Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010
Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010
Ζημίες πολλών δισ. κρύβουν για τις τράπεζες οι παράτυπες κατασχέσεις. Εμπλέκονται στην υπόθεση χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που κατέχουν σύνολο στεγαστικών δανείων ύψους 6,4 τρισ. δολαρίων.
Ζημίες πολλών δισ. κρύβουν για τις τράπεζες οι παράτυπες κατασχέσεις. Εμπλέκονται στην υπόθεση χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που κατέχουν σύνολο στεγαστικών δανείων ύψους 6,4 τρισ. δολαρίων.
Παράλληλα, οι παράτυπες κατασχέσεις ενδέχεται να προκληθούν περαιτέρω κραδασμοί στην αγορά κατοικίας .
Η αναστάτωση από το σκάνδαλο των εσπευσμένων πλειστηριασμών ενδέχεται να επιφέρει ζημίες πολλών δισ. δολαρίων σε πολλές μεγάλες τράπεζες, ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω κραδασμούς στην αγορά κατοικίας και να καταφέρει πλήγμα στις προσπάθειες της κυβέρνησης να βοηθήσει τους δανειολήπτες να διατηρήσουν τα σπίτια τους. Τους κινδύνους αυτούς επισημαίνει έρευνα που εκπόνησε επιτροπή του αμερικανικού Κογκρέσου μετά την αποκάλυψη ότι πολλές στεγαστικές τράπεζες επέσπευσαν χιλιάδες πλειστηριασμούς κατοικιών χωρίς επαρκείς ελέγχους των σχετικών εγγράφων. Η εν λόγω επιτροπή επισημαίνει πως, αν αποδειχθεί ότι είναι εκτεταμένες αυτές οι ατασθαλίες, οι συνέπειες ενδέχεται να είναι σοβαρότατες, καθώς εμπλέκονται στην υπόθεση χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που κατέχουν σύνολο στεγαστικών δανείων ύψους 6,4 τρισ. δολαρίων. Η υπόθεση έχει αναγκάσει μεγάλες τράπεζες, όπως οι Bank of America, JPMorgan Chase & Co. και η GMAC Mortgage της Ally Financial Inc., να διακόψουν τους πλειστηριασμούς.
Η σχετική έκθεση επισημαίνει πως «τα σαφή και αδιαμφισβήτητα δικαιώματα ιδιοκτησίας αποτελούν θεμέλιο της αγοράς στέγης, που θα καταρρεύσει αν καταρρεύσουν αυτά». Ο κίνδυνος που εγκυμονεί η υπόθεση είναι να μη γνωρίζουν οι δανειολήπτες αν καταβάλλουν τη δόση τους στον σωστό αποδέκτη, οπότε τα δικαστήρια μπορεί να κηρύξουν άκυρους τους πλειστηριασμούς. Στην περίπτωση αυτή, πολλές μεγάλες τράπεζες θα βρεθούν να έχουν στην κατοχή τους στεγαστικά δάνεια από τα οποία πίστευαν πως έχουν απαλλαγεί, και το αποτέλεσμα θα είναι να καταγράψουν ζημίες δισ. δολαρίων. Οπως τόνισε ο πρόεδρος της επιτροπής που συνέταξε την έκθεση, πρόκειται για «εξαιρετικά σύνθετο πρόβλημα, το οποίο μπορεί να αποδειχθεί μηδαμινό, αλλά μπορεί να αποδειχθεί και καταστρεπτικό». Η κυβέρνηση Ομπάμα, πάντως, υποστηρίζει πως δεν χρειάζεται να ανασταλούν οι πλειστηριασμοί σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ.
Οπως αναφέρει σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας New York Times, για πολλούς Αμερικανούς ορισμένοι τραπεζικοί κολοσσοί όπως η Bank of America αποτελούν πλέον μηχανές πλειστηριασμών. Αρχικά έδωσαν στον κόσμο στεγαστικά δάνεια που δεν ήσαν σε θέση να αποπληρώσουν και τώρα βγάζουν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμό με συνοπτικές διαδικασίες. Η κατάσταση είναι, όμως, πολύ περίπλοκη για ορισμένους υπαλλήλους τραπεζών όπως η Μπρέντα Σέιμουρ, στην οποία αναφέρεται η αμερικανική εφημερίδα. Εχει εγκλωβιστεί ανάμεσα σε δυστυχείς δανειολήπτες που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους και σε επενδυτές που έχουν στην κατοχή τους στεγαστικά δάνεια και δεν δέχονται αναδιάρθρωση των δανείων ή μείωση των οφειλόμενων ποσών. Προ ημερών της τηλεφώνησε μία κυρία που είχε πάρει στεγαστικό δάνειο και της αφηγήθηκε τη γνώριμη, πλέον, ιστορία της απόλυσης από την εργασία της και των συσσωρευμένων απλήρωτων λογαριασμών που ακολούθησαν. Είχε ήδη επιτύχει να εγκριθεί τροποποίηση του δανείου τους, αλλά παράλληλα είχε επίσης δρομολογηθεί η διαδικασία του πλειστηριασμού... Η κυρία Σέιμουρ ήταν ανήσυχη πως ίσως ήταν ήδη πολύ αργά για να ανασταλεί η απόφαση...
Παράλληλα, οι παράτυπες κατασχέσεις ενδέχεται να προκληθούν περαιτέρω κραδασμοί στην αγορά κατοικίας .
Η αναστάτωση από το σκάνδαλο των εσπευσμένων πλειστηριασμών ενδέχεται να επιφέρει ζημίες πολλών δισ. δολαρίων σε πολλές μεγάλες τράπεζες, ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω κραδασμούς στην αγορά κατοικίας και να καταφέρει πλήγμα στις προσπάθειες της κυβέρνησης να βοηθήσει τους δανειολήπτες να διατηρήσουν τα σπίτια τους. Τους κινδύνους αυτούς επισημαίνει έρευνα που εκπόνησε επιτροπή του αμερικανικού Κογκρέσου μετά την αποκάλυψη ότι πολλές στεγαστικές τράπεζες επέσπευσαν χιλιάδες πλειστηριασμούς κατοικιών χωρίς επαρκείς ελέγχους των σχετικών εγγράφων. Η εν λόγω επιτροπή επισημαίνει πως, αν αποδειχθεί ότι είναι εκτεταμένες αυτές οι ατασθαλίες, οι συνέπειες ενδέχεται να είναι σοβαρότατες, καθώς εμπλέκονται στην υπόθεση χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που κατέχουν σύνολο στεγαστικών δανείων ύψους 6,4 τρισ. δολαρίων. Η υπόθεση έχει αναγκάσει μεγάλες τράπεζες, όπως οι Bank of America, JPMorgan Chase & Co. και η GMAC Mortgage της Ally Financial Inc., να διακόψουν τους πλειστηριασμούς.
Η σχετική έκθεση επισημαίνει πως «τα σαφή και αδιαμφισβήτητα δικαιώματα ιδιοκτησίας αποτελούν θεμέλιο της αγοράς στέγης, που θα καταρρεύσει αν καταρρεύσουν αυτά». Ο κίνδυνος που εγκυμονεί η υπόθεση είναι να μη γνωρίζουν οι δανειολήπτες αν καταβάλλουν τη δόση τους στον σωστό αποδέκτη, οπότε τα δικαστήρια μπορεί να κηρύξουν άκυρους τους πλειστηριασμούς. Στην περίπτωση αυτή, πολλές μεγάλες τράπεζες θα βρεθούν να έχουν στην κατοχή τους στεγαστικά δάνεια από τα οποία πίστευαν πως έχουν απαλλαγεί, και το αποτέλεσμα θα είναι να καταγράψουν ζημίες δισ. δολαρίων. Οπως τόνισε ο πρόεδρος της επιτροπής που συνέταξε την έκθεση, πρόκειται για «εξαιρετικά σύνθετο πρόβλημα, το οποίο μπορεί να αποδειχθεί μηδαμινό, αλλά μπορεί να αποδειχθεί και καταστρεπτικό». Η κυβέρνηση Ομπάμα, πάντως, υποστηρίζει πως δεν χρειάζεται να ανασταλούν οι πλειστηριασμοί σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ.
Οπως αναφέρει σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας New York Times, για πολλούς Αμερικανούς ορισμένοι τραπεζικοί κολοσσοί όπως η Bank of America αποτελούν πλέον μηχανές πλειστηριασμών. Αρχικά έδωσαν στον κόσμο στεγαστικά δάνεια που δεν ήσαν σε θέση να αποπληρώσουν και τώρα βγάζουν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμό με συνοπτικές διαδικασίες. Η κατάσταση είναι, όμως, πολύ περίπλοκη για ορισμένους υπαλλήλους τραπεζών όπως η Μπρέντα Σέιμουρ, στην οποία αναφέρεται η αμερικανική εφημερίδα. Εχει εγκλωβιστεί ανάμεσα σε δυστυχείς δανειολήπτες που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους και σε επενδυτές που έχουν στην κατοχή τους στεγαστικά δάνεια και δεν δέχονται αναδιάρθρωση των δανείων ή μείωση των οφειλόμενων ποσών. Προ ημερών της τηλεφώνησε μία κυρία που είχε πάρει στεγαστικό δάνειο και της αφηγήθηκε τη γνώριμη, πλέον, ιστορία της απόλυσης από την εργασία της και των συσσωρευμένων απλήρωτων λογαριασμών που ακολούθησαν. Είχε ήδη επιτύχει να εγκριθεί τροποποίηση του δανείου τους, αλλά παράλληλα είχε επίσης δρομολογηθεί η διαδικασία του πλειστηριασμού... Η κυρία Σέιμουρ ήταν ανήσυχη πως ίσως ήταν ήδη πολύ αργά για να ανασταλεί η απόφαση...
Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010
Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010
«Στον βάλτο της ελληνικής διαφθοράς»... Η ελληνική τραγωδία της Affichage που λέει ότι εξαπατήθηκε «χωρίς οίκτο» από την Alma Aτέρμων του Φ. Βρυώνη.
«Στον βάλτο της ελληνικής διαφθοράς»... Η ελληνική τραγωδία της Affichage που λέει ότι εξαπατήθηκε «χωρίς οίκτο» από την Alma Aτέρμων του κου Φ. Βρυώνη.
Οι έρευνες και οι μηνύσεις που ακολούθησαν.
«Στον βάλτο της ελληνικής διαφθοράς»... «η Affichage Holding, μία ελβετική εταιρεία με μεγάλη παράδοση, εξαπατήθηκε χωρίς οίκτο». Με αυτόν τον τρόπο περιγράφει μία από τις εγκυρότερες γερμανόφωνες εφημερίδες της Ελβετίας, η Neue Zurcher Zeitung, το αποτέλεσμα της στρατηγικής συνεργασίας που υπέγραψε το 2007 η εισηγμένη Αlma Ατέρμων και ο πραγματικός βασικός της μέτοχος Φίλιππος Βρυώνης (τον οποίο κατονομάζει) με την επίσης εισηγμένη Affichage. Μία συμφωνία που, όπως αναφέρεται στην εφημερίδα, κόστισε στην Affichage 150 εκατ. ελβετικά φράγκα, ήτοι το 1/3 της χρηματιστηριακής της αξίας.
Ο τότε διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Κρίστιαν Κάουτερ κατηγορήθηκε από τη γενική συνέλευση ότι «αμέλησε να καταλάβει την απάτη του Φ. Βρυώνη». Η διοίκηση άλλαξε και το νέο διοικητικό συμβούλιο διεξάγει, πλέον, έρευνες για τους όρους και τις συνθήκες της συμφωνίας. Ηδη, την περασμένη Πέμπτη κατατέθηκαν μηνύσεις στην Ελλάδα κατά του Φ. Βρυώνη και συνεργατών του για σειρά σοβαρότατων αδικημάτων. Πολλά ερωτήματα, όμως, παραμένουν αναπάντητα. «Δεν θα ήθελα να προχωρήσω σε καμία δήλωση για το θέμα αυτό ακόμη», απάντησε, ο διευθυντής της Affichage Ολιβερ Αχερμαν, όταν ρωτήθηκε σχετικά.
Η συμφωνία
Τον Φεβρουάριο του 2007 η Alma Aτέρμων και ο βασικός της μέτοχος Φ. Βρυώνης υπέγραψαν με την Affichage συμφωνία για την πώληση 10.000 νόμιμων θέσεων υπαίθριας διαφήμισης, των «επιπλώσεων δρόμου», δηλαδή πάνελ, ξυλοκατασκευές, αφίσες κλπ., και ορισμένων εταιρειών του ομίλου. Το τίμημα ορίστηκε στα 64,9 εκατ. ευρώ. Η πώληση των στοιχείων θα ήταν σταδιακή με ορίζοντα ολοκλήρωσης τον Ιούλιο του 2009.
Και ενώ ουσιαστικά η Ατέρμων πούλησε το σύνολο της επιχειρηματικής της δραστηριότητας, η διοίκησή της είχε ανακοινώσει στο χρηματιστήριο ότι πουλήθηκαν κάποια περιουσιακά στοιχεία προκειμένου να αναπτυχθεί η εταιρεία στο εξωτερικό (χρηματιστηριακές ανακοινώσεις Μαρτίου - Ιουλίου 2007). Παρουσιάστηκε, δηλαδή, μία διαφορετική εικόνα για την εταιρεία.
