Κυριακή 26 Ιουνίου 2011
Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011
Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011
Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011
Πραγματική συναλλαγή (Real trading example) στο συμβόλαιο ΕΥΡΩ / ΔΟΛΑΡΙΟΥ ( EURO / USD )
Πραγματική συναλλαγή (Real trading example) στο συμβόλαιο ΕΥΡΩ / ΔΟΛΑΡΙΟΥ ( EURO / USD )
Σήμερα Παρασκευή 10.6.2011 κάναμε roll over (μετακυλίσαμε) την θέση μας στο συμβόλαιο του Ιουνίου 2011. Δηλαδή κάναμε κλείσιμο της θέσης πτώσης δηλ. της θέσης short του Ιουνίου (πραγματοποιώντας αγορά στο 1,4509 ενός ιδίου συμβολαίου μηνός Ιουνίου 2011) και ταυτόχρονα ανοίξαμε νέα θέση πτώσης στο 1,4468 στο συμβόλαιο μηνός Σεπτεμβρίου 2011.
Σήμερα Παρασκευή 10.6.2011 κάναμε roll over (μετακυλίσαμε) την θέση μας στο συμβόλαιο του Ιουνίου 2011. Δηλαδή κάναμε κλείσιμο της θέσης πτώσης δηλ. της θέσης short του Ιουνίου (πραγματοποιώντας αγορά στο 1,4509 ενός ιδίου συμβολαίου μηνός Ιουνίου 2011) και ταυτόχρονα ανοίξαμε νέα θέση πτώσης στο 1,4468 στο συμβόλαιο μηνός Σεπτεμβρίου 2011.
Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011
όχι μόνο δεν «διαλύθηκαν» εξαιτίας της κρίσης, αλλά κατόρθωσαν να θριαμβεύσουν
όχι μόνο δεν «διαλύθηκαν» εξαιτίας της κρίσης, αλλά κατόρθωσαν να θριαμβεύσουν
Αυξήθηκαν στα 1,8 τρισ. δολ. τα υπό διαχείριση κεφάλαια των hedge funds.
Η κατάρρευση των αγορών το 2008 είχε ως αποτέλεσμα την ύπαρξη αρκετών «θυμάτων» στη βιομηχανία των hedge funds. Οι αποδόσεις τους ήταν από μηδενικές έως αρνητικές, ενώ πολλοί ήταν οι επενδυτές που αποφάσισαν να αποχωρήσουν και απέσυραν τα κεφάλαιά τους. Αυτό, όμως, έχει αρχίσει να αλλάζει. Σύμφωνα με την εταιρία ερευνών για τον κλάδο, BarclayHedge, σήμερα τα υπό διαχείριση κεφάλαια των hedge funds έχουν φθάσει στο επίπεδο των 1,8 τρισ. δολαρίων. Σαφώς χαμηλότερα από τα 2,1 τρισ. που ήταν το 2007, αλλά σε καλύτερη κατάσταση από τα 1,5 τρισ. που είχαν υποχωρήσει το 2008.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 7.285 hedge funds (έως τις 31 Μαρτίου 2011), όπως αναφέρει η εταιρία Hedge Fund Research. Περίπου τρία νέα hedge funds «εμφανίζονταν» σε καθημερινή βάση κατά τη διάρκεια του 2010 (συνολικά δημιουργήθηκαν 935 νέα επενδυτικά κεφάλαια), ενώ το 2009 δημιουργήθηκαν 784 νέα hedge funds. Βέβαια το 2010 υπήρξαν και αποχωρήσεις καθώς 743 hedge funds διέκοψαν τη λειτουργία τους, ενώ το 2009 αυτοί που αποχώρησαν έφθασαν τους 1.023.
Ταυτόχρονα υπάρχουν αρκετοί διαχειριστές, όπως ο Bill Ackman, επικεφαλής της Pershing Square Capital Management, που όχι μόνο δεν «διαλύθηκαν» εξαιτίας της κρίσης, αλλά κατόρθωσαν να θριαμβεύσουν. Τα κεφάλαια που διαχειρίζεται φθάνουν σήμερα στα 10,3 δισ. δολάρια, από 6,7 δισ. δολάρια που ήταν τον Αύγουστο του 2008. Η αύξηση των κεφαλαίων οφείλεται στην πολύ καλή πορεία των hedge funds που διαχειρίζεται, με τη μέση ετήσια απόδοσή τους στην τριετία 2008-10 να φθάνει στο 16,64%. «Εχουμε ανακαλύψει μία έξυπνη τακτική: ακτιβισμός σε μετοχές υψηλής κεφαλαιοποίησης. Σε αυτήν την τακτική μας δεν υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός από άλλα κεφάλαια», δηλώνει ο κ. Ackman.
Πάντως ένα τυπικό hedge fund στην τριετία 2008-10 είχε μέση ετήσια απόδοση της τάξης του 2,45%. Η κατάταξη της απόδοσης των hedge funds διαθέτει όλων των ειδών (βάσει φυσικά του ποια είναι η επενδυτική τους τακτική) hedge funds. Την κορυφαία θέση κατέκτησε το Providence MBS Offshore, με μέση ετήσια απόδοση στην 3ετία 51,46% και βασική επενδυτική στρατηγική την τοποθέτηση σε τιτλοποιημένα στεγαστικά δάνεια. Στη δεύτερη θέση ένα ακόμη hedge fund που επενδύει στην αγορά στεγαστικών δανείων, το SPM Structured Servicing, με μέση ετήσια απόδοση στην 3ετία 48,16%, ενώ την τρίτη θέση κατακτά το Medallion, ένα hedge funds με «ποσοτική» τακτική επένδυσης και μέση ετήσια απόδοση στην 3ετία στο 48,16%. Σημειώνεται ότι το Medallion «ανήκει» στην εταιρία Renaissance Technologies, την οποία έχει ιδρύσει ο μαθηματικός James Simons.
Αρκετά γνωστά hedge funds δεν έχουν ακόμη κατορθώσει να συνέλθουν πλήρως από την κατάρρευση του 2008, όταν ο δείκτης S&P 500 είχε ετήσια πτώση 37% και οι πιστωτικές αγορές πάγωσαν. Για τον λόγο αυτό στην κατάταξη δεν υπάρχουν ορισμένα «μεγάλα ονόματα» του κλάδου, όπως τα Citadel, Drake και Och-Ziff.
