Η Κίνα θα πνιγεί από τα δολάρια... ή θα πνίξει τον πλανήτη;
Μπορεί ο Μάο Τσε Τουνγκ να έλεγε ότι η ισχύς προέρχεται από την κάννη του όπλου, όμως τώρα ο Χου Ζιντάο έχει βελτιώσει το απόφθεγμα του προκατόχου του: Στην εποχή του παγκόσμιου εμπορίου και των διεθνών χρηματιστικών συναλλαγών, η ισχύς αναβλύζει είτε από μια πετρελαιοπηγή είτε από ένα βουνό διαθεσίμων δολαρίων.
H επίσημη αποκάλυψη χθες του κρατικού μυστικού της Κίνας ότι τα αστρονομικά συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας, αξίας 2,45 τρισ. δολαρίων, είναι επενδυμένα σε ποσοστό 65% σε δολάρια, έκανε τον γύρο του κόσμου. Η σύνθεση του συνόλου των κινεζικών διαθεσίμων είναι 65% σε δολάρια, 26% σε ευρώ, 5% σε στερλίνες και 3% σε γιεν, όπως αποκάλυψε χθες η εφημερίδα China Securities Journal. Η συσσώρευση αυτή από το Πεκίνο δολαριακών διαθεσίμων σε ποσότητες-ρεκόρ, αποτελεί συστημικό κίνδυνο όχι μόνο για το δολάριο αλλά για την παγκόσμια οικονομία. Πρωτίστως, όμως, υποδηλώνει το μέγεθος της εξάρτησης των ΗΠΑ.
Οπως έχει επισημάνει επανειλημμένως η στήλη, η εξάρτηση των ΗΠΑ από το κινεζικό χρήμα προφανώς και δεν είναι ακίνδυνη. Ο δανεισμός από την Κίνα ως μια κολοσσιαία τονωτική ένεση στην αμερικανική οικονομία, έχει καταστεί γόρδιος δεσμός. Στην ουσία, η Κίνα χρηματοδοτεί το τεράστιο αμερικανικό έλλειμμα και γι’ αυτό η σχέση της, ως εμπορικού «εταίρου» των ΗΠΑ, είναι πολύ σημαντική. Αλλά σε ένα μικρότερο βαθμό, η Κίνα λειτουργεί και για την υπόλοιπη Δύση με ένα καθοριστικό ρόλο.
Tο Πεκίνο, ίσως να έχει καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα. H υπερβολική συσσώρευση συναλλαγματικών δολαριακών διαθεσίμων, δεν αποτελεί υγιές φαινόμενο. Eκτός και αν το Πεκίνο προτίθεται να αυτοκτονήσει χρηματοοικονομικά. Πάντως, εσφαλμένοι υπολογισμοί έχουν ξανασυμβεί στις παγκόσμιες οικονομικές σχέσεις, με μοιραία αποτελέσματα...
Η Κίνα κάθεται πάνω σε ωρολογιακή βόμβα προειδοποιούν αρκετοί και εάν δεν αλλάξει στρατηγική, η Δύση θα επιβάλει μέτρα προστατευτισμού, αφήνοντάς την να προσπαθεί εν μέσω δεινής οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Στο βιβλίο του «The Trouble with Markets», ο παλαίμαχος οικονομολόγος Ρότζερ Μπουτλ ισχυρίζεται ότι η εξισορρόπηση της παγκόσμιας οικονομίας πρέπει να αρχίσει από την Κίνα.
Aλλωστε, ούτε την Iαπωνία διέσωσαν τα τεράστια δολαριακά της διαθέσιμα, από το να βυθιστεί τη δεκαετία του 1990 στη μεγαλύτερη κρίση που γνώρισε ποτέ ανεπτυγμένη οικονομία μετά την εφιαλτική εποχή της μεγάλης κρίσης (Great Depression) στις HΠA. Tο «βιομηχανικό θαύμα» της Iαπωνίας κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και μόλις τώρα μετά 15 ολόκληρα χρόνια αναδύεται από τα ερείπια. Σαν και τώρα θυμάμαι τον Iούνιο του 1996, όταν ο τότε Iάπωνας πρωθυπουργός Pιουτάρο Xασιμότο σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Kολούμπια της Nέας Yόρκης, σε ένα κατεξοχήν συντηρητικό επενδυτικό ακροατήριο, τόλμησε να εκβιάσει την κυβέρνηση Kλίντον λέγοντας πως εξετάζει το ενδεχόμενο να πουλήσει τα αμερικανικά ομόλογα που διαθέτει η χώρα του για να αντιμετωπίσει τη νομισματική κρίση στις αρχές του 1995. Φυσικά, απέτυχε!!!
Στην αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομίας το δολάριο ήταν και θα είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη το βασικό αποθεματικό νόμισμα στον πλανήτη. Σήμερα εξακολουθεί να κατέχει την κυρίαρχη θέση στους διεθνείς οργανισμούς, καλύπτοντας το μεγαλύτερο ποσοστό των συναλλαγματικών διαθεσίμων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών.
Ομως, η απελευθέρωση του συναλλαγματικού καθεστώτος της Κίνας, ουσιαστικά, σημαίνει πως θα συσσωρεύει δολάρια σε βραδύτερους ρυθμούς. Ετσι το δολάριο δεν θα έχει το μονοπώλιο στα συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας.
