μάχη αφορά τη νομισματική πολιτική των πλούσιων οικονομιών, ειδικά εν όψει της προοπτικής οι κεντρικές τράπεζες να αρχίσουν σύντομα να τυπώνουν χαρτονομίσματα για αγορά κρατικών ομολόγων. Το δολάριο έχει υποχωρήσει, κυρίως γιατί η αγορά προσδοκά από τη Fed να δράσει αποφασιστικότερα και γρηγορότερα. Το ευρώ έχει ενισχυθεί λόγω του ότι τα στελέχη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δείχνουν ισχνό ενθουσιασμό για την ποσοτική χαλάρωση. Η οπτική της Κίνας και πολλών άλλων αναδυόμενων χωρών θέλει αυτήν την κίνηση να δημιουργεί σοβαρή στρέβλωση στην παγκόσμια οικονομία, εφόσον ωθεί τους επενδυτές στις αναδυόμενες οικονομίες για υψηλότερες αποδόσεις.

Η τρίτη μάχη διεξάγεται στις αναπτυσσόμενες χώρες και έχει να κάνει με το πώς αντιδρούν σε αυτές τις ροές κεφαλαίων. Αντί να επιτρέψουν στα νομίσματά τους να ενισχυθούν, πολλές κυβερνήσεις έχουν παρέμβει, αγοράζοντας ξένο νόμισμα ή επιβάλλοντας φόρους στη ροή ξένου κεφαλαίου. Πρόσφατα η Βραζιλία διπλασίασε τη φορολόγηση σε όσους ξένους επενδυτές αγοράζουν τα κρατικά της ομόλογα. Πάντως, μέχρι στιγμής όλες οι προαναφερθείσες «μάχες» είναι ελάσσονες. Αλλωστε οι έλεγχοι στα κεφάλαια είναι μετριασμένοι, και από τις ισχυρές οικονομίες μόνο η Ιαπωνία έχει προχωρήσει σε άπαξ παρέμβαση στις αγορές.

Παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού, γιατί πολύ γρήγορα οι προαναφερθείσες μάχες μπορούν να γίνουν πόλεμος. Οι συνθήκες, οι οποίες υπαγορεύουν την απόκλιση των οικονομικών πολιτικών -και ειδικά η αργή ανάπτυξη των ισχυρών οικονομιών- ενδεχομένως να διαρκέσουν χρόνια. Ενόσω εφαρμόζονται αυστηρά μέτρα λιτότητας, το δέλεαρ να χρησιμοποιούν οι χώρες ένα φθηνότερο νόμισμα για να τονώνουν τη ζήτηση θα γίνεται ολοένα και ισχυρότερο.

Πιέσεις στην Κίνα
Εξίσου ισχυρή θα είναι και η πίεση προς τις κυβερνήσεις να αντιμετωπίζουν την Κίνα ως αποδιοπομπαίο τράγο. Εν τω μεταξύ, εάν ενταθεί η ροή ξένων κεφαλαίων, οι αναπτυσσόμενες χώρες ίσως αναγκαστούν να επιλέξουν μεταξύ του να χάσουν σε ανταγωνιστικότητα, να επιβάλουν δρακόντειους ελέγχους ή να οδηγηθούν σε υπερθέρμανση.

Oλα αυτά επιβάλλουν πολυμερή προσέγγιση. Διεθνείς οργανισμοί και θεσμοί, όπως το ΔΝΤ και η «Ομάδα των Είκοσι» (G20) μπορούν να σφυρηλατήσουν συναίνεση. Η παγκόσμια ζήτηση χρειάζεται αναπροσδιορισμό, μακριά από τις υπερχρεωμένες πλούσιες οικονομίες και περισσότερο κοντά στον αναδυόμενο κόσμο.

Διαρθρωτικές αλλαγές για την τόνωση των δαπανών επίσης βοηθούν, αλλά οι πραγματικές ισοτιμίες χρειάζονται ενίσχυση, όπως και το πραγματικά χαμηλό γουάν.