Εν τω μεταξύ, όπως υποστηρίζουν πηγές από την Ελβετία, μόλις το καλοκαίρι του 2009 κατάλαβε η Affichage ότι οι διαφημιστικές θέσεις που είχε αγοράσει «ήταν κατά άλλους ημινόμιμες και κατά άλλους παράνομες», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στο ελβετικό δημοσίευμα και μόλις 500 ήταν νόμιμες. Ωστόσο, ο νομικός εκπρόσωπος της ελληνικής πλευράς κ. Γιάννης Ξυθάλης σχολιάζει: «Πώς μία σοβαρή επιχείρηση υπογράφει μία συμφωνία αγοράς χωρίς προηγουμένως να έχει ελέγξει την ύπαρξη των απαιτούμενων αδειών;».
Η πλευρά των Ελβετών υποστηρίζει ότι το νομικό καθεστώς για την υπαίθρια διαφήμιση της Ελλάδας διαφέρει από την υπόλοιπη Ευρώπη και ως εκ τούτου εμπιστεύτηκαν τους χειρισμούς και τις εξηγήσεις του Φ. Βρυώνη. Εμπιστεύτηκαν, επίσης, τις ελληνικές χρηματιστηριακές αρχές που εποπτεύουν τις εισηγμένες εταιρείες, καθώς και το γεγονός ότι η Alma Ατέρμων ήταν ηγέτιδα του κλάδου με μερίδιο 74%. Αργότερα, η Affichage υπέστη και νέα ζημία, όταν η ελληνική πολιτεία εφάρμοσε τη νομοθεσία περί υπαίθριας διαφήμισης.
Τότε οι διαφημιστικές πινακίδες της χαρακτηρίστηκαν ως ρύποι και απομακρύνθηκαν. Μία νομοθεσία του 2003 την οποία γνώριζε ο Φ. Βρυώνης, όπως υποστηρίζει η ελβετική εταιρεία.
Πώς δόθηκαν τα λεφτά
Η υλοποίηση της συμφωνίας ξεκίνησε άμεσα με την καταβολή 24 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με την ελβετική πλευρά, το ποσό αυτό δεν κατετέθη στο ταμείο της εισηγμένης αλλά σε προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό στενού συγγενή του Φ. Βρυώνη. Στη συνέχεια κατεβλήθησαν στην Alma Ατέρμων 18 εκατ. ευρώ για την αγορά όλων των παγίων και των μισθώσεων που έχει. Ακολούθησε η πώληση αντί 43 εκατ. ευρώ περίπου των εταιρειών Δόμηση και Clear Media, αντικείμενο των οποίων ήταν οι συμβάσεις μισθώσεων με τους δήμους (Δόμηση) και του ιδιώτες (Clear Mεdia). Επίσης, κατεβλήθησαν 4,5 εκατ. ευρώ στον Φ. Βρυώνη προκειμένου να μην ανταγωνιστεί στο μέλλον την Affichage.
Η αγορά αναμένει την απάντηση του Ελληνα επιχειρηματία που κατηγορείται ευθέως και τις νέες εξελίξεις της υπόθεσης.
Το χρονικό
1986
Με την επωνυμία Ατέρμων, αρχίζει τη δραστηριοποίησή της η εταιρεία, αναλαμβάνοντας την αποκλειστική διαφημιστική εκμετάλλευση των εσωτερικών χώρων των βαγονιών του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου (ΗΣΑΠ).
1987
Υπογράφει ανάλογη συμφωνία με τα τρόλεϊ και τα πράσινα αστικά λεωφορεία.
1989 - 1998
Εισάγει από τη Γερμανία τα «Panels» (υπαίθριες φωτεινές διαφημίσεις), τα τοποθετεί στους σταθμούς του ΗΣΑΠ και αποκτά την αποκλειστική διαφημιστική τους εκμετάλλευση. Πρωτολανσάρει τα ζωγραφισμένα τρόλεϊ ως διαφημιστικό μέσο, εκμεταλλεύεται διαφημιστικά τους κοινόχρηστους χώρους των δήμων, τοποθετεί υπαίθριες φωτεινές διαφημίσεις, αλλά και επιδαπέδιες διαφημίσεις σε μεγάλα σούπερ μάρκετ.
Αποκτά τη διαφημιστική εκμετάλλευση των 480 αστικών λεωφορείων της Θεσσαλονίκης καθώς και των χώρων της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) και του Ολυμπιακού Σταδίου.
1999 - 2000
Εισάγεται στην Παράλληλη Αγορά του Χρηματιστηρίου, στη συνέχεια απορροφά την Alma Media Center και μετονομάζεται σε Αλμα Ατέρμων.
2006
Τον Οκτώβριο η μετοχή μπαίνει στην επιτήρηση, καθώς δεν εξηγεί ορθά τις επενδύσεις της σε τρεις ανώνυμες εταιρείες της Ελλάδας και του εξωτερικού.
2007
Τον Φεβρουάριο υπογράφει τη συμφωνία με την ελβετική Affichage.
2010
Τον Απρίλιο αναστέλλεται η διαπραγμάτευση της μετοχής της.
Οι έρευνες και οι μηνύσεις που ακολούθησαν.
«Στον βάλτο της ελληνικής διαφθοράς»... «η Affichage Holding, μία ελβετική εταιρεία με μεγάλη παράδοση, εξαπατήθηκε χωρίς οίκτο». Με αυτόν τον τρόπο περιγράφει μία από τις εγκυρότερες γερμανόφωνες εφημερίδες της Ελβετίας, η Neue Zurcher Zeitung, το αποτέλεσμα της στρατηγικής συνεργασίας που υπέγραψε το 2007 η εισηγμένη Αlma Ατέρμων και ο πραγματικός βασικός της μέτοχος Φίλιππος Βρυώνης (τον οποίο κατονομάζει) με την επίσης εισηγμένη Affichage. Μία συμφωνία που, όπως αναφέρεται στην εφημερίδα, κόστισε στην Affichage 150 εκατ. ελβετικά φράγκα, ήτοι το 1/3 της χρηματιστηριακής της αξίας.
Ο τότε διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Κρίστιαν Κάουτερ κατηγορήθηκε από τη γενική συνέλευση ότι «αμέλησε να καταλάβει την απάτη του Φ. Βρυώνη». Η διοίκηση άλλαξε και το νέο διοικητικό συμβούλιο διεξάγει, πλέον, έρευνες για τους όρους και τις συνθήκες της συμφωνίας. Ηδη, την περασμένη Πέμπτη κατατέθηκαν μηνύσεις στην Ελλάδα κατά του Φ. Βρυώνη και συνεργατών του για σειρά σοβαρότατων αδικημάτων. Πολλά ερωτήματα, όμως, παραμένουν αναπάντητα. «Δεν θα ήθελα να προχωρήσω σε καμία δήλωση για το θέμα αυτό ακόμη», απάντησε, ο διευθυντής της Affichage Ολιβερ Αχερμαν, όταν ρωτήθηκε σχετικά.
Η συμφωνία
Τον Φεβρουάριο του 2007 η Alma Aτέρμων και ο βασικός της μέτοχος Φ. Βρυώνης υπέγραψαν με την Affichage συμφωνία για την πώληση 10.000 νόμιμων θέσεων υπαίθριας διαφήμισης, των «επιπλώσεων δρόμου», δηλαδή πάνελ, ξυλοκατασκευές, αφίσες κλπ., και ορισμένων εταιρειών του ομίλου. Το τίμημα ορίστηκε στα 64,9 εκατ. ευρώ. Η πώληση των στοιχείων θα ήταν σταδιακή με ορίζοντα ολοκλήρωσης τον Ιούλιο του 2009.
Και ενώ ουσιαστικά η Ατέρμων πούλησε το σύνολο της επιχειρηματικής της δραστηριότητας, η διοίκησή της είχε ανακοινώσει στο χρηματιστήριο ότι πουλήθηκαν κάποια περιουσιακά στοιχεία προκειμένου να αναπτυχθεί η εταιρεία στο εξωτερικό (χρηματιστηριακές ανακοινώσεις Μαρτίου - Ιουλίου 2007). Παρουσιάστηκε, δηλαδή, μία διαφορετική εικόνα για την εταιρεία.
Εν τω μεταξύ, όπως υποστηρίζουν πηγές από την Ελβετία, μόλις το καλοκαίρι του 2009 κατάλαβε η Affichage ότι οι διαφημιστικές θέσεις που είχε αγοράσει «ήταν κατά άλλους ημινόμιμες και κατά άλλους παράνομες», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στο ελβετικό δημοσίευμα και μόλις 500 ήταν νόμιμες. Ωστόσο, ο νομικός εκπρόσωπος της ελληνικής πλευράς κ. Γιάννης Ξυθάλης σχολιάζει: «Πώς μία σοβαρή επιχείρηση υπογράφει μία συμφωνία αγοράς χωρίς προηγουμένως να έχει ελέγξει την ύπαρξη των απαιτούμενων αδειών;».
Η πλευρά των Ελβετών υποστηρίζει ότι το νομικό καθεστώς για την υπαίθρια διαφήμιση της Ελλάδας διαφέρει από την υπόλοιπη Ευρώπη και ως εκ τούτου εμπιστεύτηκαν τους χειρισμούς και τις εξηγήσεις του Φ. Βρυώνη. Εμπιστεύτηκαν, επίσης, τις ελληνικές χρηματιστηριακές αρχές που εποπτεύουν τις εισηγμένες εταιρείες, καθώς και το γεγονός ότι η Alma Ατέρμων ήταν ηγέτιδα του κλάδου με μερίδιο 74%. Αργότερα, η Affichage υπέστη και νέα ζημία, όταν η ελληνική πολιτεία εφάρμοσε τη νομοθεσία περί υπαίθριας διαφήμισης.
Τότε οι διαφημιστικές πινακίδες της χαρακτηρίστηκαν ως ρύποι και απομακρύνθηκαν. Μία νομοθεσία του 2003 την οποία γνώριζε ο Φ. Βρυώνης, όπως υποστηρίζει η ελβετική εταιρεία.
Πώς δόθηκαν τα λεφτά
Η υλοποίηση της συμφωνίας ξεκίνησε άμεσα με την καταβολή 24 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με την ελβετική πλευρά, το ποσό αυτό δεν κατετέθη στο ταμείο της εισηγμένης αλλά σε προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό στενού συγγενή του Φ. Βρυώνη. Στη συνέχεια κατεβλήθησαν στην Alma Ατέρμων 18 εκατ. ευρώ για την αγορά όλων των παγίων και των μισθώσεων που έχει. Ακολούθησε η πώληση αντί 43 εκατ. ευρώ περίπου των εταιρειών Δόμηση και Clear Media, αντικείμενο των οποίων ήταν οι συμβάσεις μισθώσεων με τους δήμους (Δόμηση) και του ιδιώτες (Clear Mεdia). Επίσης, κατεβλήθησαν 4,5 εκατ. ευρώ στον Φ. Βρυώνη προκειμένου να μην ανταγωνιστεί στο μέλλον την Affichage.
Η αγορά αναμένει την απάντηση του Ελληνα επιχειρηματία που κατηγορείται ευθέως και τις νέες εξελίξεις της υπόθεσης.
Το χρονικό
1986
Με την επωνυμία Ατέρμων, αρχίζει τη δραστηριοποίησή της η εταιρεία, αναλαμβάνοντας την αποκλειστική διαφημιστική εκμετάλλευση των εσωτερικών χώρων των βαγονιών του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου (ΗΣΑΠ).
1987
Υπογράφει ανάλογη συμφωνία με τα τρόλεϊ και τα πράσινα αστικά λεωφορεία.
1989 - 1998
Εισάγει από τη Γερμανία τα «Panels» (υπαίθριες φωτεινές διαφημίσεις), τα τοποθετεί στους σταθμούς του ΗΣΑΠ και αποκτά την αποκλειστική διαφημιστική τους εκμετάλλευση. Πρωτολανσάρει τα ζωγραφισμένα τρόλεϊ ως διαφημιστικό μέσο, εκμεταλλεύεται διαφημιστικά τους κοινόχρηστους χώρους των δήμων, τοποθετεί υπαίθριες φωτεινές διαφημίσεις, αλλά και επιδαπέδιες διαφημίσεις σε μεγάλα σούπερ μάρκετ.
Αποκτά τη διαφημιστική εκμετάλλευση των 480 αστικών λεωφορείων της Θεσσαλονίκης καθώς και των χώρων της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) και του Ολυμπιακού Σταδίου.
1999 - 2000
Εισάγεται στην Παράλληλη Αγορά του Χρηματιστηρίου, στη συνέχεια απορροφά την Alma Media Center και μετονομάζεται σε Αλμα Ατέρμων.
2006
Τον Οκτώβριο η μετοχή μπαίνει στην επιτήρηση, καθώς δεν εξηγεί ορθά τις επενδύσεις της σε τρεις ανώνυμες εταιρείες της Ελλάδας και του εξωτερικού.
2007
Τον Φεβρουάριο υπογράφει τη συμφωνία με την ελβετική Affichage.
2010
Τον Απρίλιο αναστέλλεται η διαπραγμάτευση της μετοχής της.
Στρατηγική για trading στην Ισοτιμία ευρώ / δολαρίου ( euro / usd )
κόκκινες μπάρες = οι εβδομάδες με αρνητική απόδοση (πτωτικές εβδομάδες)
Μπλέ μπάρες = οι εβδομάδες με θετική απόδοση (ανοδικές εβδομάδες)
Μπλέ γραμμή = RSI = Relative Strength Index = επί το Ελληνικότερον, δείκτης σχετικής ενδυνάμωσης των 9 εβδομάδων.
Μώβ γραμμή = Κινητός μέσος όρος των 6 παρατηρήσεων του RSI.