Εξετάζοντας κάποιος την τακτική του ακολούθησε ο κ. Ackman κατανοεί πλήρως γιατί όχι μόνο επιβίωσε αλλά θριάμβευσε. Oπως εξηγεί, αποφάσισε, μετά από απώλειες ύψους 12% το 2008, να μην εμποδίσει κανέναν επενδυτή να αποχωρήσει από τα κεφάλαιά του. Φυσικά το γεγονός ότι είχε δύο επιλογές –τις εταιρίες Longs Drugs και McDonald's- που ακολούθησαν πολύ καλή πορεία ακόμη και στη «δραματική κατάσταση» του 2008 κυριολεκτικά έσωσε τον κ. Ackman.
Στη βιομηχανία των hedge funds υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι εμφανίζονται και εξαφανίζονται πολύ σύντονα ως διάττοντες αστέρες. Oμως η κρίση είχε θύματα και μεταξύ των μεγάλων ονομάτων του κλάδου. Η εταιρία ProntPoint Partners, μετά από εμπλοκή της σε σκάνδαλο με insider trading, ανακοίνωσε ότι θα διακόψει τη λειτουργία των περισσότερων κεφαλαίων της. Αλλα θύματα –και αυτά εξαιτίας σκανδάλων– ήταν οι Level Global Investors και Galleon Asset Management. Το Duquesne Asset Management (ιδιοκτησίας του Stanley Druckenmiller) διέκοψε τη λειτουργία του τον Αύγουστο του 2010, ενώ την ίδια πορεία είχε και το Paolo Pellegrini – ένα hedge fund που ανήκει στην εταιρία PSQR.
Η έντονη μεταβλητότητα στις αποδόσεις αλλά κυρίως τα σκάνδαλα –με κορυφαίο εξ αυτών την καταδίκη του ιδρυτή της Galleon, Raj Rajaratnam– έκαναν τους επενδυτές να ανησυχούν για την πορεία των hedge funds. Οι ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον ένα εκατ. δολάρια «έτοιμα» για επένδυση, αυτή τη στιγμή έχουν μόνο το 52% των τοποθετήσεων σε hedge funds, δηλαδή σημαντικά χαμηλότερα από το 61% που ίσχυε το 2007. Το υπόλοιπο ποσοστό ανήκει σε θεσμικούς επενδυτές.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η κατάταξη Top 100 Hedge Funds (στον συνοδευτικό πίνακα του κειμένου εμφανίζονται τα 30 κορυφαία κεφάλαια) δεν αποτελεί προτροπή προς επένδυση, απλά καταγράφονται τα hedge funds με την καλύτερη πορεία. Προκειμένου να αποφευχθούν οι διάττοντες αστέρες που εμφάνισαν καλή πορεία μόνο για ένα έτος, στον πίνακα κατατάσσονται τα hedge funds βάσει της μέσης ετήσιας απόδοσής τους στην τελευταία 3ετία. Ταυτόχρονα τα ελάχιστα κεφάλαια που διαχειρίζεται καθένα εξ αυτών δεν είναι λιγότερα από 300 εκατ. δολάρια, προκειμένου να προσφέρει σιγουριά στους επενδυτές. Ο πίνακας έχει προκύψει από στοιχεία τα οποία διατηρούν δύο εταιρίες που «παρακολουθούν» για την πορεία του κλάδου, η BarclayHedge και η Morningstar, ενώ κατόπιν ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος-ερευνητής για τον κλάδο Eric Uhlfelder εξέτασε καθένα εξ αυτών προκειμένου να οδηγηθεί στην εξαγωγή συμπερασμάτων για το ποια είναι τα καλύτερα (για την συγκεκριμένη χρονική περίοδο) με βάσει βέβαια τα παραπάνω στοιχεία. Φυσικά χρησιμοποιήθηκαν και στοιχεία του πρακτορείου Bloomberg.
Ο κ. Ackman υπήρξε ο διαχειριστής που τέθηκε ….… υπό παρακολούθηση, λόγω της εξαιρετικής πορείας των κεφαλαίων που διαθέτει (βρίσκεται στην 41η θέση της κατάταξης).
Η διαφορά του από τους άλλους διαχειριστές είναι ότι στις εταιρίες που επενδύει φροντίζει να έχει θέση στο διοικητικό συμβούλιο, να εκφράζει τις απόψεις του και να τις προωθεί με τον καλύτερο τρόπο. Μία κλασική περίπτωση είναι η McDonald's, μία εταιρία που τη διετία 2005-2006 δέχονταν πολλές πιέσεις και είχε άσχημη πορεία. Τελικά –και με τη βοήθεια του κ. Ackman– η διοίκησή της αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να δώσει τη διαχείριση καταστημάτων μέσω franchise. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο την αύξηση των εσόδων αλλά και την πολύ καλή πορεία της μετοχής, γεγονός που προσέφερε καλές αποδόσεις τόσο στον κ. Ackman όσο και στους υπόλοιπους μετόχους του ομίλου.
«Πιστεύω στη δύναμη της λογικής και της ορθής σκέψης», δηλώνει ο κ. Ackman. Καλό θα ήταν όσοι επενδύουν σε hedge funds να ακολουθούν την ίδια τακτική.
Αυξήθηκαν στα 1,8 τρισ. δολ. τα υπό διαχείριση κεφάλαια των hedge funds.
Η κατάρρευση των αγορών το 2008 είχε ως αποτέλεσμα την ύπαρξη αρκετών «θυμάτων» στη βιομηχανία των hedge funds. Οι αποδόσεις τους ήταν από μηδενικές έως αρνητικές, ενώ πολλοί ήταν οι επενδυτές που αποφάσισαν να αποχωρήσουν και απέσυραν τα κεφάλαιά τους. Αυτό, όμως, έχει αρχίσει να αλλάζει. Σύμφωνα με την εταιρία ερευνών για τον κλάδο, BarclayHedge, σήμερα τα υπό διαχείριση κεφάλαια των hedge funds έχουν φθάσει στο επίπεδο των 1,8 τρισ. δολαρίων. Σαφώς χαμηλότερα από τα 2,1 τρισ. που ήταν το 2007, αλλά σε καλύτερη κατάσταση από τα 1,5 τρισ. που είχαν υποχωρήσει το 2008.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 7.285 hedge funds (έως τις 31 Μαρτίου 2011), όπως αναφέρει η εταιρία Hedge Fund Research. Περίπου τρία νέα hedge funds «εμφανίζονταν» σε καθημερινή βάση κατά τη διάρκεια του 2010 (συνολικά δημιουργήθηκαν 935 νέα επενδυτικά κεφάλαια), ενώ το 2009 δημιουργήθηκαν 784 νέα hedge funds. Βέβαια το 2010 υπήρξαν και αποχωρήσεις καθώς 743 hedge funds διέκοψαν τη λειτουργία τους, ενώ το 2009 αυτοί που αποχώρησαν έφθασαν τους 1.023.