The Economist

Ονειρο θερινής νυκτός οι επενδύσεις χωρίς κίνδυνο...

Ονειρο θερινής νυκτός οι επενδύσεις χωρίς κίνδυνο...

Στη θεωρία, ακόμη και εκείνα τα στοιχεία ενεργητικού που έχουν αξιολόγηση "AAA" έχουν 2 στις 10.000 πιθανότητες να αθετήσουν τις υποχρεώσεις τους. Μπορεί η αξιολόγηση αυτή να είναι η υψηλότερη δυνατή, αλλά δεν προσφέρει πλήρη απαλλαγή από τον κίνδυνο - κάτι που αποτελεί τον στενό ορισμό του "AAA". Στην πράξη ωστόσο, η έννοια "χωρίς ρίσκο" είναι μάλλον υποκειμενική.

Πριν από την κρίση αρκετοί επενδυτές έμοιαζαν να γνωρίζουν τον κίνδυνο. Η αγορά ήταν έμπλεη ρευστότητας, τα περισσότερα στοιχεία ενεργητικού όδευαν από άνοδο σε άνοδο και η δίψα για αποδόσεις έμοιαζε να υπερακοντίζει σε μεγάλο βαθμό τη σε βάθος ανάλυση για πιθανά προβλήματα. "Τρία χρόνια πριν, όλοι συμπεριφέρονταν σαν να μην υπήρχε σημαντική διαφορά ανάμεσα στον κίνδυνο κατοχής εθνικών τίτλων και στον λεγόμενο agency risk ή ανάμεσα στο εθνικό χρέος και στους εταιρικούς τίτλους, οι οποίοι απολάμβαναν αξιολόγηση 'ΑΑΑ'. Ορισμένοι θεωρούσαν ακόμη πως υπήρχε διαφορά ανάμεσα σε μια αξιολόγηση 'AAA' και σε μια 'BBB'", λέει ο κ. Sean Taor, επικεφαλής του τμήματος rates syndicate στην Barclays Capital.

Ένα σκληρό μάθημα
Τώρα φυσικά η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Η κρίση κατέδειξε με τον πλέον παραστατικό τρόπο πως οι τιμές, όπως μπορούν να κατευθυνθούν προς τα πάνω, έτσι μπορούν να κατευθυνθούν και προς τα κάτω. Όπως φάνηκε, το έλλειμμα διαχείρισης κινδύνου ήταν μεγάλο και αφορούσε στους επενδυτές, στους εκδότες τίτλων αλλά και στην ευρύτερη τραπεζική κοινότητα. Αυτό που ακολούθησε ήταν συλλογικός πανικός σε όλη την αγορά, με αποτέλεσμα οι διαχειριστές να αναζητήσουν αυτά που αντιλαμβάνονταν ως "ασφαλείς παραδείσους" σε σχεδόν οποιαδήποτε τιμή.




"Αν παρατηρήσει κανείς το τελευταίο τρίμηνο του 2008, τις ημέρες που ακολούθησαν την κατάρρευση της Lehman Brothers, θα δει αρνητικά επιτόκια στα έντοκα γραμμάτια του αμερικανικού δημοσίου. Με άλλα λόγια, ήταν τέτοια η δίψα για υψηλής ποιότητας τίτλους ώστε οι επενδυτές πλήρωναν την κυβέρνηση των ΗΠΑ για να της δανείσουν χρήματα", λέει ο κ. Andre De Silva, δεύτερος τη τάξει στο τμήμα fixed income strategy της HSBC.