Η εβδομάδα που έκλεισε υπήρξε πτωτική (κόκκινη) εβδομάδα για την ισοτιμία euro / usd . Σηματοδοτήθηκε όπως θα διαβάσετε παρακάτω (ερμηνεία και στρατηγική), η πτωτική πορεία της ισοτιμίας.
Ερμηνεία και στρατηγική. ( Μόνον για τους συνετούς και υπομoνετικούς traders.)
Την εβδομάδα κατά την οποία η μπλέ γραμμή θα περάσει πάνω από την μώβ, παίρνουμε long θέσεις - δηλαδή θέσεις αγοράς - θέσεις για άνοδο (και τις διατηρούμε για όσο διάστημα η μπλέ γραμμή διατηρείται πάνω από την μώβ)
Την εβδομάδα κατά την οποία η μπλέ γραμμή θα περάσει κάτω από την μώβ, παίρνουμε short θέσεις - δηλαδή θέσεις πώλησης - θέσεις για πτώση (και τις διατηρούμε για όσο διάστημα η μπλέ γραμμή διατηρείται κάτω από την μώβ).Σήμερα βρισκόμαστε σε αυτό το στάδιο.
Το σήμα πτώσης όπως διαπιστώνετε , διατηρείται σε ισχύ και δόθηκε την εβδομάδα που ξεκίνησε την Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010 και έκλεισε προχθές Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010. Οι τιμές την εβδομάδα αυτήν κινήθηκαν στο εύρος 1,4085 - 1,3573.
(Ευχές για επιτυχημένες συναλλαγές - Trade well - Λευτέρης Ρ.)
Στρατηγική για trading στον δείκτη S&P 500 (ΗΠΑ).
Τον δείκτη συνθέτουν οι μετοχές των 500 μεγαλύτερων εταιρειών των ΗΠΑ.
Κόκκινες μπάρες = οι εβδομάδες με αρνητική απόδοση (πτωτικές εβδομάδες)
Πράσινες μπάρες = οι εβδομάδες με θετική απόδοση (ανοδικές εβδομάδες)
Μπλέ γραμμή = RSI = Relative Strength Index = επί το Ελληνικότερον δείκτης σχετικής ενδυνάμωσης των 9 εβδομάδων.
Κίτρινη γραμμή = Κινητός μέσος όρος των 6 παρατηρήσεων του RSI.
Η εβδομάδα που έκλεισε υπήρξε πτωτική (κόκκινη) εβδομάδα για τον S&P 500. Ηταν μόλις η δεύτερη πτωτική εβδομάδα στις τελευταίες 11.
Οι ενδείξεις, όπως θα διαβάσετε παρακάτω (ερμηνεία και στρατηγική), μετατράπηκαν σε πτωτικές αυτήν την εβδομάδα.
Ερμηνεία και στρατηγική. (Μόνον για τους συνετούς και υπομoνετικούς traders).
Την εβδομάδα κατά την οποία η μπλέ γραμμή θα περάσει πάνω από την κίτρινη παίρνουμε long θέσεις - δηλαδή θέσεις αγοράς - θέσεις για άνοδο (και τις διατηρούμε για όσο διάστημα η μπλέ γραμμή διατηρείται πάνω από την κίτρινη).
Την εβδομάδα κατά την οποία η μπλέ γραμμή θα περάσει κάτω από την κίτρινη παίρνουμε short θέσεις - δηλαδή θέσεις πώλησης - θέσεις για πτώση (και τις διατηρούμε για όσο διάστημα η μπλέ γραμμή διατηρείται κάτω από την κίτρινη).Σήμερα βρισκόμαστε σε αυτό το στάδιο.
(Ευχές για επιτυχημένες συναλλαγές - Trade well - Λευτέρης Ρ.)
Τα μυστικά της αγοράς των ομολόγων. Ολα όσα πρέπει να γνωρίζουν οι υποψήφιοι επενδυτές που σχεδιάζουν να αγοράσουν τίτλους του ελληνικού Δημοσίου
Τα μυστικά της αγοράς των ομολόγων. Ολα όσα πρέπει να γνωρίζουν οι υποψήφιοι επενδυτές που σχεδιάζουν να αγοράσουν τίτλους του ελληνικού Δημοσίου
Μήπως ήρθε η ώρα να αγοράσουμε ελληνικά ομόλογα; Η ερώτηση προκύπτει εύλογα από τη μεγάλη πτώση των τιμών των ελληνικών ομολόγων που έχουν εκτινάξει στα ύψη τις αποδόσεις και τα spread. Η απάντηση, όμως, είναι περίπλοκη. Οι χαμηλές τιμές υπονοούν επενδυτικές ευκαιρίες, αλλά και κινδύνους. Ο συνδυασμός αυτός υπόσχεται υψηλές αποδόσεις σε όποιον αναλάβει το ρίσκο να αγοράσει ομόλογα σε χαμηλές τιμές.
Τι απαντούν ελληνικές και ξένες τράπεζες, όταν ερωτώνται να αναλύσουν τις ευκαιρίες αλλά και τους κινδύνους που έχουν τα ελληνικά ομόλογα για όποιον αποφασίσει να τα αγοράσει σήμερα? Οι απόψεις συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι οι τιμές και οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων είναι ελκυστικές, λόγω κινδύνων που σχετίζονται κυρίως με τη δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Οι κίνδυνοι αυτοί μειώνονται στα ομόλογα με μεγαλύτερη διάρκεια. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, οι αποδόσεις και τα spread των 2ετών ομολόγων βρίσκονται σε υψηλότερα επίπεδα από ό,τι των 10ετών ή των 30ετών ομολόγων.
Διαφορετικές απόψεις.
Ωστόσο, οι απόψεις διαφέρουν σε ό,τι αφορά τις πιθανότητες των κινδύνων, όπως είναι η πτώχευση, η αναδιάρθρωση του χρέους κ.λπ. Γενικά, οι ξένοι αναλυτές θεωρούν ότι οι κίνδυνοι αυτοί είναι υψηλότεροι για τα επόμενα 2 έως 5 χρόνια, ενώ οι ελληνικές τράπεζες και οι Ελληνες αξιωματούχοι αποκλείουν την πτώχευση και την αναδιάρθρωση. Πώς, όμως, όλα αυτά «τιμολογούνται» στην αγορά ομολόγων και πώς μπορούν να βοηθήσουν έναν επενδυτή να αποφασίσει αν θα αγοράσει ή όχι ελληνικά ομόλογα;
Ισως, θα ήταν χρήσιμο να δούμε πώς λειτουργεί η αγορά ομολόγων. Το κράτος εκδίδει τίτλους («χαρτιά») για να δανειστεί χρήματα από τους επενδυτές. Τους δίνει χαρτιά και παίρνει χρήματα. Ως αντάλλαγμα, τους προσφέρει ένα επιτόκιο και την υπόσχεση ότι στη λήξη του ομολόγου (π.χ. σε 10 χρόνια) θα τους επιστρέψει και το κεφάλαιο. Το επιτόκιο αυτό αποκαλείται «κουπόνι». Επειδή το κράτος δανείζεται συγκεκριμένο ποσό χρημάτων, τα ομόλογα έχουν μία τιμή. Κατά την έκδοση του ομολόγου η τιμή βρίσκεται στις 100 μονάδες βάσης (ονομαστική τιμή). Αυτό σημαίνει για παράδειγμα ότι ένα ομόλογο αξίζει 100 ευρώ, τα δύο ομόλογα 200 ευρώ κ.ο.κ. Στη λήξη η τιμή του ομολόγου επιστρέφει πάντα στην ονομαστική τιμή, δηλαδή στο 100. Στο ενδιάμεσο διάστημα η τιμή ανεβαίνει και κατεβαίνει, όπως ακριβώς συμβαίνει με τις μετοχές στο Χρηματιστήριο. Οταν για παράδειγμα προκύπτει μία αρνητική εξέλιξη για την ελληνική οικονομία και οι επενδυτές πωλούν ομόλογα, τότε η τιμή πέφτει. Ο συνδυασμός της τιμής και του «κουπονιού» αποτελεί την απόδοση του ομολόγου. Εστω, ότι η τιμή του ομολόγου πέσει στις 80 μονάδες βάσης και έχει κουπόνι 5%. Οποιος το αγοράσει θα δώσει 80 ευρώ και στη λήξη του θα πάρει 100 ευρώ συν 5% ετήσια απόδοση. Δηλαδή η απόδοση θα είναι πάνω από 25%, αν η λήξη ήταν σε ένα έτος. Αν η λήξη ήταν σε δύο χρόνια, τότε η απόδοση θα προσαρμοζόταν ανάλογα και θα έπεφτε γύρω στο 12%. Αν η απόδοση του αντίστοιχου γερμανικού ομολόγου είναι 3%, τότε το spread, δηλαδή η διαφορά απόδοσης, θα είναι 9 ποσοστιαίες μονάδες ή 900 μονάδες βάσης. To spread δείχνει πόσο πιο επικίνδυνο είναι το ελληνικό ομόλογο από το αντίστοιχο γερμανικό. Οσο υψηλότερο το spread, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος. Οι αγορές κυρίως παρακολουθούν το spread μεταξύ των 10ετών ομολόγων.
Ετσι, λοιπόν, την Πέμπτη το πρωί η τιμή των 10ετών ελληνικών ομολόγων ήταν στις 690 μονάδες βάσης με κουπόνι 6,25%. Αυτό σημαίνει ετήσια απόδοση 11,70%. Η αντίστοιχη απόδοση του γερμανικού ομολόγου ήταν 2,3%. Αρα το spread ήταν 9,4 ποσοστιαίες μονάδες ή 940 μονάδες βάσης.
Κάποιος επενδυτής μπορεί να ασφαλίσει τον κίνδυνο αγοράζοντας τα λεγόμενα CDS (credit default swaps). Αυτά μετρώνται σε μονάδες βάσης και αφορούν κυρίως κάλυψη κινδύνου για ομόλογα με διάρκεια 5 έτη μέχρι τη λήξη τους. Το ασφάλιστρο πληρώνεται σε δολάρια και υπολογίζεται για κάθε 10.000 δολάρια επένδυσης σε ομόλογα.
Μήπως ήρθε η ώρα να αγοράσουμε ελληνικά ομόλογα; Η ερώτηση προκύπτει εύλογα από τη μεγάλη πτώση των τιμών των ελληνικών ομολόγων που έχουν εκτινάξει στα ύψη τις αποδόσεις και τα spread. Η απάντηση, όμως, είναι περίπλοκη. Οι χαμηλές τιμές υπονοούν επενδυτικές ευκαιρίες, αλλά και κινδύνους. Ο συνδυασμός αυτός υπόσχεται υψηλές αποδόσεις σε όποιον αναλάβει το ρίσκο να αγοράσει ομόλογα σε χαμηλές τιμές.
Τι απαντούν ελληνικές και ξένες τράπεζες, όταν ερωτώνται να αναλύσουν τις ευκαιρίες αλλά και τους κινδύνους που έχουν τα ελληνικά ομόλογα για όποιον αποφασίσει να τα αγοράσει σήμερα? Οι απόψεις συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι οι τιμές και οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων είναι ελκυστικές, λόγω κινδύνων που σχετίζονται κυρίως με τη δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Οι κίνδυνοι αυτοί μειώνονται στα ομόλογα με μεγαλύτερη διάρκεια. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, οι αποδόσεις και τα spread των 2ετών ομολόγων βρίσκονται σε υψηλότερα επίπεδα από ό,τι των 10ετών ή των 30ετών ομολόγων.
Διαφορετικές απόψεις.
Ωστόσο, οι απόψεις διαφέρουν σε ό,τι αφορά τις πιθανότητες των κινδύνων, όπως είναι η πτώχευση, η αναδιάρθρωση του χρέους κ.λπ. Γενικά, οι ξένοι αναλυτές θεωρούν ότι οι κίνδυνοι αυτοί είναι υψηλότεροι για τα επόμενα 2 έως 5 χρόνια, ενώ οι ελληνικές τράπεζες και οι Ελληνες αξιωματούχοι αποκλείουν την πτώχευση και την αναδιάρθρωση. Πώς, όμως, όλα αυτά «τιμολογούνται» στην αγορά ομολόγων και πώς μπορούν να βοηθήσουν έναν επενδυτή να αποφασίσει αν θα αγοράσει ή όχι ελληνικά ομόλογα;
Ισως, θα ήταν χρήσιμο να δούμε πώς λειτουργεί η αγορά ομολόγων. Το κράτος εκδίδει τίτλους («χαρτιά») για να δανειστεί χρήματα από τους επενδυτές. Τους δίνει χαρτιά και παίρνει χρήματα. Ως αντάλλαγμα, τους προσφέρει ένα επιτόκιο και την υπόσχεση ότι στη λήξη του ομολόγου (π.χ. σε 10 χρόνια) θα τους επιστρέψει και το κεφάλαιο. Το επιτόκιο αυτό αποκαλείται «κουπόνι». Επειδή το κράτος δανείζεται συγκεκριμένο ποσό χρημάτων, τα ομόλογα έχουν μία τιμή. Κατά την έκδοση του ομολόγου η τιμή βρίσκεται στις 100 μονάδες βάσης (ονομαστική τιμή). Αυτό σημαίνει για παράδειγμα ότι ένα ομόλογο αξίζει 100 ευρώ, τα δύο ομόλογα 200 ευρώ κ.ο.κ. Στη λήξη η τιμή του ομολόγου επιστρέφει πάντα στην ονομαστική τιμή, δηλαδή στο 100. Στο ενδιάμεσο διάστημα η τιμή ανεβαίνει και κατεβαίνει, όπως ακριβώς συμβαίνει με τις μετοχές στο Χρηματιστήριο. Οταν για παράδειγμα προκύπτει μία αρνητική εξέλιξη για την ελληνική οικονομία και οι επενδυτές πωλούν ομόλογα, τότε η τιμή πέφτει. Ο συνδυασμός της τιμής και του «κουπονιού» αποτελεί την απόδοση του ομολόγου. Εστω, ότι η τιμή του ομολόγου πέσει στις 80 μονάδες βάσης και έχει κουπόνι 5%. Οποιος το αγοράσει θα δώσει 80 ευρώ και στη λήξη του θα πάρει 100 ευρώ συν 5% ετήσια απόδοση. Δηλαδή η απόδοση θα είναι πάνω από 25%, αν η λήξη ήταν σε ένα έτος. Αν η λήξη ήταν σε δύο χρόνια, τότε η απόδοση θα προσαρμοζόταν ανάλογα και θα έπεφτε γύρω στο 12%. Αν η απόδοση του αντίστοιχου γερμανικού ομολόγου είναι 3%, τότε το spread, δηλαδή η διαφορά απόδοσης, θα είναι 9 ποσοστιαίες μονάδες ή 900 μονάδες βάσης. To spread δείχνει πόσο πιο επικίνδυνο είναι το ελληνικό ομόλογο από το αντίστοιχο γερμανικό. Οσο υψηλότερο το spread, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος. Οι αγορές κυρίως παρακολουθούν το spread μεταξύ των 10ετών ομολόγων.