Ταυτόχρονα υπάρχουν αρκετοί διαχειριστές, όπως ο Bill Ackman, επικεφαλής της Pershing Square Capital Management, που όχι μόνο δεν «διαλύθηκαν» εξαιτίας της κρίσης, αλλά κατόρθωσαν να θριαμβεύσουν. Τα κεφάλαια που διαχειρίζεται φθάνουν σήμερα στα 10,3 δισ. δολάρια, από 6,7 δισ. δολάρια που ήταν τον Αύγουστο του 2008. Η αύξηση των κεφαλαίων οφείλεται στην πολύ καλή πορεία των hedge funds που διαχειρίζεται, με τη μέση ετήσια απόδοσή τους στην τριετία 2008-10 να φθάνει στο 16,64%. «Εχουμε ανακαλύψει μία έξυπνη τακτική: ακτιβισμός σε μετοχές υψηλής κεφαλαιοποίησης. Σε αυτήν την τακτική μας δεν υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός από άλλα κεφάλαια», δηλώνει ο κ. Ackman.
Πάντως ένα τυπικό hedge fund στην τριετία 2008-10 είχε μέση ετήσια απόδοση της τάξης του 2,45%. Η κατάταξη της απόδοσης των hedge funds διαθέτει όλων των ειδών (βάσει φυσικά του ποια είναι η επενδυτική τους τακτική) hedge funds. Την κορυφαία θέση κατέκτησε το Providence MBS Offshore, με μέση ετήσια απόδοση στην 3ετία 51,46% και βασική επενδυτική στρατηγική την τοποθέτηση σε τιτλοποιημένα στεγαστικά δάνεια. Στη δεύτερη θέση ένα ακόμη hedge fund που επενδύει στην αγορά στεγαστικών δανείων, το SPM Structured Servicing, με μέση ετήσια απόδοση στην 3ετία 48,16%, ενώ την τρίτη θέση κατακτά το Medallion, ένα hedge funds με «ποσοτική» τακτική επένδυσης και μέση ετήσια απόδοση στην 3ετία στο 48,16%. Σημειώνεται ότι το Medallion «ανήκει» στην εταιρία Renaissance Technologies, την οποία έχει ιδρύσει ο μαθηματικός James Simons.
Αρκετά γνωστά hedge funds δεν έχουν ακόμη κατορθώσει να συνέλθουν πλήρως από την κατάρρευση του 2008, όταν ο δείκτης S&P 500 είχε ετήσια πτώση 37% και οι πιστωτικές αγορές πάγωσαν. Για τον λόγο αυτό στην κατάταξη δεν υπάρχουν ορισμένα «μεγάλα ονόματα» του κλάδου, όπως τα Citadel, Drake και Och-Ziff.
Εξετάζοντας κάποιος την τακτική του ακολούθησε ο κ. Ackman κατανοεί πλήρως γιατί όχι μόνο επιβίωσε αλλά θριάμβευσε. Oπως εξηγεί, αποφάσισε, μετά από απώλειες ύψους 12% το 2008, να μην εμποδίσει κανέναν επενδυτή να αποχωρήσει από τα κεφάλαιά του. Φυσικά το γεγονός ότι είχε δύο επιλογές –τις εταιρίες Longs Drugs και McDonald's- που ακολούθησαν πολύ καλή πορεία ακόμη και στη «δραματική κατάσταση» του 2008 κυριολεκτικά έσωσε τον κ. Ackman.
Στη βιομηχανία των hedge funds υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι εμφανίζονται και εξαφανίζονται πολύ σύντονα ως διάττοντες αστέρες. Oμως η κρίση είχε θύματα και μεταξύ των μεγάλων ονομάτων του κλάδου. Η εταιρία ProntPoint Partners, μετά από εμπλοκή της σε σκάνδαλο με insider trading, ανακοίνωσε ότι θα διακόψει τη λειτουργία των περισσότερων κεφαλαίων της. Αλλα θύματα –και αυτά εξαιτίας σκανδάλων– ήταν οι Level Global Investors και Galleon Asset Management. Το Duquesne Asset Management (ιδιοκτησίας του Stanley Druckenmiller) διέκοψε τη λειτουργία του τον Αύγουστο του 2010, ενώ την ίδια πορεία είχε και το Paolo Pellegrini – ένα hedge fund που ανήκει στην εταιρία PSQR.
Η έντονη μεταβλητότητα στις αποδόσεις αλλά κυρίως τα σκάνδαλα –με κορυφαίο εξ αυτών την καταδίκη του ιδρυτή της Galleon, Raj Rajaratnam– έκαναν τους επενδυτές να ανησυχούν για την πορεία των hedge funds. Οι ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον ένα εκατ. δολάρια «έτοιμα» για επένδυση, αυτή τη στιγμή έχουν μόνο το 52% των τοποθετήσεων σε hedge funds, δηλαδή σημαντικά χαμηλότερα από το 61% που ίσχυε το 2007. Το υπόλοιπο ποσοστό ανήκει σε θεσμικούς επενδυτές.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η κατάταξη Top 100 Hedge Funds (στον συνοδευτικό πίνακα του κειμένου εμφανίζονται τα 30 κορυφαία κεφάλαια) δεν αποτελεί προτροπή προς επένδυση, απλά καταγράφονται τα hedge funds με την καλύτερη πορεία. Προκειμένου να αποφευχθούν οι διάττοντες αστέρες που εμφάνισαν καλή πορεία μόνο για ένα έτος, στον πίνακα κατατάσσονται τα hedge funds βάσει της μέσης ετήσιας απόδοσής τους στην τελευταία 3ετία. Ταυτόχρονα τα ελάχιστα κεφάλαια που διαχειρίζεται καθένα εξ αυτών δεν είναι λιγότερα από 300 εκατ. δολάρια, προκειμένου να προσφέρει σιγουριά στους επενδυτές. Ο πίνακας έχει προκύψει από στοιχεία τα οποία διατηρούν δύο εταιρίες που «παρακολουθούν» για την πορεία του κλάδου, η BarclayHedge και η Morningstar, ενώ κατόπιν ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος-ερευνητής για τον κλάδο Eric Uhlfelder εξέτασε καθένα εξ αυτών προκειμένου να οδηγηθεί στην εξαγωγή συμπερασμάτων για το ποια είναι τα καλύτερα (για την συγκεκριμένη χρονική περίοδο) με βάσει βέβαια τα παραπάνω στοιχεία. Φυσικά χρησιμοποιήθηκαν και στοιχεία του πρακτορείου Bloomberg.