Η τάση για αρνητικά επιτόκια εντόκων αμερικανικών γραμματίων ήταν βραχύβια για προφανείς λόγους, όμως οι επενδυτές έχουν ακόμη στο μυαλό τους τις πληγές του 2008: Για την πλειονότητα η 'επιφυλακτικότητα' είναι το νέο σλόγκαν - νοοτροπία που ενισχύθηκε από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις των τελευταίων μηνών. "Η εμπιστοσύνη των ανθρώπων κλονίστηκε. Η κρίση των subprime και τα πακέτα των εξασφαλισμένων πιστωτικών υποχρεώσεων απέδειξαν ότι οι αξιολογήσεις 'AAA' δεν είναι πάντα αξιόπιστες. Η 'αγνότητα' του εθνικού χρέους τέθηκε και αυτή εν αμφιβόλω", λέει ο κ. De Silva.

Ο ελληνικός καταλύτης
Ο καταλύτης για την αμφισβήτηση του εθνικού χρέους ήταν ασφαλώς η Ελλάδα, η οποία έφτασε ως το χείλος του γκρεμού στις αρχές του 2010 και απέφυγε την ολοκληρωτική καταστροφή μόνο χάρη στην παρέμβαση ισχυρότερων χωρών της ευρωζώνης και ιδιαίτερα της Γερμανίας. Ακόμη και τώρα η πιθανότητα της ελληνικής χρεοκοπίας προβάλλει απειλητική και αναγκάζει τους επενδυτές να είναι ακόμη πιο προσεκτικοί σε ό,τι αφορά τη διαχείριση κινδύνου και το τι θα πει "χωρίς ρίσκο".

"Δύο χρόνια πριν η διαφορά ανάμεσα στο γερμανικό και στο ελληνικό spread ήταν λιγότερο από 0,5%. Τώρα, η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου είναι στο 10% περίπου, ενώ η αντίστοιχη του γερμανικού στο 2,5%", αναφέρει ο κ. Taor.

Η δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να αποπληρώσει τα χρέη της αποτέλεσε θέμα ιδιαίτερης ανησυχίας, ενώ αμφιβολίες εγέρθηκαν και για άλλες οικονομίες της ευρωζώνης - τις λεγόμενες περιφερειακές: την Ιρλανδία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία. Τέτοιοι φόβοι οδήγησαν τις αποδόσεις του χρέους των κυβερνήσεων αυτών στα ύψη. Αντί αυτού, οι επενδυτές προτίμησαν τη σχετική ασφάλεια των αμερικανικών ομολογιών, των γερμανικών bunds ή, σε μικρότερο βαθμό, των βρετανικών τίτλων. "Παγκοσμίως, οι πραγματικοί ωφελημένοι της κρίσης είναι οι γερμανικοί και οι αμερικανικοί τίτλοι", λέει ο κ. Taor.

Τα δολαριακά οφέλη
Πράγματι, τα στοιχεία ενεργητικού σε δολάριο έχουν ωφεληθεί από τη νέα νοοτροπία της επιφυλακτικότητας. Τα διεθνή στοιχεία για τους κατόχους των αμερικανικών ομολόγων δείχνουν επίπεδα-ρεκόρ στις εισροές των δολαριακών στοιχείων ενεργητικού τον φετινό Απρίλιο. Η σχετική έλλειψη δημοσιονομικού περιορισμού εκ μέρους των αμερικανικών αρχών προκάλεσε ορισμένες ανησυχίες, αλλά οι αμερικανικοί τίτλοι έχουν ακόμη ζήτηση και οι διετείς αποδόσεις βρέθηκαν σε χαμηλά επίπεδα- ρεκόρ αυτό το καλοκαίρι.

Η όρεξη για αμερικανικούς τίτλους έχει λογική. Πρώτον, το δημόσιο των ΗΠΑ έχει αξιολόγηση "ΑΑΑ". Δεύτερον, η πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας θεωρείται απειροελάχιστη. Τρίτον, η αμερικανική οικονομία είναι "υπερβολικά μεγάλη για να χρεοκοπήσει". Τέταρτον και κυριότερον, μπορεί να τυπώσει δικό της χρήμα.