Ετσι, λοιπόν, την Πέμπτη το πρωί η τιμή των 10ετών ελληνικών ομολόγων ήταν στις 690 μονάδες βάσης με κουπόνι 6,25%. Αυτό σημαίνει ετήσια απόδοση 11,70%. Η αντίστοιχη απόδοση του γερμανικού ομολόγου ήταν 2,3%. Αρα το spread ήταν 9,4 ποσοστιαίες μονάδες ή 940 μονάδες βάσης.
Κάποιος επενδυτής μπορεί να ασφαλίσει τον κίνδυνο αγοράζοντας τα λεγόμενα CDS (credit default swaps). Αυτά μετρώνται σε μονάδες βάσης και αφορούν κυρίως κάλυψη κινδύνου για ομόλογα με διάρκεια 5 έτη μέχρι τη λήξη τους. Το ασφάλιστρο πληρώνεται σε δολάρια και υπολογίζεται για κάθε 10.000 δολάρια επένδυσης σε ομόλογα.
Πραγματικές συναλλαγές - Πραγματικές επενδύσεις - Δείτε συγκεντρωτικά τα Αποτελέσματα (Κέρδη / ζημίες).
Πραγματικές συναλλαγές - Πραγματικές επενδύσεις - Δείτε συγκεντρωτικά τα Αποτελέσματα (Κέρδη / ζημίες).
Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται όλες οι συναλλαγές τις οποίες πραγματοποιήσαμε από την 25η Σεπτεμβρίου 2009 έως σήμερα και για τις οποίες ενημερώνεσθε ανελλιπώς , κάθε φορά κατά την οποία ανοίγουμε ή κλείνουμε μία θέση.
Μπορείτε να ανατρέξετε πίσω στις ημερομηνίες τις οποίες αναφέρω και κατά τις οποίες δημοσίευσα και τα σχετικά πινακίδια των συναλλαγών. Σε αυτά περιλαμβάνονται αναλυτικά στοιχεία για κάθε πράξη.
Στην τελευταία κολώνα με εντονώτερα γράμματα παρουσιάζονται τα % ποσοστά μικτού κέρδους (+) ή μικτής ζημίας (-) , τα οποία προέκυψαν από την ολοκλήρωση της κάθε μίας συναλλαγής. Οι συναλλαγές οι οποίες δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί (δηλαδή παραμένουν ανοικτές), δεν εμφανίζουν στην τελευταία κολώνα ποσοστό κέρδους ή ζημίας και κατά συνέπεια παραμένουν κενά τα σχετικά κουτάκια έως ότου κλείσει (ολοκληρωθεί) η συναλλαγή μας.
Καλή επιτυχία στις συναλλαγές σας ( Trade well ) - Λευτέρης Ρ.
Ευχαριστώ θερμά τον εξαιρετικό επαγγελματία του χώρου των επενδύσεων , τον καλό φίλο Χρήστο Δημητρ.......
Οι επενδύσεις τις οποίες πραγματοποιώ, ενέχουν τον κίνδυνο απώλειας του συνολικού κεφαλαίου το οποίο κάθε φορά επενδύεται και σε κάποιες περιπτώσεις ενέχουν τον κίνδυνο απωλειών ποσών ακόμη και μεγαλύτερων και από το κεφάλαιο που αρχικά επενδύσαμε.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στις παρακάτω αποφάσεις, οι οποίες αφορούν:
1.-στην χρονική στιγμή κατά την οποία θα επενδύσετε (θα ανοίξετε θέση)
2.-στο αν θα επενδύσετε σε άνοδο , σε πτώση ή εάν θα μείνετε εκτός αγοράς
3.-στο τι θα αφορά η επένδυσή σας , (δείκτη, μετοχή, ισοτιμία, εμπόρευμα κλπ)
4.-στην χρονική στιγμή κατά την οποία θα κλείσετε την θέση σας είτε με κέρδος, είτε με ζημία προκειμένου να κλειδώσετε τα κέρδη σας
ή να προστατεύσετε το κεφάλαιό σας
5.-στο ποσοστό και το ποσό του διαθέσιμου κεφαλαίου σας, το οποίο προορίζετε για τέτοιου τύπου επενδύσεις (δηλαδή επενδύσεις οι
οποίες ενέχουν κίνδυνο ζημιών).
{Σας συνιστώ πάντοτε το μεγαλύτερο μέρος του διαθέσιμου κεφαλαίου σας, να παραμένει σε επενδύσεις
μηδενικού κινδύνου , δηλαδή σε καταθέσεις και κρατικά ομόλογα με μηδενικό κίνδυνο (risk free) }.
Για να πραγματοποιήσετε τις συναλλαγές αυτές, πρέπει να διαθέτετε την ανάλογη εμπειρία και παράλληλα να απευθυνθείτε σε φορέα και επαγγελματία του χώρου, ο οποίος να διαθέτει τις απαραίτητες άδειες και πιστοποιήσεις από την Ελληνική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για τις ανάλογες πράξεις.
Στόχος μας
Η ετήσια συνολική απόδοση των επενδύσεών μας να υπερβεί και τις δύο παρακάτω αποδόσεις :
1.- την υψηλότερη θετική απόδοση των μεγάλων διεθνών ή του ελληνικού χρηματιστηρίων.
2.-εφόσον η παραπάνω απόδοση δεν είναι θετική, τότε στόχος μας γίνεται, η υπέρβαση των αποδόσεων των προθεσμιακών καταθέσεων ή των ομολόγων μηδενικού ρίσκου (risk free κρατικών ομολόγων υψηλής διαβάθμισης)
Money management
Στα πλαίσια επίτευξης του ανωτέρω στόχου μας, η χρηματική κατανομή των κεφαλαίων μας τα οποία κάθε φορά επενδύουμε, πραγματοποιείται σε τμήματα-μέρη του συνολικού μας κεφαλαίου-fund (το οποίο προορίζεται για τον σκοπό αυτό). Φροντίζουμε κάθε φορά το ποσοστό του κεφαλαίου που εκθέτουμε σε κίνδυνο να κινείται στα πλαίσια του 5% έως 50% του συνολικού κεφαλαίου που έχουμε διαθέσει για τέτοιες επενδύσεις.
Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται όλες οι συναλλαγές τις οποίες πραγματοποιήσαμε από την 25η Σεπτεμβρίου 2009 έως σήμερα και για τις οποίες ενημερώνεσθε ανελλιπώς , κάθε φορά κατά την οποία ανοίγουμε ή κλείνουμε μία θέση.
Μπορείτε να ανατρέξετε πίσω στις ημερομηνίες τις οποίες αναφέρω και κατά τις οποίες δημοσίευσα και τα σχετικά πινακίδια των συναλλαγών. Σε αυτά περιλαμβάνονται αναλυτικά στοιχεία για κάθε πράξη.
Στην τελευταία κολώνα με εντονώτερα γράμματα παρουσιάζονται τα % ποσοστά μικτού κέρδους (+) ή μικτής ζημίας (-) , τα οποία προέκυψαν από την ολοκλήρωση της κάθε μίας συναλλαγής. Οι συναλλαγές οι οποίες δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί (δηλαδή παραμένουν ανοικτές), δεν εμφανίζουν στην τελευταία κολώνα ποσοστό κέρδους ή ζημίας και κατά συνέπεια παραμένουν κενά τα σχετικά κουτάκια έως ότου κλείσει (ολοκληρωθεί) η συναλλαγή μας.
Καλή επιτυχία στις συναλλαγές σας ( Trade well ) - Λευτέρης Ρ.
Ευχαριστώ θερμά τον εξαιρετικό επαγγελματία του χώρου των επενδύσεων , τον καλό φίλο Χρήστο Δημητρ.......
Οι επενδύσεις τις οποίες πραγματοποιώ, ενέχουν τον κίνδυνο απώλειας του συνολικού κεφαλαίου το οποίο κάθε φορά επενδύεται και σε κάποιες περιπτώσεις ενέχουν τον κίνδυνο απωλειών ποσών ακόμη και μεγαλύτερων και από το κεφάλαιο που αρχικά επενδύσαμε.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στις παρακάτω αποφάσεις, οι οποίες αφορούν:
1.-στην χρονική στιγμή κατά την οποία θα επενδύσετε (θα ανοίξετε θέση)
2.-στο αν θα επενδύσετε σε άνοδο , σε πτώση ή εάν θα μείνετε εκτός αγοράς
3.-στο τι θα αφορά η επένδυσή σας , (δείκτη, μετοχή, ισοτιμία, εμπόρευμα κλπ)
4.-στην χρονική στιγμή κατά την οποία θα κλείσετε την θέση σας είτε με κέρδος, είτε με ζημία προκειμένου να κλειδώσετε τα κέρδη σας
ή να προστατεύσετε το κεφάλαιό σας
5.-στο ποσοστό και το ποσό του διαθέσιμου κεφαλαίου σας, το οποίο προορίζετε για τέτοιου τύπου επενδύσεις (δηλαδή επενδύσεις οι
οποίες ενέχουν κίνδυνο ζημιών).
{Σας συνιστώ πάντοτε το μεγαλύτερο μέρος του διαθέσιμου κεφαλαίου σας, να παραμένει σε επενδύσεις
μηδενικού κινδύνου , δηλαδή σε καταθέσεις και κρατικά ομόλογα με μηδενικό κίνδυνο (risk free) }.
Για να πραγματοποιήσετε τις συναλλαγές αυτές, πρέπει να διαθέτετε την ανάλογη εμπειρία και παράλληλα να απευθυνθείτε σε φορέα και επαγγελματία του χώρου, ο οποίος να διαθέτει τις απαραίτητες άδειες και πιστοποιήσεις από την Ελληνική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για τις ανάλογες πράξεις.
Στόχος μας
Η ετήσια συνολική απόδοση των επενδύσεών μας να υπερβεί και τις δύο παρακάτω αποδόσεις :
1.- την υψηλότερη θετική απόδοση των μεγάλων διεθνών ή του ελληνικού χρηματιστηρίων.
2.-εφόσον η παραπάνω απόδοση δεν είναι θετική, τότε στόχος μας γίνεται, η υπέρβαση των αποδόσεων των προθεσμιακών καταθέσεων ή των ομολόγων μηδενικού ρίσκου (risk free κρατικών ομολόγων υψηλής διαβάθμισης)
Money management
Στα πλαίσια επίτευξης του ανωτέρω στόχου μας, η χρηματική κατανομή των κεφαλαίων μας τα οποία κάθε φορά επενδύουμε, πραγματοποιείται σε τμήματα-μέρη του συνολικού μας κεφαλαίου-fund (το οποίο προορίζεται για τον σκοπό αυτό). Φροντίζουμε κάθε φορά το ποσοστό του κεφαλαίου που εκθέτουμε σε κίνδυνο να κινείται στα πλαίσια του 5% έως 50% του συνολικού κεφαλαίου που έχουμε διαθέσει για τέτοιες επενδύσεις.
ΟΙ ΓΛΟΥ (Glou) ΣΤΟΝ ΛΑΚΚΟ ΜΕ ΤΑ PUMA
Για κατάχρηση ύψους 115 εκατ. ευρώ καταγγέλλει τους γνωστούς Πειραιώτες businessmen η πολυεθνική και αυτοί απαντούν: «Μας κατηγορούν αυτοί που πρόσφατα μας βράβευαν»
Ο Γιώργος και ο Αντώνης Γλου εδώ και καιρό είχαν να παλέψουν με τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που η κρίση τους δημιούργησε. Σαν να μην έφτανε αυτό,τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν και τις σοβαρές καταγγελίες της γερμανικής «Puma» περί κατάχρησης του διόλου ευκαταφρόνητου ποσού των 115 εκατ. ευρώ.