Ο κ. Ackman υπήρξε ο διαχειριστής που τέθηκε ….… υπό παρακολούθηση, λόγω της εξαιρετικής πορείας των κεφαλαίων που διαθέτει (βρίσκεται στην 41η θέση της κατάταξης).
Η διαφορά του από τους άλλους διαχειριστές είναι ότι στις εταιρίες που επενδύει φροντίζει να έχει θέση στο διοικητικό συμβούλιο, να εκφράζει τις απόψεις του και να τις προωθεί με τον καλύτερο τρόπο. Μία κλασική περίπτωση είναι η McDonald's, μία εταιρία που τη διετία 2005-2006 δέχονταν πολλές πιέσεις και είχε άσχημη πορεία. Τελικά –και με τη βοήθεια του κ. Ackman– η διοίκησή της αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να δώσει τη διαχείριση καταστημάτων μέσω franchise. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο την αύξηση των εσόδων αλλά και την πολύ καλή πορεία της μετοχής, γεγονός που προσέφερε καλές αποδόσεις τόσο στον κ. Ackman όσο και στους υπόλοιπους μετόχους του ομίλου.
«Πιστεύω στη δύναμη της λογικής και της ορθής σκέψης», δηλώνει ο κ. Ackman. Καλό θα ήταν όσοι επενδύουν σε hedge funds να ακολουθούν την ίδια τακτική.
Το δολάριο, το γουάν και οι ανισορροπίες .
Το δολάριο, το γουάν και οι ανισορροπίες .
Υπάρχουν δύο αντιδιαμετρικά αντίθετες ερμηνευτικές μέθοδοι για να εξηγήσουν τις παγκόσμιες ανισορροπίες ανάμεσα στις ΗΠΑ, τη χώρα με το μεγαλύτερο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου, και την Κίνα, η οποία έχει το μεγαλύτερο εμπορικό πλεόνασμα.
Η πρώτη κατηγορεί την Κίνα ως τη βασική πηγή των ανισορροπιών, ενώ η άλλη αναζητά πιο θεσμικούς λόγους εντός του ίδιου του διεθνούς νομισματικού συστήματος. H δεύτερη αυτή θέση υποστηρίζει πως η οικονομία διεθνώς στηρίζεται στο αμερικανικό δολάριο, γεγονός που αυξάνει τις παγκόσμιες ανισορροπίες. Στην πράξη, αυτές οι απόψεις είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Από τη μια, το αμερικανικό νόμισμα ανέκαθεν θεωρούνταν το δημόσιο μέσο που προσέφερε δωρεάν κούρσα σε άλλες ισοτιμίες.
Το πλεονέκτημα του seigniorage
Πέρα από αυτήν καθεαυτήν την αξία που αποκομίζουν οι ΗΠΑ από την ευρεία χρήση του δολαρίου, μια τέτοια θέση στο διεθνές νομισματικό σύστημα δίνει και ένα προφανές οικονομικό πλεονέκτημα, γνωστό ως νομισματοκοπικό έσοδο ή, απλούστερα, seigniorage. Ως αντάλλαγμα για τη διοχέτευση ρευστότητας στο παγκόσμιο εμπόριο και στις επενδύσεις η αμερικανική κυβέρνηση έχει λάβει αγαθά και υπηρεσίες από άλλες χώρες. Το πλεονέκτημα του seigniorage μπορεί να γίνει ορατό αν συντρέχουν δύο προϋποθέσεις: πρώτον, αν το νόμισμα είναι διεθνές και, δεύτερον, αν ο εκδότης του έχει κορυφαία θέση στην εισαγωγική δραστηριότητα.
Τις τελευταίες έξι και πλέον δεκαετίες από την εμφάνιση του διεθνούς συστήματος Bretton Woods, είδαμε τις ΗΠΑ να παίζουν βασικό ρόλο καταλύτη στο μεταπολεμικό διεθνές εμπόριο και την οικονομία - γνώρισαν τότε τη μεγαλύτερη ανάπτυξη της Ιστορίας τους.
Καθώς περνούσε ο καιρός, ωστόσο, το αμερικανικό δολάριο διοχέτευε διαρκώς υπερβάλλουσα ρευστότητα στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν στο τέλος οι ΗΠΑ να συγκεντρώσουν τεράστιο εμπορικό έλλειμμα έναντι διαφόρων χωρών, από τις οποίες η Κίνα και η Ιαπωνία έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο.
Οι ΗΠΑ εκπλήρωσαν τις δύο προαναφερθείσες προϋποθέσεις για το seigniorage, παρά τον εγγενή κίνδυνο αντίθεσης ανάμεσα στους εθνικούς και στους διεθνείς οικονομικούς στόχους - το αποκαλούμενο και Δίλημμα του Triffin. Ο καθηγητής Triffin, στο τέλος της δεκαετίας του 1950, υποστήριξε ότι η κυριαρχία του δολαρίου και η αυξημένη ζήτηση για ρευστότητα θα οδηγήσουν σε αύξηση του εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ.