Μπορεί ο Μάο Τσε Τουνγκ να έλεγε ότι η ισχύς προέρχεται από την κάννη του όπλου, όμως τώρα ο Χου Ζιντάο έχει βελτιώσει το απόφθεγμα του προκατόχου του: Στην εποχή του παγκόσμιου εμπορίου και των διεθνών χρηματιστικών συναλλαγών, η ισχύς αναβλύζει είτε από μια πετρελαιοπηγή είτε από ένα βουνό διαθεσίμων δολαρίων.
H επίσημη αποκάλυψη χθες του κρατικού μυστικού της Κίνας ότι τα αστρονομικά συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας, αξίας 2,45 τρισ. δολαρίων, είναι επενδυμένα σε ποσοστό 65% σε δολάρια, έκανε τον γύρο του κόσμου. Η σύνθεση του συνόλου των κινεζικών διαθεσίμων είναι 65% σε δολάρια, 26% σε ευρώ, 5% σε στερλίνες και 3% σε γιεν, όπως αποκάλυψε χθες η εφημερίδα China Securities Journal. Η συσσώρευση αυτή από το Πεκίνο δολαριακών διαθεσίμων σε ποσότητες-ρεκόρ, αποτελεί συστημικό κίνδυνο όχι μόνο για το δολάριο αλλά για την παγκόσμια οικονομία. Πρωτίστως, όμως, υποδηλώνει το μέγεθος της εξάρτησης των ΗΠΑ.
Οπως έχει επισημάνει επανειλημμένως η στήλη, η εξάρτηση των ΗΠΑ από το κινεζικό χρήμα προφανώς και δεν είναι ακίνδυνη. Ο δανεισμός από την Κίνα ως μια κολοσσιαία τονωτική ένεση στην αμερικανική οικονομία, έχει καταστεί γόρδιος δεσμός. Στην ουσία, η Κίνα χρηματοδοτεί το τεράστιο αμερικανικό έλλειμμα και γι’ αυτό η σχέση της, ως εμπορικού «εταίρου» των ΗΠΑ, είναι πολύ σημαντική. Αλλά σε ένα μικρότερο βαθμό, η Κίνα λειτουργεί και για την υπόλοιπη Δύση με ένα καθοριστικό ρόλο.
Tο Πεκίνο, ίσως να έχει καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα. H υπερβολική συσσώρευση συναλλαγματικών δολαριακών διαθεσίμων, δεν αποτελεί υγιές φαινόμενο. Eκτός και αν το Πεκίνο προτίθεται να αυτοκτονήσει χρηματοοικονομικά. Πάντως, εσφαλμένοι υπολογισμοί έχουν ξανασυμβεί στις παγκόσμιες οικονομικές σχέσεις, με μοιραία αποτελέσματα...
Η Κίνα κάθεται πάνω σε ωρολογιακή βόμβα προειδοποιούν αρκετοί και εάν δεν αλλάξει στρατηγική, η Δύση θα επιβάλει μέτρα προστατευτισμού, αφήνοντάς την να προσπαθεί εν μέσω δεινής οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Στο βιβλίο του «The Trouble with Markets», ο παλαίμαχος οικονομολόγος Ρότζερ Μπουτλ ισχυρίζεται ότι η εξισορρόπηση της παγκόσμιας οικονομίας πρέπει να αρχίσει από την Κίνα.
Aλλωστε, ούτε την Iαπωνία διέσωσαν τα τεράστια δολαριακά της διαθέσιμα, από το να βυθιστεί τη δεκαετία του 1990 στη μεγαλύτερη κρίση που γνώρισε ποτέ ανεπτυγμένη οικονομία μετά την εφιαλτική εποχή της μεγάλης κρίσης (Great Depression) στις HΠA. Tο «βιομηχανικό θαύμα» της Iαπωνίας κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και μόλις τώρα μετά 15 ολόκληρα χρόνια αναδύεται από τα ερείπια. Σαν και τώρα θυμάμαι τον Iούνιο του 1996, όταν ο τότε Iάπωνας πρωθυπουργός Pιουτάρο Xασιμότο σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Kολούμπια της Nέας Yόρκης, σε ένα κατεξοχήν συντηρητικό επενδυτικό ακροατήριο, τόλμησε να εκβιάσει την κυβέρνηση Kλίντον λέγοντας πως εξετάζει το ενδεχόμενο να πουλήσει τα αμερικανικά ομόλογα που διαθέτει η χώρα του για να αντιμετωπίσει τη νομισματική κρίση στις αρχές του 1995. Φυσικά, απέτυχε!!!
Στην αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομίας το δολάριο ήταν και θα είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη το βασικό αποθεματικό νόμισμα στον πλανήτη. Σήμερα εξακολουθεί να κατέχει την κυρίαρχη θέση στους διεθνείς οργανισμούς, καλύπτοντας το μεγαλύτερο ποσοστό των συναλλαγματικών διαθεσίμων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών.
Ομως, η απελευθέρωση του συναλλαγματικού καθεστώτος της Κίνας, ουσιαστικά, σημαίνει πως θα συσσωρεύει δολάρια σε βραδύτερους ρυθμούς. Ετσι το δολάριο δεν θα έχει το μονοπώλιο στα συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας.