Δεν είναι και μικρό πράγμα λοιπόν τα «παιδιά του Πειραιά» να ξυπνούν τη Δευτέρα και ξαφνικά να μαθαίνουν από τα media πως κατηγορούνται για απάτη. Μικρή κοινωνία η γενέθλια πόλη τους, γρήγορα αναστατώθηκε από τις φήμες. Λογικό ήταν λοιπόν πολλοί φίλοι και γνωστοί τους να σπεύσουν στο γνωστό καφέ-στέκι που οι δύο δημιούργησαν στην οδό Γρηγορίου Λαμπράκη για να ρωτήσουν το αυτονόητο: «Γιατί, ρε παιδιά;». Ανάμεσα σε όλους, πήγαμε κι εμείς, για να βρούμε τους δύο επιχειρηματίες σοκαρισμένους. Ο Γιώργος Γλου χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι μιλά κοφτά, με τη φωνή του να προδίδει αγανάκτηση. «Σε παρακαλώ να το γράψεις όπως το λέω. Εμείς είμαστε πιο “Puma” συγκριτικά με κάποιους εκπροσώπους της γερμανικής εταιρείας. Μαζί με τον αδελφό μου έχουμε επενδύσει 40 εκατ. ευρώ εδώ και 16 χρόνια. Σαράντα εκατ. ευρώ από τη δική μας τσέπη. Οχι από ταμεία τα οποία απλώς διαχειριζόμαστε. Οσοι σήμερα μας κατηγορούν είναι απλώς μάνατζερ. Πήραν από την εταιρεία λεφτά, αφού αμείβονται. Δεν έδωσαν όπως εμείς», τονίζει.
«ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΨΙΕΣ»
Η παραπάνω δήλωση μας παρακίνησε να επικοινωνήσουμε με τη γερμανική πολυεθνική που εδρεύει στο Μόναχο, κι αυτό διότι κάθε νόμισμα έχει δύο διαφορετικές όψεις. Για ποιον λόγο δηλαδή μια πολυεθνική να «θάψει» με τέτοιον τρόπο δύο επιτυχημένους συνεργάτες της όταν κερδίζει από αυτούς; Οι εκπρόσωποί της πολυεθνικής, λοιπόν, μας παρέπεμψαν στο μεγάλο δικηγορικό γραφείο Noerr και τον εκπρόσωπό του dr Michael Neumann που χειρίζεται την υπόθεση. «Σαφώς μια τόσο μεγάλη πολυεθνική σαν την “Puma” δεν τρελάθηκε ξαφνικά για να αρχίσει να κάνει ανακοινώσεις.
Κάποια στοιχεία υπάρχουν που βασίζουν τις υποψίες», απαντά στην ερώτησή μας για ποιον λόγο η πολυεθνική στην ανακοίνωσή της μιλά για «υποψίες συστηματικής κατάχρησης». Ο κ. Neumann μας είπε επίσης πως μέχρι στιγμής η υπόθεση δεν έχει φτάσει στην ελληνική Δικαιοσύνη, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις. «Μέχρι στιγμής δεν έχουμε προχωρήσει σε κάποιου είδους νομική ενέργεια στη χώρα σας. Θα δούμε τις όποιες ενέργειές μας σε βάθος χρόνου, ενώ αν καταστεί ανάγκη θα βρούμε και τοπικό συνεργάτη με βάση τη διεθνή δικηγορική συμμαχία όπου ανήκουμε.
Ολα τα ενδεχόμενα όμως είναι ανοιχτά, καθώς η υπόθεση είναι σοβαρή και έχει στοιχίσει πολλά εκατομμύρια ευρώ στην “Puma”», τονίζει. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως η γερμανική πολυεθνική διά στόματος του διευθύνοντος συμβούλου της κ. Jochen Zeitz κατήγγειλε πως τα αδέλφια Γλου «με συστηματικό τρόπο έκαναν καταχρήσεις 115 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας πλαστά οικονομικά στοιχεία στη γερμανική μητρική». Τη σχετική έρευνα διενήργησε η εταιρεία «Deloitte», της οποίας το πόρισμα χρησιμοποιεί σήμερα νομικά η «Puma».
Από τη μεριά του, ο Γιώργος Γλου απαντά : «Πήραμε μια ανύπαρκτη φίρμα το 1994 με τζίρο 1 εκατ. ευρώ. Σήμερα, η εταιρεία χάρη στις δικές μας προσπάθειες κάνει τζίρους 75 εκατ. ευρώ. Το αστείο είναι πως μας καταγγέλλουν αυτοί που πρόσφατα μας βράβευσαν. Γνωρίζεις πως η “Puma Ελλάδος” έχει βραβευτεί 6 φορές ως κορυφαία εταιρεία της Ευρώπης; Ξέρεις πως πραγματοποιούμε τζίρους επτά φορές μεγαλύτερους από την Πορτογαλία ή τη Μεγάλη Βρετανία; Πως έχουμε παρουσία εφάμιλλη με την εξαπλάσια σε πληθυσμό Ιταλία; Ποιος τα έκανε όλα αυτά; Ποιος επένδυσε σε μάρκετινγκ, σε τεράστιες αθλητικές προσωπικότητες όπως ο Ριβάλντο; Εγώ κι ο αδελφός μου. Τι άλλαξε τώρα και μετά τους τόσους επαίνους διαπίστωσαν ατασθαλίες;».
Πιο δίπλα, ο Αντώνης Γλου δεν μπορεί να πιστέψει πώς εξελίχθηκε η επιχειρηματική διαμάχη που εδώ και λίγο καιρό έχει ξεκινήσει με τους Γερμανούς. Στην ερώτησή μας για τον λόγο που οι Γερμανοί ζήτησαν αλλαγή διοίκησης πρόσφατα και για το κατά πόσο είχαν υπάρξει μηνύματα σε ό,τι αφορά τους διενεργούμενους ελέγχους από τη μητρική εταιρεία απαντά: «Δυστυχώς στη σημερινή δύσκολη κατάσταση της ελληνικής επιχειρηματικότητας αλλά και οικονομίας η “Puma” πίεζε για αλλαγή φιλοσοφίας. Μέχρι και τρόπο πληρωμών στους προμηθευτές μας πίεζαν να αλλάξουμε. Oποιος γνωρίζει όμως τις σημερινές δυσκολίες της αγοράς καταλαβαίνει γιατί αρνηθήκαμε σθεναρά αυτή την απαίτηση των συνεργατών μας. Αυτό πληρώνουμε τώρα».
Ο Αντώνης Γλου, όμως, προσθέτει και πως η συγκεκριμένη ανακοίνωση από τη μεριά των Γερμανών δεν είναι και τόσο αθώα, κυρίως ως προς τη χρονική της συγκυρία. Κι αυτό διότι στις 31 Δεκεμβρίου λήγει το συμβόλαιο μεταξύ των Ελλήνων και Γερμανών επιχειρηματιών. «Iσως να είναι ένας τρόπος αντίδρασης για να μην αποδώσουν σε εμάς την αξία που μας αναλογεί. Δεν μπορώ να γνωρίζω το σκεπτικό της συγκεκριμένης αντίδρασης. Γενικότερα οι Γερμανοί τα τελευταία χρόνια με μια σειρά μεγάλες εταιρείες τους έχουν μπερδέψει την ελληνική και τη διεθνή κοινή γνώμη. Περισσότερο μιλάμε για σκάνδαλα παρά για business από αυτή τη χώρα. Κάτι τέτοιο όμως είναι κρίμα, αφού η Γερμανία σε άλλη εικόνα μάς έχει συνηθίσει», τονίζει ο Aντώνης Γλου.
Ο κ. Neumman, απαντώντας στις συγκεκριμένες αιτιάσεις της οικογένειας Γλου, αρκείται να πει «no comment», συμπληρώνοντας: «Λογικό είναι να υπάρξουν από τη μεριά μας κινήσεις που θα αποδείξουν το αντίθετο. Περιμένετε και θα δείτε».
Ο Γιώργος Γλου, πάντως, εξακολουθεί να μην πιστεύει αυτό που έχει συμβεί. «Δεν είναι δυνατόν μια οικογένεια με προσφορά στην πόλη της να διασύρεται με αυτό τον τρόπο. Να μας καταγγέλλουν διά ανακοινώσεως για εγκληματικές ενέργειες και κατάχρηση 115 εκατ. ευρώ. Δηλαδή τι κάναμε; Κλέβαμε τον ίδιο μας τον εαυτό; Εχω πέσει από τα σύννεφα. Φαίνεται πως δυστυχώς οι Γερμανοί θέλουν να εκμεταλλευτούν μια δύσκολη συγκυρία της χώρας μας και να αποκομίσουν οφέλη. Ελπίζω η διαφορά μας να λυθεί με τον καλύτερο τρόπο, καθώς βρισκόμαστε σε διαπραγμάτευση. Δεν θα αφήσω όμως σε καμία περίπτωση να σπιλωθεί το όνομα της οικογένειάς μου. Λαμόγια δεν υπήρξαμε ποτέ. Το γνωρίζουν όλοι οι συνεργάτες μας, αλλά και οι συνοδοιπόροι μας στον αθλητισμό και την κοινωνία», καταλήγει ο Γιώργος Γλου.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Από τη λαϊκή στα σαλόνια της μόδας Η οικογένεια Γλου έχει καταγωγή από τη Μικρά Ασία. «Γενάρχης» ήταν ο Δημήτρης Γλου, ο οποίος στη δεκαετία του ’50 από μια άδεια μικροπωλητή που πήρε κατάφερε να ζήσει τη φαμελιά του. Τα δυο του αγόρια, ο Αντώνης και ο Γιώργος, θα δημιουργήσουν το πρώτο δικό τους μαγαζί στην οδό Τσαμαδού, όπου πωλούν υλικά εστίασης. Η δουλειά πάει καλά και στα τέλη της δεκαετίας του ’80, διαβλέποντας τη στροφή των καταναλωτών στο επώνυμο και φθηνό ρούχο, δημιουργούν τη Γλου. Η εταιρεία εξαπλώνεται και στις αρχές του ’90 ακολουθεί το ρεύμα ανόδου της ελληνικής οικονομίας και κατανάλωσης. Οι δύο αδελφοί νιώθουν κυρίαρχοι σε μια αγορά που μεταλλάσσεται, αλλά και σε μια πόλη όπως ο Πειραιάς που ζει τις τελευταίες μεγάλες στιγμές της.
Είναι ο Πειραιάς της διασκέδασης, όπου όλη η Αθήνα τον επισκέπτεται για ξεφάντωμα στο «Βαρελάδικο» και στο «Καρπούζι». Εκεί και οι Αντώνης και Γιώργος Γλου δίνουν το «παρών». Είναι από τους ελάχιστους οικονομικούς παράγοντες που παίρνουν την πόλη τους στα σοβαρά και δημιουργούν θέσεις εργασίας. Η αντιπροσωπία της «Puma» τους απογειώνει και άμεσα περνούν στην επιχειρηματική ελίτ της χώρας, παρέα με τον Σωκράτη Κόκκαλη και τον έτερο Πειραιώτη φίλο τους Ανδρέα Κορασίδη. Η οικονομική κρίση όμως, ιδιαίτερα μετά το 2008, ανέτρεψε την πορεία αυτή. Κάτι η επενδυτική φόρα, κάτι η διάθεση για ανάπτυξη εκεί που δεν μπορούσε να υπάρξει, τα δύο αδέλφια βρέθηκαν γρήγορα με ανοίγματα - και αυτά τώρα επιχειρούν να περιορίσουν, σε έναν αγώνα δύσκολο αν κρίνουμε κι από την πορεία της ευρύτερης αγοράς. Ηδη η εταιρεία έχει περιορίσει το δίκτυο καταστημάτων της και έχει προχωρήσει σε εξορθολογισμό του κόστους. Ομως, οι περιορισμοί έχουν να κάνουν και με το lifestyle της άλλοτε γνωστής στην νυχτερινή ζωή οικογένειας.
ΕΛΕΩ ΚΡΙΣΗΣ
Το συμμάζεμα και τα «κάστρα» της Καστέλας.
Σε κάθε περίπτωση, η κρίση φαίνεται να ανατρέπει κατεστημένες απόψεις της οικογένειας. Ηδη ο όμιλος Γλου έχει προχωρήσει σε γενικό συμμάζεμα. Ακόμη και το lifestyle τους φαίνεται να έχουν αλλάξει οι γνωστοί επιχειρηματικοί παράγοντες της ένδυσης. «Μα είναι δυνατόν να ζητώ από τους εργαζομένους μου συστράτευση λόγω της κακής πορείας της αγοράς, να βλέπω πού πηγαίνει η κατανάλωση και από την άλλη μεριά να γυρνώ στα μπαράκια και τις δεξιώσεις;
Η εταιρεία μας, όπως και όλες οι άλλες, δίνει τη δική της μάχη», αναφέρει ο Γιώργος Γλου. Στην ερώτησή μας κατά πόσο θα «έπεφτε στη φωτιά» για χατίρι της επιχείρησής του, ο ίδιος απαντά: «Είχες γράψει πριν από καιρό για τα σπίτια μας στην Καστέλα. Τα χαρακτήρισες μάλιστα και ως κάστρα. Ναι. Εχουμε επιλέξει να ζούμε στην πόλη που αγαπάμε. Εμείς δεν… πουλήσαμε τον Πειραιά όπως έκαναν πολλοί άλλοι όταν έπιασαν κάποια καλά λεφτά. Ομως, ακόμα και αυτά τα σπίτια, αν χρειαστεί, θα τα θυσιάζαμε για την εταιρεία μας. Είμαστε νέοι ακόμα για να πάμε στα σπίτια μας. Τη μάχη θα τη δώσουμε γιατί πιστεύουμε πως ο όμιλος που με κόπο δημιουργήσαμε έχει μέλλον. Δεν έχουμε βγάλει λεφτά σε κρυφούς λογαριασμούς». Θα πρέπει να σημειώσουμε πως ο Γιώργος Γλου, έχοντας ήδη δύο παιδιά, περιμένει και δίδυμα. Από τη μεριά του, ο Αντώνης Γλου με τη σύζυγο του Μελίνα (Μελάνα) Τουμανίδου έχουν τη 19χρονη κόρη τους Σταματίνα, η οποία φαίνεται πως θα ακολουθήσει τα χνάρια των δικών της στην ένδυση. «Εχουμε συνέχεια», ξεκαθαρίζει ο Αντώνης Γλου. Αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει και η ενεργή εμπλοκή του Γιώργου Γλου για μια ακόμη φορά στα διοικητικά του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού, της αγαπημένης του ομάδας. «Εστω και στα δύσκολα, όποτε η ομάδα το καλεί, συστρατεύομαι», λέει ο επιχειρηματίας από το μεγάλο λιμάνι.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Ο Γιώργος και ο Αντώνης Γλου εδώ και καιρό είχαν να παλέψουν με τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που η κρίση τους δημιούργησε. Σαν να μην έφτανε αυτό,τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν και τις σοβαρές καταγγελίες της γερμανικής «Puma» περί κατάχρησης του διόλου ευκαταφρόνητου ποσού των 115 εκατ. ευρώ.
«ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΨΙΕΣ»
Η παραπάνω δήλωση μας παρακίνησε να επικοινωνήσουμε με τη γερμανική πολυεθνική που εδρεύει στο Μόναχο, κι αυτό διότι κάθε νόμισμα έχει δύο διαφορετικές όψεις. Για ποιον λόγο δηλαδή μια πολυεθνική να «θάψει» με τέτοιον τρόπο δύο επιτυχημένους συνεργάτες της όταν κερδίζει από αυτούς; Οι εκπρόσωποί της πολυεθνικής, λοιπόν, μας παρέπεμψαν στο μεγάλο δικηγορικό γραφείο Noerr και τον εκπρόσωπό του dr Michael Neumann που χειρίζεται την υπόθεση. «Σαφώς μια τόσο μεγάλη πολυεθνική σαν την “Puma” δεν τρελάθηκε ξαφνικά για να αρχίσει να κάνει ανακοινώσεις.
Κάποια στοιχεία υπάρχουν που βασίζουν τις υποψίες», απαντά στην ερώτησή μας για ποιον λόγο η πολυεθνική στην ανακοίνωσή της μιλά για «υποψίες συστηματικής κατάχρησης». Ο κ. Neumann μας είπε επίσης πως μέχρι στιγμής η υπόθεση δεν έχει φτάσει στην ελληνική Δικαιοσύνη, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις. «Μέχρι στιγμής δεν έχουμε προχωρήσει σε κάποιου είδους νομική ενέργεια στη χώρα σας. Θα δούμε τις όποιες ενέργειές μας σε βάθος χρόνου, ενώ αν καταστεί ανάγκη θα βρούμε και τοπικό συνεργάτη με βάση τη διεθνή δικηγορική συμμαχία όπου ανήκουμε.
Πιο δίπλα, ο Αντώνης Γλου δεν μπορεί να πιστέψει πώς εξελίχθηκε η επιχειρηματική διαμάχη που εδώ και λίγο καιρό έχει ξεκινήσει με τους Γερμανούς. Στην ερώτησή μας για τον λόγο που οι Γερμανοί ζήτησαν αλλαγή διοίκησης πρόσφατα και για το κατά πόσο είχαν υπάρξει μηνύματα σε ό,τι αφορά τους διενεργούμενους ελέγχους από τη μητρική εταιρεία απαντά: «Δυστυχώς στη σημερινή δύσκολη κατάσταση της ελληνικής επιχειρηματικότητας αλλά και οικονομίας η “Puma” πίεζε για αλλαγή φιλοσοφίας. Μέχρι και τρόπο πληρωμών στους προμηθευτές μας πίεζαν να αλλάξουμε. Oποιος γνωρίζει όμως τις σημερινές δυσκολίες της αγοράς καταλαβαίνει γιατί αρνηθήκαμε σθεναρά αυτή την απαίτηση των συνεργατών μας. Αυτό πληρώνουμε τώρα».
Ο Αντώνης Γλου, όμως, προσθέτει και πως η συγκεκριμένη ανακοίνωση από τη μεριά των Γερμανών δεν είναι και τόσο αθώα, κυρίως ως προς τη χρονική της συγκυρία. Κι αυτό διότι στις 31 Δεκεμβρίου λήγει το συμβόλαιο μεταξύ των Ελλήνων και Γερμανών επιχειρηματιών. «Iσως να είναι ένας τρόπος αντίδρασης για να μην αποδώσουν σε εμάς την αξία που μας αναλογεί. Δεν μπορώ να γνωρίζω το σκεπτικό της συγκεκριμένης αντίδρασης. Γενικότερα οι Γερμανοί τα τελευταία χρόνια με μια σειρά μεγάλες εταιρείες τους έχουν μπερδέψει την ελληνική και τη διεθνή κοινή γνώμη. Περισσότερο μιλάμε για σκάνδαλα παρά για business από αυτή τη χώρα. Κάτι τέτοιο όμως είναι κρίμα, αφού η Γερμανία σε άλλη εικόνα μάς έχει συνηθίσει», τονίζει ο Aντώνης Γλου.
Ο κ. Neumman, απαντώντας στις συγκεκριμένες αιτιάσεις της οικογένειας Γλου, αρκείται να πει «no comment», συμπληρώνοντας: «Λογικό είναι να υπάρξουν από τη μεριά μας κινήσεις που θα αποδείξουν το αντίθετο. Περιμένετε και θα δείτε».
Ο Γιώργος Γλου, πάντως, εξακολουθεί να μην πιστεύει αυτό που έχει συμβεί. «Δεν είναι δυνατόν μια οικογένεια με προσφορά στην πόλη της να διασύρεται με αυτό τον τρόπο. Να μας καταγγέλλουν διά ανακοινώσεως για εγκληματικές ενέργειες και κατάχρηση 115 εκατ. ευρώ. Δηλαδή τι κάναμε; Κλέβαμε τον ίδιο μας τον εαυτό; Εχω πέσει από τα σύννεφα. Φαίνεται πως δυστυχώς οι Γερμανοί θέλουν να εκμεταλλευτούν μια δύσκολη συγκυρία της χώρας μας και να αποκομίσουν οφέλη. Ελπίζω η διαφορά μας να λυθεί με τον καλύτερο τρόπο, καθώς βρισκόμαστε σε διαπραγμάτευση. Δεν θα αφήσω όμως σε καμία περίπτωση να σπιλωθεί το όνομα της οικογένειάς μου. Λαμόγια δεν υπήρξαμε ποτέ. Το γνωρίζουν όλοι οι συνεργάτες μας, αλλά και οι συνοδοιπόροι μας στον αθλητισμό και την κοινωνία», καταλήγει ο Γιώργος Γλου.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Από τη λαϊκή στα σαλόνια της μόδας Η οικογένεια Γλου έχει καταγωγή από τη Μικρά Ασία. «Γενάρχης» ήταν ο Δημήτρης Γλου, ο οποίος στη δεκαετία του ’50 από μια άδεια μικροπωλητή που πήρε κατάφερε να ζήσει τη φαμελιά του. Τα δυο του αγόρια, ο Αντώνης και ο Γιώργος, θα δημιουργήσουν το πρώτο δικό τους μαγαζί στην οδό Τσαμαδού, όπου πωλούν υλικά εστίασης. Η δουλειά πάει καλά και στα τέλη της δεκαετίας του ’80, διαβλέποντας τη στροφή των καταναλωτών στο επώνυμο και φθηνό ρούχο, δημιουργούν τη Γλου. Η εταιρεία εξαπλώνεται και στις αρχές του ’90 ακολουθεί το ρεύμα ανόδου της ελληνικής οικονομίας και κατανάλωσης. Οι δύο αδελφοί νιώθουν κυρίαρχοι σε μια αγορά που μεταλλάσσεται, αλλά και σε μια πόλη όπως ο Πειραιάς που ζει τις τελευταίες μεγάλες στιγμές της.
ΕΛΕΩ ΚΡΙΣΗΣ
Το συμμάζεμα και τα «κάστρα» της Καστέλας.
Σε κάθε περίπτωση, η κρίση φαίνεται να ανατρέπει κατεστημένες απόψεις της οικογένειας. Ηδη ο όμιλος Γλου έχει προχωρήσει σε γενικό συμμάζεμα. Ακόμη και το lifestyle τους φαίνεται να έχουν αλλάξει οι γνωστοί επιχειρηματικοί παράγοντες της ένδυσης. «Μα είναι δυνατόν να ζητώ από τους εργαζομένους μου συστράτευση λόγω της κακής πορείας της αγοράς, να βλέπω πού πηγαίνει η κατανάλωση και από την άλλη μεριά να γυρνώ στα μπαράκια και τις δεξιώσεις;
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Πώς η Wall θα παρακάμψει τον "κανόνα Volcker"
Πώς η Wall θα παρακάμψει τον "κανόνα Volcker"
Οι οίκοι της Wall Street θα συνεχίσουν να επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια σε ακίνητα και επιχειρήσεις, παρά τις νέες ρυθμίσεις που έχουν στόχο να περιορίσουν τις τοποθετήσεις των τραπεζών με ίδια κεφάλαια, σύμφωνα με τις δηλώσεις στελεχών.
Οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι όπως η Goldman Sachs, η JP Morgan Chase και η Morgan Stanley, σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν ένα, όχι πολύ συζητημένο, άρθρο του "κανόνα Volcker" (της νομοθεσίας χρηματοπιστωτικής μεταρρύθμισης που εγκρίθηκε τον Ιούλιο) για να συνεχίσουν να κάνουν άμεσες επενδύσεις.
Ο κανόνας, που φέρει το όνομα του πρώην διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, Paul Volcker, απαγορεύει στις τράπεζες τις βραχυπρόθεσμες συναλλαγές χρεογράφων προς ίδιο όφελος κι επίσης περιορίζει τις επενδύσεις σε ομίλους private equity και hedge funds.
Στόχοι της νομοθεσίας είναι να μειώσει την ανάληψη κινδύνου από την πλευρά των τραπεζών και να επικεντρώσει τις προσπάθειές τους στην εξυπηρέτηση των πελατών και όχι του εαυτού τους.
Ωστόσο, οι ρυθμίσεις Volcker δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση των κεφαλαιουχικών επενδύσεων, δηλαδή στις άμεσες αγορές χρεογράφων, επιχειρήσεων και ακινήτων, γιατί αυτές θεωρούνται μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις και φέρουν υψηλότερες χρεώσεις κεφαλαίου.
Σε αντίθεση με το βραχυπρόθεσμο "proprietary trading", που παραδοσιακά έχει μικρή επίδραση στα κέρδη, οι κεφαλαιουχικές επενδύσεις υπήρξαν πάντοτε σημαντικό εργαλείο για την κερδοφορία των τραπεζών - όπως εξάλλου και μεγάλη πηγή απωλειών.
Κορυφαίος τραπεζίτης της Wall Street δήλωσε ότι αυτού του είδους οι συναλλαγές παραμένουν ελκυστικές, παρά τις αλλαγές στις νομοθετικές ρυθμίσεις και στους παγκόσμιους κανόνες, που αυξάνουν κατακόρυφα τα κεφάλαια τα οποία πρέπει να παρακαταθέτουν για κάλυψη σε ενδεχόμενες ζημίες οι τράπεζες.
"Στον τελικό λογαριασμό, αποδεικνύεται κερδοφόρος επιχείρηση", σημείωσε ο ίδιος τραπεζίτης.
Οι οίκοι της Wall Street θα συνεχίσουν να επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια σε ακίνητα και επιχειρήσεις, παρά τις νέες ρυθμίσεις που έχουν στόχο να περιορίσουν τις τοποθετήσεις των τραπεζών με ίδια κεφάλαια, σύμφωνα με τις δηλώσεις στελεχών.
Οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι όπως η Goldman Sachs, η JP Morgan Chase και η Morgan Stanley, σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν ένα, όχι πολύ συζητημένο, άρθρο του "κανόνα Volcker" (της νομοθεσίας χρηματοπιστωτικής μεταρρύθμισης που εγκρίθηκε τον Ιούλιο) για να συνεχίσουν να κάνουν άμεσες επενδύσεις.
Στόχοι της νομοθεσίας είναι να μειώσει την ανάληψη κινδύνου από την πλευρά των τραπεζών και να επικεντρώσει τις προσπάθειές τους στην εξυπηρέτηση των πελατών και όχι του εαυτού τους.
Ωστόσο, οι ρυθμίσεις Volcker δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση των κεφαλαιουχικών επενδύσεων, δηλαδή στις άμεσες αγορές χρεογράφων, επιχειρήσεων και ακινήτων, γιατί αυτές θεωρούνται μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις και φέρουν υψηλότερες χρεώσεις κεφαλαίου.
Σε αντίθεση με το βραχυπρόθεσμο "proprietary trading", που παραδοσιακά έχει μικρή επίδραση στα κέρδη, οι κεφαλαιουχικές επενδύσεις υπήρξαν πάντοτε σημαντικό εργαλείο για την κερδοφορία των τραπεζών - όπως εξάλλου και μεγάλη πηγή απωλειών.
Κορυφαίος τραπεζίτης της Wall Street δήλωσε ότι αυτού του είδους οι συναλλαγές παραμένουν ελκυστικές, παρά τις αλλαγές στις νομοθετικές ρυθμίσεις και στους παγκόσμιους κανόνες, που αυξάνουν κατακόρυφα τα κεφάλαια τα οποία πρέπει να παρακαταθέτουν για κάλυψη σε ενδεχόμενες ζημίες οι τράπεζες.