"Αν μία χώρα μπορεί να τυπώσει χρήμα κατά βούληση και άρα έχει τον έλεγχο του νομίσματός της, είναι σε μεγάλο βαθμό απαλλαγμένη από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας", λέει ο κ. Pavan Wadhwa, επικεφαλής του τμήματος στρατηγικής επιτοκίων στην Ευρώπη για λογαριασμό της JP Morgan. "Οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία έχουν αυτήν τη δυνατότητα, άρα το χρέος τους μπορεί να θεωρηθεί ελεύθερο κινδύνου. Στην ευρωζώνη τα πράγματα είναι περισσότερο περίπλοκα, αφού κανένα κράτος δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι από μόνο του έχει έλεγχο στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα".

Η ευρωζώνη από τη σκοπιά αυτή είναι μια εξαιρετικά ασυνήθιστη περίπτωση. "Ο προσδιορισμός του κινδύνου είναι δυσχερής στην ευρωζώνη", λέει ο κ. Paul Reynolds της Rothchild. "Η κάθε χώρα έχει θυσιάσει την ικανότητά της να λύνει τα προβλήματά της μέσω του πληθωρισμού. Αυτό είναι το κόστος του πολιτικού συμβιβασμού που βρίσκεται πίσω από τη δημιουργία της ζώνης του ευρώ".

Πράγματι, η ίδια η ύπαρξη των δυνάμεων της ευρωζώνης ανάγκασε τους επενδυτές να παρακολουθούν επισταμένως τη διάκριση ανάμεσα στο εθνικό χρέος (που εκδίδεται από μία κυβέρνηση σε ξένο νόμισμα) και στα κρατικά ομόλογα (που εκδίδονται από μία κυβέρνηση στο εθνικό της νόμισμα). Τα ομόλογα που οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης εκδίδουν σε ευρώ είναι ένα περίεργο υβρίδιο.

Οι επενδυτές ανταποκρίθηκαν σε αυτά με δύο τρόπους: Πρώτον, συνέχισαν να αντιστοιχίζουν συγκεκριμένους κινδύνους σε συγκεκριμένες χώρες, δημιουργώντας μεγαλύτερη από ποτέ "ψαλίδα" στις αποδόσεις των εθνικών χρεών. Δεύτερον, οι επενδυτές έκαναν αυτό που κάνουν ανεξαιρέτως οι άνθρωποι όταν δεν νιώθουν καλά: επέστρεψαν στο σπίτι τους.

"Υπάρχει μια διακριτή τάση μετανάστευσης προς τις εγχώριες αγορές. Μια μερίδα επενδυτών ανησυχεί αρκετά για τις πιέσεις που ασκούνται στην ευρωζώνη προκειμένου να αντισταθμιστεί ο κίνδυνος για ολοκληρωτική διάλυσή της. Αν τελικά κάτι τέτοιο συμβεί, οι επενδυτές αυτοί θα προτιμήσουν να βρίσκονται τοποθετημένοι σε χρέος της χώρας τους", λέει ο κ. Wadhwa.

"Ο κόσμος έχει γενικά πολύ μεγαλύτερη επίγνωση του κινδύνου. Τα ομόλογα σε εγχώριο νόμισμα έχουν πρόσφατα κινηθεί ανοδικά κατά 5% - 6% - και αυτό δεν θα πρέπει να αποδίδεται σε κάποια συγκεκριμένη στρατηγική, αλλά στην τάση για λιγότερο κίνδυνο, η οποία έχει εξαπλωθεί ευρύτατα. Οι άνθρωποι είναι σκεπτικοί ακόμη και όταν πρόκειται για στοιχεία ενεργητικού που άλλοτε θεωρούνταν ασφαλή", υποστηρίζει ο κ. Reynolds.