Το 2009, ο διοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας έθεσε το ερώτημα κατά πόσον ο κόσμος θα ήταν ωφελημένος από ένα παγκόσμιο υπερεθνικό νόμισμα ώστε να απαλλαγεί από το Δίλημμα του Triffin. Ωστόσο, δεν είναι βέβαιο ότι αυτό το τεχνητά δημιουργημένο υπερνόμισμα θα γίνει ποτέ πράξη, οπότε το ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει ο κόσμος θα είναι: αν ο δημιουργός μιας παγκόσμιας ισοτιμίας δεν μπορεί να εξαφανίσει το Δίλημμα του Triffin, μήπως μπορεί το βάρος να μοιραστεί σε άλλες αναδυόμενες ισοτιμίες όπως το κινεζικό ρεμνίμπι, το βραζιλιάνικο ρεάλ και η ινδική ρουπία ώστε η παγκόσμια οικονομία να γίνει πιο ισορροπημένη;
Μια τέτοια "δεύτερη καλύτερη επιλογή" θα πρέπει να βασίζεται κυρίως στις οικονομικές και δημογραφικές σταθμίσεις των βασικών μελών του διεθνούς νομισματικού συστήματος. Για παράδειγμα, το μερίδιο των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία είναι στο 23%, αλλά το αμερικανικό δολάριο χρησιμοποιείται στο 70% των διεθνών εμπορικών συναλλαγών και αποτελεί το 67% των παγκόσμιων ισοτιμιακών αποθεμάτων. Το ευρώ αποτελεί το 26% των ισοτιμιακών αποθεμάτων, ενώ η δύναμη ψήφου της Ε.Ε. στο ΔΝΤ είναι μεγαλύτερη από εκείνη των ΗΠΑ.
Η Κίνα τώρα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία και ο κορυφαίος εξαγωγέας, αλλά η δύναμη ψήφου της στο ΔΝΤ μόλις και ξεπερνά το 4%. Είναι προφανές: τo διεθνές νομισματικό σύστημα χρειάζεται αναδιοργάνωση.
Ισορροπία
Στην άλλη πλευρά του νομίσματος, η Κίνα χρειάζεται επίσης να αναδιοργανώσει την οικονομία της και να μετακινηθεί από την αμιγώς εξαγωγική στρατηγική σε περισσότερο καταναλωτικά μοντέλα, παρά την τεράστια συγκέντρωση ξένου συναλλάγματος που διαθέτει, το οποίο αποτελείται κυρίως από δολάρια. Προκειμένου να διαχειρίζεται καλύτερα τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα, θα πρέπει να εισαγάγει περισσότερο και να βρει ελκυστικότερους τρόπους για εκτός συνόρων επενδύσεις, από την αγορά τίτλων αμερικανικού δημοσίου.
Αυτές οι μέθοδοι είναι οπωσδήποτε αποτελεσματικές για να θεραπευτούν οι ανισορροπίες που έχουν συγκεντρωθεί με τα χρόνια, αλλά αυτό δεν διευθετεί τις μελλοντικές ροές. Το εθνικό νόμισμα της Κίνας αργά ή γρήγορα θα πρέπει να διαδραματίσει διεθνή ρόλο τόσο στους παγκόσμιους εμπορικούς διακανονισμούς όσο και στα αποθέματα των κεντρικών τραπεζών, ακολουθώντας την οικονομία της χώρας που παγκοσμιοποιείται.
Αυτό μοιάζει με λύση στο Δίλημμα του Triffin: αν δεν μπορεί να εξαλειφθεί εντελώς, μπορεί τουλάχιστον να μοιραστεί σε τόσα μέρη ώστε να αποκατασταθούν οι ανισορροπίες. Φέτος τον Μάρτιο, οι κεντρικοί τραπεζίτες του G20, κορυφαίοι αναλυτές και προσωπικότητες από την οικονομία συγκεντρώθηκαν στην Κίνα για να αναζητήσουν λύση στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Ο πρώην γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, κ. Michel Camdessus, σχημάτισε μια ελίτ από 18 κορυφαίους οικονομολόγους, για να αντιμετωπίσει το Δίλημμα. Ο νομπελίστας Καναδός καθηγητής οικονομικών, κ. Robert Mundell, πρότεινε να φτιαχτεί μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα με ένα σύστημα σταθερών ισοτιμιών.
Ωστόσο, έως τώρα δεν διαφαίνεται ομοφωνία επί των αλλαγών που πρέπει να γίνουν στο διεθνές νομισματικό σύστημα. Ζούμε και θα ζούμε ακόμη για πολύ σε μια κυριαρχούμενη από το δολάριο παγκόσμια οικονομία, που προκαλεί ανισορροπίες στο εμπόριο.
Του Niu Tiehang ερευνητή στο κινεζικό Center for International Economic Exchanges στο Πεκίνο.
Υπάρχουν δύο αντιδιαμετρικά αντίθετες ερμηνευτικές μέθοδοι για να εξηγήσουν τις παγκόσμιες ανισορροπίες ανάμεσα στις ΗΠΑ, τη χώρα με το μεγαλύτερο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου, και την Κίνα, η οποία έχει το μεγαλύτερο εμπορικό πλεόνασμα.
Η πρώτη κατηγορεί την Κίνα ως τη βασική πηγή των ανισορροπιών, ενώ η άλλη αναζητά πιο θεσμικούς λόγους εντός του ίδιου του διεθνούς νομισματικού συστήματος. H δεύτερη αυτή θέση υποστηρίζει πως η οικονομία διεθνώς στηρίζεται στο αμερικανικό δολάριο, γεγονός που αυξάνει τις παγκόσμιες ανισορροπίες. Στην πράξη, αυτές οι απόψεις είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Από τη μια, το αμερικανικό νόμισμα ανέκαθεν θεωρούνταν το δημόσιο μέσο που προσέφερε δωρεάν κούρσα σε άλλες ισοτιμίες.
Το πλεονέκτημα του seigniorage
Πέρα από αυτήν καθεαυτήν την αξία που αποκομίζουν οι ΗΠΑ από την ευρεία χρήση του δολαρίου, μια τέτοια θέση στο διεθνές νομισματικό σύστημα δίνει και ένα προφανές οικονομικό πλεονέκτημα, γνωστό ως νομισματοκοπικό έσοδο ή, απλούστερα, seigniorage. Ως αντάλλαγμα για τη διοχέτευση ρευστότητας στο παγκόσμιο εμπόριο και στις επενδύσεις η αμερικανική κυβέρνηση έχει λάβει αγαθά και υπηρεσίες από άλλες χώρες. Το πλεονέκτημα του seigniorage μπορεί να γίνει ορατό αν συντρέχουν δύο προϋποθέσεις: πρώτον, αν το νόμισμα είναι διεθνές και, δεύτερον, αν ο εκδότης του έχει κορυφαία θέση στην εισαγωγική δραστηριότητα.