"Στον τελικό λογαριασμό, αποδεικνύεται κερδοφόρος επιχείρηση", σημείωσε ο ίδιος τραπεζίτης.
Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010
Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010
Γερμανικές εξηγήσεις για τον μόνιμο μηχανισμό
Γερμανικές εξηγήσεις για τον μόνιμο μηχανισμό
Τα δύο ισχυρότερα μέλη της γερμανικής κυβέρνησης «βγήκαν στην άμυνα» για να αντιμετωπίσουν τις επικρίσεις όσον αφορά στην πρόταση δημιουργίας μόνιμου συστήματος για την αποτροπή μελλοντικών χρηματοπιστωτικών κρίσεων που μπορούν να αποσταθεροποιήσουν το ευρώ.
Καθώς το κόστος κρατικού δανεισμού για τα πιο αδύναμη μέλη της ευρωζώνης εκτινάχτηκε σε νέα υψηλά στις αγορές, η κ. Angela Merkel, η καγκελάριος της Γερμανίας, και ο κ. Wolfgang Schäuble, υπουργός Οικονομικών, προασπίστηκαν το αίτημά τους να δοθεί μια μόνιμη λύση η οποία θα αποτρέπει την «άτακτη αναδιοργάνωση» εθνικών χρεών στο μέλλον.
Το σχέδιο να τεθεί υπό συζήτηση ένας τέτοιος μηχανισμός, που συμφωνήθηκε σε επίπεδο ηγετών της Ε.Ε. την περασμένη εβδομάδα, επέκρινε ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κ. Jean-Claude Trichet, εκτιμώντας ότι θα αυξήσει άμεσα το κόστος δανεισμού κρατών όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία.
«Τίποτα απολύτως απ’ όσα ισχύουν στα μέτρα του υπάρχοντος μηχανισμού διάσωσης για το σύνολο της ευρωζώνης και για την Ελλάδα δεν πρόκειται να αλλάξει», δήλωσε η κ. Merkel σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες. «Αυτό που κάνουμε είναι συζητήσεις για το μέλλον».
Ο κ. Schäuble, από την πλευρά του, κοινοποίησε άρθρο του στους 26 ομολόγους του υπουργούς της Ε.Ε. κι έδωσε βαρυσήμαντο λόγο στη Σορβόνη στο Παρίσι, υποστηρίζοντας πλήρως τη συμφωνία επανεξέτασης της συνθήκης της Λισαβόνας για την ίδρυση ενός τέτοιου μόνιμου μηχανισμού.
Τόνισε ότι οι ιδιώτες πιστωτές θα πρέπει να εμπλακούν κι αυτοί στον μελλοντικό μηχανισμό διάσωσης, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι πειθαρχημένες αγορές θα ενισχύσουν τις ευρωπαϊκές κυρώσεις για τη συγκράτηση των ελλειμμάτων και των χρεών των κυβερνήσεων.
Ευχαριστούμε την εξειδικευμένη σε θέματα διεθνούς οικονομίας, καλή φίλη, Ντ. Μελ. η οποία πρόσφατε βρέθηκε στο Βερολίνο για επαγγελματικούς λόγους.
Τα δύο ισχυρότερα μέλη της γερμανικής κυβέρνησης «βγήκαν στην άμυνα» για να αντιμετωπίσουν τις επικρίσεις όσον αφορά στην πρόταση δημιουργίας μόνιμου συστήματος για την αποτροπή μελλοντικών χρηματοπιστωτικών κρίσεων που μπορούν να αποσταθεροποιήσουν το ευρώ.
Καθώς το κόστος κρατικού δανεισμού για τα πιο αδύναμη μέλη της ευρωζώνης εκτινάχτηκε σε νέα υψηλά στις αγορές, η κ. Angela Merkel, η καγκελάριος της Γερμανίας, και ο κ. Wolfgang Schäuble, υπουργός Οικονομικών, προασπίστηκαν το αίτημά τους να δοθεί μια μόνιμη λύση η οποία θα αποτρέπει την «άτακτη αναδιοργάνωση» εθνικών χρεών στο μέλλον.
Το σχέδιο να τεθεί υπό συζήτηση ένας τέτοιος μηχανισμός, που συμφωνήθηκε σε επίπεδο ηγετών της Ε.Ε. την περασμένη εβδομάδα, επέκρινε ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κ. Jean-Claude Trichet, εκτιμώντας ότι θα αυξήσει άμεσα το κόστος δανεισμού κρατών όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία.
«Τίποτα απολύτως απ’ όσα ισχύουν στα μέτρα του υπάρχοντος μηχανισμού διάσωσης για το σύνολο της ευρωζώνης και για την Ελλάδα δεν πρόκειται να αλλάξει», δήλωσε η κ. Merkel σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες. «Αυτό που κάνουμε είναι συζητήσεις για το μέλλον».
Ο κ. Schäuble, από την πλευρά του, κοινοποίησε άρθρο του στους 26 ομολόγους του υπουργούς της Ε.Ε. κι έδωσε βαρυσήμαντο λόγο στη Σορβόνη στο Παρίσι, υποστηρίζοντας πλήρως τη συμφωνία επανεξέτασης της συνθήκης της Λισαβόνας για την ίδρυση ενός τέτοιου μόνιμου μηχανισμού.
Τόνισε ότι οι ιδιώτες πιστωτές θα πρέπει να εμπλακούν κι αυτοί στον μελλοντικό μηχανισμό διάσωσης, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι πειθαρχημένες αγορές θα ενισχύσουν τις ευρωπαϊκές κυρώσεις για τη συγκράτηση των ελλειμμάτων και των χρεών των κυβερνήσεων.
Ευχαριστούμε την εξειδικευμένη σε θέματα διεθνούς οικονομίας, καλή φίλη, Ντ. Μελ. η οποία πρόσφατε βρέθηκε στο Βερολίνο για επαγγελματικούς λόγους.
Χρυσός: Στα 1.400 δολ. με "φρέσκους" αγοραστές
Χρυσός: Στα 1.400 δολ. με "φρέσκους" αγοραστές
Οι τιμές του χρυσού ανήλθαν σε νέο ονομαστικό ιστορικό ρεκόρ, σε απόσταση αναπνοής από τα 1.400 δολάρια ανά ουγγιά, καθώς οι επενδυτές προσφεύγουν στην σχετική ασφάλεια του πολύτιμου μετάλλου μετά την απόφαση της Federal Reserve να προσφέρει ακόμη περισσότερη ρευστότητα στην αμερικανική οικονομία, που αποδυνάμωσε περαιτέρω το δολάριο.
Το ράλι του κίτρινου μετάλλου πρωτοστάτησε στα εύρωστα κέρδη των εμπορευμάτων επί δεύτερη συνεχόμενη συνεδρίαση, όπου το πετρέλαιο ανήλθε στα υψηλότερα επίπεδα δύο ετώ και πλέον.
Traders αναφέρουν ότι το ράλι του χρυσού πυροδότησε «φρέσκια» ζήτηση από επενδυτές που λαμβάνουν θέσεις στο μέταλλο, ενώ οι παραδοσιακοί «παίκτες» παρέμειναν κατά κύριο λόγο στο περιθώριο.
«Υπάρχουν νέοι αγοραστές στην αγορά,» δήλωσε Λονδρέζος χρηματιστής.
Το μεσημέρι της Παρασκευής στο Λονδίνο η τιμή του χρυσού ανήλθε στο ρεκόρ των 1.394,06 δολ. ανά ουγγιά. Σε πραγματικές τιμές, προσαρμοσμένες στον πληθωρισμό, το ιστορικό υψηλό του χρυσού διαμορφώνεται στα 2.300 δολάρια και είχε επιτευχθεί το 1980.
Από τον Ιανουάριο φέτος, οι τιμές του κίτρινου μετάλλου έχουν εκτιναχθεί πάνω από 26%.
Παράγοντες της αγοράς αναφέρουν ότι η ζήτηση στην φυσική αγορά εκτινάσσεται στην Ινδία ενόψει της έναρξης του φεστιβάλ Diwali, που είναι παραδοσιακά η πιο δραστήρια περίοδος αγοράς του μετάλλου.
Οι τιμές του χρυσού ανήλθαν σε νέο ονομαστικό ιστορικό ρεκόρ, σε απόσταση αναπνοής από τα 1.400 δολάρια ανά ουγγιά, καθώς οι επενδυτές προσφεύγουν στην σχετική ασφάλεια του πολύτιμου μετάλλου μετά την απόφαση της Federal Reserve να προσφέρει ακόμη περισσότερη ρευστότητα στην αμερικανική οικονομία, που αποδυνάμωσε περαιτέρω το δολάριο.
Το ράλι του κίτρινου μετάλλου πρωτοστάτησε στα εύρωστα κέρδη των εμπορευμάτων επί δεύτερη συνεχόμενη συνεδρίαση, όπου το πετρέλαιο ανήλθε στα υψηλότερα επίπεδα δύο ετώ και πλέον.
«Υπάρχουν νέοι αγοραστές στην αγορά,» δήλωσε Λονδρέζος χρηματιστής.
Το μεσημέρι της Παρασκευής στο Λονδίνο η τιμή του χρυσού ανήλθε στο ρεκόρ των 1.394,06 δολ. ανά ουγγιά. Σε πραγματικές τιμές, προσαρμοσμένες στον πληθωρισμό, το ιστορικό υψηλό του χρυσού διαμορφώνεται στα 2.300 δολάρια και είχε επιτευχθεί το 1980.
Από τον Ιανουάριο φέτος, οι τιμές του κίτρινου μετάλλου έχουν εκτιναχθεί πάνω από 26%.
Παράγοντες της αγοράς αναφέρουν ότι η ζήτηση στην φυσική αγορά εκτινάσσεται στην Ινδία ενόψει της έναρξης του φεστιβάλ Diwali, που είναι παραδοσιακά η πιο δραστήρια περίοδος αγοράς του μετάλλου.
Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
Απλά μαθήματα επενδύσεων από τον Warren Buffett
Απλά μαθήματα επενδύσεων από τον Warren Buffett
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το επενδυτικό ρεκόρ ενός ανθρώπου όπως ο Warren Buffett, ο οποίος έχει κατορθώσει να «ανεβάσει» την αξία κεφαλαιοποίησης της Berkshire Hathaway στο εντυπωσιακό επίπεδο των 205 δισ. δολαρίων. Oμως κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, ο κ. Buffett έχει επενδύσει σε μετοχές οι οποίες έχουν ακολουθήσει αρνητική ή έστω απογοητευτική πορεία. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται οι: ConocoPhilips, U.S. Bancorp, Kraft Foods, Sanofi-Aventis, Johnson & Johnson και Wells Fargo.
Η διαφορά είναι ότι αυτές οι εταιρίες διαθέτουν εξαιρετικά ικανές διοικήσεις. Με δεδομένο ότι –ή έστω υποθέτοντας το– ο κ. Buffett δεν έχει πέσει θύμα πλάνης, αυτή τη στιγμή οι επενδυτές έχουν την ευκαιρία να αγοράσουν τις μετοχές των συγκεκριμένων εταιριών πολύ φθηνότερα απ' ό,τι τις πήρε ο μεγαλύτερος γκουρού των χρηματαγορών.
Η μετοχή της U.S. Bancorp διαπραγματεύεται κατά μέσο όρο στα 23 δολάρια, δηλαδή αρκετά χαμηλότερα από τα 31 δολάρια που πλήρωσε η Berkshire Hathaway για να την αποκτήσει. Η ConocoPhilips είναι στα 61 δολάρια, ενώ ο κ. Buffett την είχε αγοράσει προς 73 δολάρια. Ο γαλλικός φαρμακευτικός όμιλος Sanofi-Aventis (οι μετοχές του είναι εισηγμένες στην αμερικανική αγορά) διαπραγματεύεται στα 34 δολάρια, ενώ ο κ. Buffett την αγόρασε προς 40 δολάρια. Η Kraft Foods είναι στα 32 και ο κ. Buffett την αγόρασε στα 33 δολάρια. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι βασίζουμε την εκτίμησή μας για την τιμή αγοράς αυτών των μετοχών από την Berkshire Hathaway, βάσει της ετήσιας επιστολής που στέλνει κάθε χρόνο ο κ. Buffett στους μετόχους της εταιρίας.
Ο κ. Buffett δεν θέλησε να συζητήσει τη διάρθρωση του χαρτοφυλακίου της Berkshire Hathaway με το Barron's. Oμως τον Μάρτιο του 2009, σε συνέντευξή του στο CNBC, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Σαφώς κάνω πολλά λάθη… Αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού. Αυτό που πρέπει, όμως, να πετύχεις είναι να ισορροπήσεις τις ζημιές με τα κέρδη». Οντως αυτή η προσέγγιση ανταποκρίνεται πλήρως σε αγορές της Berkshire που αφορούν τις μετοχές των Coca-Cola και Procter & Gamble, τις οποίες έχει αγοράσει η εταιρία στη δεκαετία του '80 και αυτή τη στιγμή διαπραγματεύονται 10 φορές υψηλότερα σε σύγκριση με τα χρήματα που είχε δώσει τότε ο κ. Buffett. Σημειώνεται ότι το μερίδιο της P&G έφθασε «έμμεσα» στο χαρτοφυλάκιο της Berkshire. Αρχικά η εταιρία κατείχε μετοχές της Gillette, την οποία, όμως, η P&G εξαγόρασε το 2005.