Όχι χωρίς κίνδυνο
Ακόμα και οι τίτλοι που εκδίδονται από τις κυβερνήσεις σε δικό τους νόμισμα δεν είναι απαλλαγμένοι από τον κίνδυνο. Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας μπορεί να μην υφίσταται πρακτικά, αλλά υπάρχουν διάφοροι άλλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

"Το να κατέχει κανείς τίτλους εθνικού χρέους τον εκθέτει σε πληθωριστικούς κινδύνους. Θα πρέπει να σκεφτεί ποιοι κίνδυνοι τον ενδιαφέρουν και πόσο. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για μια λογική χωρίς ρίσκο επένδυση, τότε οι τίτλοι κρατικού χρέους σε εγχώριο νόμισμα είναι η σωστή λύση - προσφέρουν ασφάλεια αλλά και ανύπαρκτες απόλυτες αποδόσεις", λέει ο κ. Reynolds. Προς το παρόν, ο μεγαλύτερος αριθμός επενδυτών ενδιαφέρεται περισσότερο για την ασφάλεια παρά για τις αποδόσεις.

"Η διατήρηση του κεφαλαίου είναι η υπ’ αριθμόν 1 προτεραιότητα", σημειώνει ο κ. Domenico Crapanzano, επικεφαλής του τμήματος επιτοκίων της επενδυτικής τράπεζας Jefferies.
Το μόνο πραγματικά ακίνδυνο μέρος είναι… κάτω από το στρώμα!", προσθέτει.

Ενώ όμως το στρώμα δεν αποτελεί λύση για τους περισσότερους επενδυτές, η μείωση της ρευστότητας από το 2008 δείχνει ότι αρκετοί διαχειριστές εξακολουθούν να είναι δύσπιστοι έναντι των χρηματοοικονομικών αγορών γενικότερα. Ο κ. Crapanzano πιστεύει ότι αυτή η δυσπιστία έχει επιταθεί από τη συμπεριφορά των ανά τον κόσμο Αρχών μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers - και πιο πρόσφατα, από την αντίδραση των χωρών της ευρωζώνης στη διάλυση της Ελλάδας.

"Το σύστημα δεν είναι ελεύθερο να βρει μια ισορροπία, αφού κανείς δεν επιτρέπεται να πτωχεύσει", λέει. "Η δυνατότητα της Ελλάδας να αποπληρώσει τα χρέη της είναι πραγματικά αμφισβητήσιμη. Για την ώρα, διασώθηκε με ενίσχυση, αλλά αυτό δεν είναι κατάσταση που εμπνέει εμπιστοσύνη. Αρκετοί οικονομολόγοι πιστεύουν ότι ίσως είχε περισσότερη λογική το να αφεθεί η Ελλάδα να καταρρεύσει. Κάτι τέτοιο θα είχε δώσει τη δυνατότητα στο σύστημα να προχωρήσει".

Κρατώντας τις αποστάσεις
Μπορεί να φαίνεται περίεργο, όμως η αντίδραση ορισμένων επενδυτών είναι να απομακρυνθούν σχεδόν εντελώς από πάλαι ποτέ ασφαλείς παραδείσους. Χωρίς ψευδαισθήσεις για τα τραπεζικά χρέη (λόγω της Lehman) και σκεπτικοί σε ό,τι αφορά το κρατικό χρέος (εξαιτίας της Ελλάδας), θα προτιμούσαν να τοποθετήσουν τα χρήματά τους στον επιχειρηματικό κλάδο.

"Τα εταιρικά ομόλογα έχουν καταστεί περισσότερο ακριβά και από ορισμένα κρατικά. Σε αρκετές περιπτώσεις οι αποδόσεις είναι χαμηλότερες στον επιχειρηματικό τομέα", υποστηρίζει ο κ. Laurence Mutkin, strategist στο τμήμα επιτοκίων για λογαριασμό της Morgan Stanley.