Τις τελευταίες έξι και πλέον δεκαετίες από την εμφάνιση του διεθνούς συστήματος Bretton Woods, είδαμε τις ΗΠΑ να παίζουν βασικό ρόλο καταλύτη στο μεταπολεμικό διεθνές εμπόριο και την οικονομία - γνώρισαν τότε τη μεγαλύτερη ανάπτυξη της Ιστορίας τους.
Καθώς περνούσε ο καιρός, ωστόσο, το αμερικανικό δολάριο διοχέτευε διαρκώς υπερβάλλουσα ρευστότητα στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν στο τέλος οι ΗΠΑ να συγκεντρώσουν τεράστιο εμπορικό έλλειμμα έναντι διαφόρων χωρών, από τις οποίες η Κίνα και η Ιαπωνία έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο.
Οι ΗΠΑ εκπλήρωσαν τις δύο προαναφερθείσες προϋποθέσεις για το seigniorage, παρά τον εγγενή κίνδυνο αντίθεσης ανάμεσα στους εθνικούς και στους διεθνείς οικονομικούς στόχους - το αποκαλούμενο και Δίλημμα του Triffin. Ο καθηγητής Triffin, στο τέλος της δεκαετίας του 1950, υποστήριξε ότι η κυριαρχία του δολαρίου και η αυξημένη ζήτηση για ρευστότητα θα οδηγήσουν σε αύξηση του εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ.
Το 2009, ο διοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας έθεσε το ερώτημα κατά πόσον ο κόσμος θα ήταν ωφελημένος από ένα παγκόσμιο υπερεθνικό νόμισμα ώστε να απαλλαγεί από το Δίλημμα του Triffin. Ωστόσο, δεν είναι βέβαιο ότι αυτό το τεχνητά δημιουργημένο υπερνόμισμα θα γίνει ποτέ πράξη, οπότε το ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει ο κόσμος θα είναι: αν ο δημιουργός μιας παγκόσμιας ισοτιμίας δεν μπορεί να εξαφανίσει το Δίλημμα του Triffin, μήπως μπορεί το βάρος να μοιραστεί σε άλλες αναδυόμενες ισοτιμίες όπως το κινεζικό ρεμνίμπι, το βραζιλιάνικο ρεάλ και η ινδική ρουπία ώστε η παγκόσμια οικονομία να γίνει πιο ισορροπημένη;
Μια τέτοια "δεύτερη καλύτερη επιλογή" θα πρέπει να βασίζεται κυρίως στις οικονομικές και δημογραφικές σταθμίσεις των βασικών μελών του διεθνούς νομισματικού συστήματος. Για παράδειγμα, το μερίδιο των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία είναι στο 23%, αλλά το αμερικανικό δολάριο χρησιμοποιείται στο 70% των διεθνών εμπορικών συναλλαγών και αποτελεί το 67% των παγκόσμιων ισοτιμιακών αποθεμάτων. Το ευρώ αποτελεί το 26% των ισοτιμιακών αποθεμάτων, ενώ η δύναμη ψήφου της Ε.Ε. στο ΔΝΤ είναι μεγαλύτερη από εκείνη των ΗΠΑ.
Η Κίνα τώρα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία και ο κορυφαίος εξαγωγέας, αλλά η δύναμη ψήφου της στο ΔΝΤ μόλις και ξεπερνά το 4%. Είναι προφανές: τo διεθνές νομισματικό σύστημα χρειάζεται αναδιοργάνωση.
Ισορροπία
Στην άλλη πλευρά του νομίσματος, η Κίνα χρειάζεται επίσης να αναδιοργανώσει την οικονομία της και να μετακινηθεί από την αμιγώς εξαγωγική στρατηγική σε περισσότερο καταναλωτικά μοντέλα, παρά την τεράστια συγκέντρωση ξένου συναλλάγματος που διαθέτει, το οποίο αποτελείται κυρίως από δολάρια. Προκειμένου να διαχειρίζεται καλύτερα τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα, θα πρέπει να εισαγάγει περισσότερο και να βρει ελκυστικότερους τρόπους για εκτός συνόρων επενδύσεις, από την αγορά τίτλων αμερικανικού δημοσίου.
Αυτές οι μέθοδοι είναι οπωσδήποτε αποτελεσματικές για να θεραπευτούν οι ανισορροπίες που έχουν συγκεντρωθεί με τα χρόνια, αλλά αυτό δεν διευθετεί τις μελλοντικές ροές. Το εθνικό νόμισμα της Κίνας αργά ή γρήγορα θα πρέπει να διαδραματίσει διεθνή ρόλο τόσο στους παγκόσμιους εμπορικούς διακανονισμούς όσο και στα αποθέματα των κεντρικών τραπεζών, ακολουθώντας την οικονομία της χώρας που παγκοσμιοποιείται.
Αυτό μοιάζει με λύση στο Δίλημμα του Triffin: αν δεν μπορεί να εξαλειφθεί εντελώς, μπορεί τουλάχιστον να μοιραστεί σε τόσα μέρη ώστε να αποκατασταθούν οι ανισορροπίες. Φέτος τον Μάρτιο, οι κεντρικοί τραπεζίτες του G20, κορυφαίοι αναλυτές και προσωπικότητες από την οικονομία συγκεντρώθηκαν στην Κίνα για να αναζητήσουν λύση στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Ο πρώην γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, κ. Michel Camdessus, σχημάτισε μια ελίτ από 18 κορυφαίους οικονομολόγους, για να αντιμετωπίσει το Δίλημμα. Ο νομπελίστας Καναδός καθηγητής οικονομικών, κ. Robert Mundell, πρότεινε να φτιαχτεί μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα με ένα σύστημα σταθερών ισοτιμιών.
Ωστόσο, έως τώρα δεν διαφαίνεται ομοφωνία επί των αλλαγών που πρέπει να γίνουν στο διεθνές νομισματικό σύστημα. Ζούμε και θα ζούμε ακόμη για πολύ σε μια κυριαρχούμενη από το δολάριο παγκόσμια οικονομία, που προκαλεί ανισορροπίες στο εμπόριο.
Του Niu Tiehang ερευνητή στο κινεζικό Center for International Economic Exchanges στο Πεκίνο.
