Όταν οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρώπης, με τη «μορφή» του νέου Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου της Ευρώπης (European Systemic Risk Board) και ακόμη και η κεφαλή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ζητούν από τις τράπεζες της περιφέρειας να «τονωθούν», έχει έρθει η ώρα να τεντώσουν όλοι τα αφτιά τους και να δώσουν μεγάλη προσοχή.
Όπως συμβαίνει πάρα πολύ συχνά με τις τράπεζες, τρία είναι τα ζητήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν : κεφάλαια, εμπιστοσύνη και ρευστότητα.
Όσον αφορά στα κεφάλαια, η BNP Paribas, φαινομενικά η ισχυρότερη γαλλική τράπεζα, αρνείται ότι χρειάζεται τόνωση. Η απομόχλευση που έχει ήδη γίνει θα μειώσει το ριψοκίνδυνο ενεργητικό κατά 70 δισ. ευρώ και θα αφήσει στην τράπεζα συντελεστή κεφαλαιακής επάρκειας 9% ως τα τέλη του έτους, όπως η διοίκησή της ισχυρίζεται.
Όμως, οι αναλυτές, που κάνουν πιο δυσοίωνες εκτιμήσεις για πιθανές απομειώσεις σε κρατικά ομόλογα και δάνεια από την «ασθενή» ευρωζώνη, παραμένουν σκεπτικοί. Κάποιοι υποδεικνύουν ότι ίσως χρειαστούν μέχρι και 10 δισ. ευρώ επιπλέον, απλώς και μόνο για να αντεπεξέλθει στα ελάχιστα στάνταρντ της Βασιλείας ΙΙΙ.
Απομένουν λοιπόν να ρυθμισθούν/αντιμετωπισθούν , οι υπόλοιποι δύο παράγοντες- ζητήματα (δηλαδή η εμπιστοσύνη και η ρευστότητα).
Για να αντιμετωπιστούν αυτά τα ζητήματα, τα επιπλέον κεφάλαια θα πρέπει να είναι σημαντικά ή τουλάχιστον να συνοδεύονται με κάποια βεβαιότητα για το πώς θα επιλυθεί η κρίση χρεών στην ευρωζώνη. Θα πρέπει επίσης να έχουν τη μορφή κοινών μετοχών (ή «κάπως» κοινών) και όχι προνομιούχων.
Οι Άραβες επενδυτές , όταν απεφάσισαν να επενδύσουν στην Barclays και στη Citi επέλεξαν τις προνομιούχες μετοχές. Τα καθαρά μετοχικά κεφάλαια μπορεί να ανοίξουν την όρεξή τους και αξίζει να γίνει μια δοκιμή.
Αν όμως οι πολιτικοί μπορούν να δεχθούν κάτι τέτοιο, τότε οι εγχώριες λύσεις -όπως να επιτραπεί στο EFSF να πάρει άμεσα μερίδια- είναι πολύ πιθανότερο να καταφέρουν να καθησυχάσουν τις ανησυχίες των επενδυτών.
Οι εποχές που «μέτραγε» η βιτρίνα έχουν τελειώσει.
ΠΗΓΗ: FT.com