Ορισμένοι επενδυτές στρέφονται ακόμη και σε junk bonds. Ο κ. Crapanzano σημειώνει: "Δεν είναι λίγες οι φορές όπου οι επενδυτές προτιμούν να είναι τοποθετημένοι σε junk bonds ή σε αναδυόμενες αγορές - όπου νιώθουν ότι οι αποδόσεις είναι αντίστοιχες του κινδύνου. Για παράδειγμα, η Ιταλία προσφέρει απόδοση 3,5% για 5ετείς τίτλους, αλλά υπάρχει πιθανότητα να μην πάρεις τα χρήματά σου πίσω. Τουλάχιστον, με τα junk οι επενδυτές απολαμβάνουν αξιοπρεπείς αποδόσεις".

Το εύρος των επενδυτικών συμπεριφορών και των αποδόσεων και οι πιέσεις σε όλη την αγορά που επιμένουν είναι στοιχεία για την αβεβαιότητα που εξακολουθεί να παρατηρείται και αντανακλούν την πεποίθηση ότι το παρελθόν ήταν χαοτικό, τα παρόν είναι απρόβλεπτο και το μέλλον άγνωστο. Υπό αυτές τις περιστάσεις, η μεταβλητότητα αυξάνεται.

"Η οκταετής πιστωτική αύξηση ακολουθήθηκε από σχεδόν τρία χρόνια κρίσης. Είμαστε τώρα σε μια εποχή ανακάλυψης των τιμών - όπου όλα θα πρέπει να ειδωθούν εκ νέου", λέει ο κ. Mutkin.

Αγορά αγοραστών
Οι εκδότες τίτλων έχουν επίγνωση των τάσεων που αλλάζουν. Εκεί που προ της κρίσης ήταν στην pole position, τώρα βρίσκονται σε μια "αγορά αγοραστών" - μετακύλιση που είχε επιπτώσεις και στη συμπεριφορά τους.

"Οι εκδότες προσπαθούν πραγματικά να διατηρήσουν τις αξιολογήσεις τους και αυτό έχει τεράστια επίπτωση στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και προσπαθούν να διαχειριστούν τις οικονομίες τους", λέει ο κ. Giambattista Atzeni της Bank of New York Mellon.

Με άλλα λόγια, οι εκδότες τίτλων, ειδικά των κρατικών, κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να καταστήσουν τους τίτλους τους όσο γίνεται πιο θελκτικούς στους επενδυτές που αποφεύγουν τον κίνδυνο. Οι αντιλήψεις του τι σημαίνει το"χωρίς ρίσκο" έχουν πιθανότατα αλλάξει από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και ένθεν. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις ευελπιστούν ότι οι επενδυτές θα εξακολουθήσουν να θεωρούν τους τίτλους τους "χαμηλού ρίσκου" ώστε να τους βρίσκουν ελκυστικούς.

"Αυτή είναι μία ακτίδα φωτός. Οι αγορές θέλουν να δουν ότι οι κυβερνήσεις θέλουν πραγματικά να μειώσουν τα ελλείμματα. Επιβάλλουν πειθαρχία στις Αρχές και είναι ο μόνος πυλώνας που παρουσιάζεται τόσο ισχυρός, ώστε να μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο", τονίζει ο κ. Wadhwa.

Το διακύβευμα είναι υψηλό. Οι δυτικές κυβερνήσεις προκάλεσαν τεράστια ελλείμματα τα τελευταία χρόνια και ο μόνος τρόπος να τα αποπληρώσουν είναι να εκδώσουν κρατικό χρέος αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι επενδυτές, αρκετοί εκ των οποίων έχουν "καεί", θα αναμιχθούν σε όλο αυτό μόνο στην περίπτωση όπου νιώσουν ασφαλείς.

Η ιδέα του "χωρίς ρίσκο" έχει δεχθεί καίρια πλήγματα. Πλέον, οι εκδότες τίτλων χρέους -είτε πρόκειται για κρατικό είτε για εταιρικό χρέος- προτού ανακτήσουν την επενδυτική εμπιστοσύνη πρέπει να αποδείξουν ότι μπορούν να διαχειριστούν τον κίνδυνο.