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011
Σάββατο 4 Ιουνίου 2011
Το όραμα Trichet για ευρωπαϊκό υπουργείο Οικονομικών
Το όραμα Trichet για ευρωπαϊκό υπουργείο Οικονομικών
Ο κ. Jean-Claude Trichet, διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να κάνει αποφασιστικό βήμα για τον έλεγχο της δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής των κρατών-μελών, θέτοντας τον μακροπρόθεσμο στόχο ίδρυσης ενιαίου ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών.
Σε μια πολύ δυναμική ομιλία, κατά την οποία ανέπτυξε το όραμά του για το μέλλον της ευρωπαϊκής οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης, μετά την τρέχουσα κρίση, ζήτησε μεσοπρόθεσμα μέτρα που θα δώσουν το δικαίωμα των μελών της Ε.Ε. να θέτουν βέτο στην εθνική οικονομική πολιτική, εάν λαμβάνονται αποφάσεις που διακυβεύουν τη σταθερότητα της ευρωζώνης.
"Δεν υπάρχει κρίση του ευρώ", δήλωσε ο κ. Trichet με την ιδιότητα του θησαυροφύλακα του νομίσματος.
Ο κεντρικός τραπεζίτης εσκεμμένα απέφυγε οποιαδήποτε λεπτομερή αναφορά στις συνεχιζόμενες συζητήσεις για νέο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, αλλά ζήτησε δραστική μεταβολή του ισχύοντος συστήματος οικονομικής διακυβέρνησης της ευρωζώνης, που να προχωρά παραπάνω από "τη διαλεκτική της εποπτείας, των συστάσεων και των κυρώσεων".
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη γερμανική πόλη Άαχεν, όπου του απονεμήθηκε το ετήσιο βραβείο Καρλομάγνου για τις υπηρεσίες του στην ευρωπαϊκή ενότητα πριν αποσυρθεί από την κεφαλή της ΕΚΤ, ο κ. Trichet ζήτησε περαιτέρω μεταρρυθμίσεις για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ένωσης που "θα είναι συνομοσπονδία εθνικών κρατών εντελώς νέου τύπου".
"Σε αυτήν την ένωση του αύριο ή του μεθαύριο, θα ήταν υπερβολικό, από οικονομική άποψη, σε μια ενιαία αγορά, με ενιαίο νόμισμα και ενιαία κεντρική τράπεζα, να οραματιζόμαστε υπουργείο Οικονομικών της;", διερωτήθηκε.
Μεσοπρόθεσμα, περιέγραψε δύο στάδια για τη βοήθεια κρατών που χρειάζονται στήριξη και την αποφυγή μετάδοσης της κρίσης σε άλλες χώρες. Το πρώτο βήμα θα είναι να δίνεται οικονομική βοήθεια "με την προϋπόθεση σοβαρής δημοσιονομικής προσαρμογής", όπως γίνεται ήδη στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία. Στο δεύτερο βήμα, "οι ευρωπαϊκές αρχές θα λαμβάνουν οι ίδιες αποφάσεις για την οικονομία που αντιμετωπίζει πρόβλημα".
Η ιδέα για ενιαίο υπουργείο Οικονομικών της Ευρώπης ο διοικητής της ΕΚΤ παραδέχτηκε ότι θα χρειαστεί "πολύ σημαντική μεταβολή στην ιδρυτική συμφωνία, η οποία θα έχει επιπτώσεις σε όλες τις ευθύνες της κοινότητας".
Ο κ. Trichet δεν χρησιμοποίησε τις λέξεις "δημοσιονομική ενοποίηση" στην ομιλία του, ούτε έκανε διάκριση ανάμεσα στους θεσμούς των 17 μελών της ευρωζώνης και των 27 της Ε.Ε.
Οπωσδήποτε, η ιδέα του αποτελεί ένα τεράστιο βήμα προς την κατεύθυνση της στενότερης ενοποίησης των εθνικών στρατηγικών προϋπολογισμού και αυστηρής επιβολής ελέγχου στις δαπάνες και στον δανεισμό.
Η πορεία του Ελληνικού κράτους , η αξιοπιστία του, οι προοπτικές του , η πορεία της Ελληνικής Οικονομίας , όπως απεικονίζονται μέσα από το 10ετές Ομόλογο.
Η πορεία του Ελληνικού κράτους , η αξιοπιστία του, οι προοπτικές του , η πορεία της Ελληνικής Οικονομίας , όπως απεικονίζονται μέσα από το 10ετές Ομόλογο.
10ετές ομόλογο του Ελληνικού Δημοσίου με λήξη το 2020 (διάγραμμα των τελευταίων 12 μηνών). Η τιμή του βρίσκεται στο 56,60. Τα ομόλογα αυτά, όταν εκδίδονται έχουν τιμή 100. Κατά μία ερμηνεία όσο χαμηλότερα βρίσκεται η τιμή ενός ομολόγου τόσο μεγαλύτερη απόδοση προσφέρει το ομόλογο αυτό, αλλά και τόσο επιδεινώνεται η φερεγγυότητα, η αξιοπιστία και οι προοπτικές του εκδότη του (στην συγκεκριμένη περίπτωση του Ελληνικού Δημοσίου).
Το ομόλογο αυτό (με κωδικό ISIN GR0124032666) εάν διακρατηθεί μέχρι την λήξη του και όλα εξελιχθούν ομαλά, θα προσφέρει στο κάτοχό του ετησιοποιημένη απόδοση (δηλαδή απόδοση για κάθε χρόνο που θα το κατέχει κάποιος από σήμερα μέχρι το 2020) της τάξεως του 15,46% ετησίως (εξαιρετική απόδοση , εφόσον όμως αποδειχθεί ότι ο κίνδυνός του, τελικά ήταν μηδενικός). Το ετήσιο κουπόνι του ομολόγου είναι 6,25%.
Δηλαδή θα επενδύσετε σήμερα 56,60 ευρώ και κάθε χρόνο θα λαμβάνετε από το κουπόνι 6,25 ευρώ. Κατά την λήξη του ομολόγου το 2020 δεν θα εισπράξετε πίσω μόνον το ποσό που επενδύσατε σήμερα, δηλαδή 65,60 ευρώ , αλλά τελικώς θα εισπράξετε 100 ευρώ.
Συνοπτικά λοιπόν εάν επενδύσετε σήμερα 56,60 ευρώ θα εισπράξετε μέχρι το 2020 τα παρακάτω ποσά: 6,25 ευρώ μείον τον φόρο 10% = 5,625 κάθε χρόνο επί 10 χρόνια δηλαδή 56,25 ευρώ. Πέραν λοιπόν του ποσού αυτού θα πάρετε πίσω (εφόσον το Ελληνικό Δημόσιο συνεχίσει να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του) και το ποσό των 100 ευρώ Δηλαδή συνολικά καθαρά θα εισπράξετε για τα 10 χρόνια 156,25 ευρώ από μία σημερινή επένδυση - κατάθεση σήμερα , ύψους 56,60 ευρώ.
Από το διάγραμμα του ομολόγου μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα και για την φερεγγυότητα και τις προοπτικές του Ελληνικού Δημοσίου. Οσο υψηλότερα κινείται η τιμή του ομολόγου τόσο βελτιώνονται τα επίπεδα αξιοπιστίας και οι προοπτικές του Ελληνικού Κράτους, τόσο όμως θα μειώνεται η ελκυστικότητα και το ρίσκο, της επένδυσης, σε ένα τέτοιο ομόλογο, για κάποιον που σκέφτεται να επενδύσει στο ομόλογο αυτό. Οσο χαμηλότερα κινείται η τιμή του ομολόγου, τόσο περισσότερο δυσοίωνες είναι οι προοπτικές της οικονομίας και των λοιπών παραμέτρων της Ελλάδας, τόσο όμως θα αυξάνεται η ελκυστικότητα και το ρίσκο, της επένδυσης, σε ένα τέτοιο ομόλογο, για κάποιον που σκέφτεται να επενδύσει σε αυτό.
10ετές ομόλογο του Ελληνικού Δημοσίου με λήξη το 2020 (διάγραμμα των τελευταίων 12 μηνών). Η τιμή του βρίσκεται στο 56,60. Τα ομόλογα αυτά, όταν εκδίδονται έχουν τιμή 100. Κατά μία ερμηνεία όσο χαμηλότερα βρίσκεται η τιμή ενός ομολόγου τόσο μεγαλύτερη απόδοση προσφέρει το ομόλογο αυτό, αλλά και τόσο επιδεινώνεται η φερεγγυότητα, η αξιοπιστία και οι προοπτικές του εκδότη του (στην συγκεκριμένη περίπτωση του Ελληνικού Δημοσίου).
Το ομόλογο αυτό (με κωδικό ISIN GR0124032666) εάν διακρατηθεί μέχρι την λήξη του και όλα εξελιχθούν ομαλά, θα προσφέρει στο κάτοχό του ετησιοποιημένη απόδοση (δηλαδή απόδοση για κάθε χρόνο που θα το κατέχει κάποιος από σήμερα μέχρι το 2020) της τάξεως του 15,46% ετησίως (εξαιρετική απόδοση , εφόσον όμως αποδειχθεί ότι ο κίνδυνός του, τελικά ήταν μηδενικός). Το ετήσιο κουπόνι του ομολόγου είναι 6,25%.
Δηλαδή θα επενδύσετε σήμερα 56,60 ευρώ και κάθε χρόνο θα λαμβάνετε από το κουπόνι 6,25 ευρώ. Κατά την λήξη του ομολόγου το 2020 δεν θα εισπράξετε πίσω μόνον το ποσό που επενδύσατε σήμερα, δηλαδή 65,60 ευρώ , αλλά τελικώς θα εισπράξετε 100 ευρώ.
Συνοπτικά λοιπόν εάν επενδύσετε σήμερα 56,60 ευρώ θα εισπράξετε μέχρι το 2020 τα παρακάτω ποσά: 6,25 ευρώ μείον τον φόρο 10% = 5,625 κάθε χρόνο επί 10 χρόνια δηλαδή 56,25 ευρώ. Πέραν λοιπόν του ποσού αυτού θα πάρετε πίσω (εφόσον το Ελληνικό Δημόσιο συνεχίσει να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του) και το ποσό των 100 ευρώ Δηλαδή συνολικά καθαρά θα εισπράξετε για τα 10 χρόνια 156,25 ευρώ από μία σημερινή επένδυση - κατάθεση σήμερα , ύψους 56,60 ευρώ.
Από το διάγραμμα του ομολόγου μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα και για την φερεγγυότητα και τις προοπτικές του Ελληνικού Δημοσίου. Οσο υψηλότερα κινείται η τιμή του ομολόγου τόσο βελτιώνονται τα επίπεδα αξιοπιστίας και οι προοπτικές του Ελληνικού Κράτους, τόσο όμως θα μειώνεται η ελκυστικότητα και το ρίσκο, της επένδυσης, σε ένα τέτοιο ομόλογο, για κάποιον που σκέφτεται να επενδύσει στο ομόλογο αυτό. Οσο χαμηλότερα κινείται η τιμή του ομολόγου, τόσο περισσότερο δυσοίωνες είναι οι προοπτικές της οικονομίας και των λοιπών παραμέτρων της Ελλάδας, τόσο όμως θα αυξάνεται η ελκυστικότητα και το ρίσκο, της επένδυσης, σε ένα τέτοιο ομόλογο, για κάποιον που σκέφτεται να επενδύσει σε αυτό.
Μετοχές ΗΠΑ . Μετοχές που επιλέχθηκαν στις 26 Μαρτίου 2011. Απόδοσή τους από τότε έως σήμερα (overall return). ----- Σημερινή τους μεταβολή (change) --- (Paper trading)
Μετοχές ΗΠΑ . Μετοχές που επιλέχθηκαν στις 26 Μαρτίου 2011. Απόδοσή τους από τότε έως σήμερα (overall return). ----- Σημερινή τους μεταβολή (change) --- (Paper trading)
Μετοχές ΗΠΑ . Μετοχές που επιλέχθηκαν στις 6 Ιανουαρίου 2011. Απόδοσή τους από τότε έως σήμερα (overall return). ----- Σημερινή τους μεταβολή (change) --- (Paper trading)
Μετοχές ΗΠΑ . Μετοχές που επιλέχθηκαν στις 6 Ιανουαρίου 2011. Απόδοσή τους από τότε έως σήμερα (overall return). ----- Σημερινή τους μεταβολή (change) --- (Paper trading)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)