Σε ό,τι αφορά την ConocoPhilips ο κ. Buffett εκμυστηρεύτηκε στο CNBC ότι έκανε λάθος γιατί αγόρασε τη μετοχή της εταιρίας όταν η τιμή του πετρελαίου βρισκόταν στα 100 δολάρια ανά βαρέλι. Κατόπιν, όμως, η τιμή του πετρελαίου κατέρρευσε και μαζί με αυτήν υποχώρησε και η μετοχή της ConocoPhilips.
Η Berkshire έχασε περί του ενός δισ. δολαρίων από αυτή της την επένδυση και έχει φροντίσει να μειώσει το μερίδιό της στην εταιρία στο μισό, σε σύγκριση με αυτό που κατείχε στα τέλη του 2008.
Η Berkshire κατέχει μετοχές της Wells Fargo πάνω από 20 χρόνια. Αν και ο κ. Buffett έχει κερδίσει από αυτή του την επένδυση, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τότε είχε αγοράσει τη μετοχή σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή. Τα τελευταία χρόνια η Berkshire Hathaway φροντίζει να αυξήσει το μερίδιό της στη Wells Fargo, αγοράζοντας τη μετοχή της κατά μέσο όρο στο επίπεδο των 32 δολαρίων. Αυτή τη στιγμή η μετοχή έχει υποχωρήσει κοντά στα 26 δολάρια. Oσο για την Johnson & Johnson, σήμερα διαπραγματεύεται κοντά στα 64 δολάρια, ενώ ο κ. Buffett την είχε εξαγοράσει προς 60 δολάρια.
Αποτιμήσεις
Το σημαντικό είναι οι αποτιμήσεις των μετοχών στις οποίες τοποθετείται η Berkshire Hathaway. Για παράδειγμα η Sanofi-Aventis διαπραγματεύεται προς επτά φορές τα προβλεπόμενα κέρδη για το 2010. Η Wells Fargo διαπραγματεύεται λιγότερο από 10 φορές τα προβλεπόμενα κέρδη για το 2011. Θεωρείται –σε μακροχρόνιο ορίζοντα– ως μία από τις χρηματοοικονομικές εταιρίες των ΗΠΑ με την καλύτερη διοίκηση. Η, δε, U.S. Bancorp διαπραγματεύεται 11 φορές τα προβλεπόμενα κέρδη για το 2011.
Oπως ήταν αναμενόμενο στην επιστολή του τον Μάρτιο του 2009, ο κ. Buffett φρόντισε να μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τις μετοχές που κατείχε η Berkshire Hathaway. Τόνισε ότι η Berkshire αποφάσισε να μειώσει το μερίδιο που κατείχε σε ConocoPhilips, Moody's, P&G και J&J το 2008 προκειμένου να έχει μετρητά για να πραγματοποιήσει ορισμένες εξαιρετικές τοποθετήσεις, όπως αυτή στις Swiss Re και Dow Chemical. Φρόντισε, όμως, να προσθέσει ότι «οι μετοχές αυτών των τεσσάρων εταιριών θα κινηθούν υψηλότερα στο μέλλον».
Ο κ. Buffett είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά κάθε μορφή επένδυσης: μετοχές, ομόλογα, νομίσματα, εμπορεύματα αλλά και χρηματοπιστωτικά παράγωγα. Κατά καιρούς έχει τονίσει –υπό μορφή αστεϊσμού– ότι «δεν υπάρχουν βαθμοί δυσκολίας σε μία επένδυση». Ορισμένες φορές όσο πιο απλή είναι μία επένδυση τόσο καλύτερο είναι αυτό για τους επενδυτές. Κάθε χρόνο διαβάζει χιλιάδες σελίδες των οικονομικών αποτελεσμάτων των εταιριών. Τον Μάρτιο του 2009 υποστήριξε ότι σε ένα βράδυ διάβασε την έκθεση 550 σελίδων της American International Group (AIG), η οποία αφορούσε τις οφειλές της στα συνταξιοδοτικά ταμεία. Με δεδομένη την εγκυκλοπαιδική γνώση του για τη βιομηχανία, ο κ. Buffett πολύ συχνά επενδύει βασιζόμενος σε αυτές τις εκθέσεις. Πραγματοποίησε μία εξαιρετικά επικερδή επένδυση στην κινεζική πετρελαϊκή εταιρία PetroChina πριν από σχεδόν μία δεκαετία. Σύμφωνα με τον μεγαλοεπενδυτή, πρώτα διάβασε με κάθε προσοχή τα οικονομικά στοιχεία της εταιρίας και κατόπιν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αποτίμηση των δικών της αποθεμάτων πετρελαίου γινόταν σχεδόν στη μισή τιμή σε σύγκριση με την αντίστοιχη δυτικών πετρελαϊκών εταιριών.
Στον κ. Buffett αρέσει η απλότητα. Θεωρεί τη Wells Fargo μία τράπεζα υψηλών αποδόσεων, η οποία φροντίζει να παραμένει πιστή στις κλασικές τραπεζικές υπηρεσίες. Στο γ' τρίμηνο η τράπεζα προσέφερε τόκο μόλις 0,5% για τις καταθέσεις. Στις αρχές του 2009, όταν η μετοχή βρισκόταν κοντά στα 10 δολάρια, ο κ. Buffett δήλωσε στη συνέντευξή του στο CNBC ότι, μόλις τελειώσει η χρηματοπιστωτική κρίση, η Wells Fargo θα μπορούσε να έχει προ φόρων κέρδη 10 δισ. δολαρίων και επισφάλειες οι οποίες θα κυμανθούν από 10 έως 12 δισ. δολάρια. Δηλαδή τα μετά φόρων κέρδη της εταιρίας θα φθάσουν στα τέσσερα δολάρια ανά μετοχή.
Αυτή τη στιγμή, με δεδομένη την αδύναμη αμερικανική οικονομία, το σενάριο για τη Wells Fargo του κ. Buffett μοιάζει αρκετά αισιόδοξο. Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι θα έχει μετά φόρων κέρδη 2,80 δολάρια ανά μετοχή το 2011 και 3,50 δολάρια ανά μετοχή το 2012. Εάν επιβεβαιωθούν, η μετοχή θα ξεπεράσει τα 30 δολάρια.
Πάντως –αν και στις 30 Ιουνίου 2010 η αξία του ήταν 55 δισ. δολάρια– το μετοχικό χαρτοφυλάκιο της Berkshire δεν είναι η βασική πηγή κερδοφορίας της εταιρίας, όπως ήταν πριν από 15 ή 20 χρόνια. Τώρα πλέον βασική πηγή κερδοφορίας είναι η ιδιοκτησία εταιριών, όπως για παράδειγμα η Burlington Northern ή η Geico, αρκετές εταιρίες κοινής ωφέλειας αλλά και μεγάλα μερίδια που κατέχει σε εταιρίες αντασφάλισης.
Βlue chips
Ορισμένες μετοχές στο χαρτοφυλάκιο της Berkshire μπορούν να αγοραστούν τώρα από τους επενδυτές σε χαμηλότερες τιμές απ' ό,τι πλήρωσε η εταιρία. Τουλάχιστον για τους επενδυτές οι οποίοι θέλουν να στοιχηματίσουν σε ανάκαμψη των blue chips.
Ο κ. Buffett δεν δημοσιοποιεί την πορεία του χαρτοφυλακίου της Berkshire. Βάσει της δικής μας εκτίμησης φέτος έχει σχεδόν μηδενική απόδοση, ενώ το 2009 είχε κέρδη 17%, ενώ ο S&P 500 είχε κέρδη 23%.
Την ίδια ώρα, όμως, ο κ. Buffett φροντίζει να έχει στην κατοχή του και προνομιούχες μετοχές εταιριών, οι οποίες δεν διαπραγματεύονται στις αγορές. Διαθέτει προνομιούχες μετοχές της Goldman Sachs αξίας πέντε δισ. δολαρίων και της General Electric αξίας τριών δισ. δολαρίων. Και οι δύο προσφέρουν μερισματική απόδοση 10% και «περιέχουν» και εγγυήσεις που αξίζουν περί των δύο δισ. δολαρίων στην περίπτωση της Goldman Sachs.
Πολλοί επαγγελματίες των αγορών θεωρούν ότι, μετά από μία απογοητευτική δεκαετία, τα blue chips είναι η καλύτερη επιλογή για τους επενδυτές εντός της επόμενης 10ετίας. Εάν, δε, κάποιος επιλέξει να τοποθετηθεί στις εταιρίες που αρέσουν στον κ. Buffett ίσως κατορθώσει να «μοιραστεί» μαζί του και τα κέρδη του…
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το επενδυτικό ρεκόρ ενός ανθρώπου όπως ο Warren Buffett, ο οποίος έχει κατορθώσει να «ανεβάσει» την αξία κεφαλαιοποίησης της Berkshire Hathaway στο εντυπωσιακό επίπεδο των 205 δισ. δολαρίων. Oμως κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, ο κ. Buffett έχει επενδύσει σε μετοχές οι οποίες έχουν ακολουθήσει αρνητική ή έστω απογοητευτική πορεία. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται οι: ConocoPhilips, U.S. Bancorp, Kraft Foods, Sanofi-Aventis, Johnson & Johnson και Wells Fargo.
Η διαφορά είναι ότι αυτές οι εταιρίες διαθέτουν εξαιρετικά ικανές διοικήσεις. Με δεδομένο ότι –ή έστω υποθέτοντας το– ο κ. Buffett δεν έχει πέσει θύμα πλάνης, αυτή τη στιγμή οι επενδυτές έχουν την ευκαιρία να αγοράσουν τις μετοχές των συγκεκριμένων εταιριών πολύ φθηνότερα απ' ό,τι τις πήρε ο μεγαλύτερος γκουρού των χρηματαγορών.
Ο κ. Buffett δεν θέλησε να συζητήσει τη διάρθρωση του χαρτοφυλακίου της Berkshire Hathaway με το Barron's. Oμως τον Μάρτιο του 2009, σε συνέντευξή του στο CNBC, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Σαφώς κάνω πολλά λάθη… Αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού. Αυτό που πρέπει, όμως, να πετύχεις είναι να ισορροπήσεις τις ζημιές με τα κέρδη». Οντως αυτή η προσέγγιση ανταποκρίνεται πλήρως σε αγορές της Berkshire που αφορούν τις μετοχές των Coca-Cola και Procter & Gamble, τις οποίες έχει αγοράσει η εταιρία στη δεκαετία του '80 και αυτή τη στιγμή διαπραγματεύονται 10 φορές υψηλότερα σε σύγκριση με τα χρήματα που είχε δώσει τότε ο κ. Buffett. Σημειώνεται ότι το μερίδιο της P&G έφθασε «έμμεσα» στο χαρτοφυλάκιο της Berkshire. Αρχικά η εταιρία κατείχε μετοχές της Gillette, την οποία, όμως, η P&G εξαγόρασε το 2005.
Σε ό,τι αφορά την ConocoPhilips ο κ. Buffett εκμυστηρεύτηκε στο CNBC ότι έκανε λάθος γιατί αγόρασε τη μετοχή της εταιρίας όταν η τιμή του πετρελαίου βρισκόταν στα 100 δολάρια ανά βαρέλι. Κατόπιν, όμως, η τιμή του πετρελαίου κατέρρευσε και μαζί με αυτήν υποχώρησε και η μετοχή της ConocoPhilips.
Η Berkshire έχασε περί του ενός δισ. δολαρίων από αυτή της την επένδυση και έχει φροντίσει να μειώσει το μερίδιό της στην εταιρία στο μισό, σε σύγκριση με αυτό που κατείχε στα τέλη του 2008.
Η Berkshire κατέχει μετοχές της Wells Fargo πάνω από 20 χρόνια. Αν και ο κ. Buffett έχει κερδίσει από αυτή του την επένδυση, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τότε είχε αγοράσει τη μετοχή σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή. Τα τελευταία χρόνια η Berkshire Hathaway φροντίζει να αυξήσει το μερίδιό της στη Wells Fargo, αγοράζοντας τη μετοχή της κατά μέσο όρο στο επίπεδο των 32 δολαρίων. Αυτή τη στιγμή η μετοχή έχει υποχωρήσει κοντά στα 26 δολάρια. Oσο για την Johnson & Johnson, σήμερα διαπραγματεύεται κοντά στα 64 δολάρια, ενώ ο κ. Buffett την είχε εξαγοράσει προς 60 δολάρια.
Αποτιμήσεις
Το σημαντικό είναι οι αποτιμήσεις των μετοχών στις οποίες τοποθετείται η Berkshire Hathaway. Για παράδειγμα η Sanofi-Aventis διαπραγματεύεται προς επτά φορές τα προβλεπόμενα κέρδη για το 2010. Η Wells Fargo διαπραγματεύεται λιγότερο από 10 φορές τα προβλεπόμενα κέρδη για το 2011. Θεωρείται –σε μακροχρόνιο ορίζοντα– ως μία από τις χρηματοοικονομικές εταιρίες των ΗΠΑ με την καλύτερη διοίκηση. Η, δε, U.S. Bancorp διαπραγματεύεται 11 φορές τα προβλεπόμενα κέρδη για το 2011.
Oπως ήταν αναμενόμενο στην επιστολή του τον Μάρτιο του 2009, ο κ. Buffett φρόντισε να μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τις μετοχές που κατείχε η Berkshire Hathaway. Τόνισε ότι η Berkshire αποφάσισε να μειώσει το μερίδιο που κατείχε σε ConocoPhilips, Moody's, P&G και J&J το 2008 προκειμένου να έχει μετρητά για να πραγματοποιήσει ορισμένες εξαιρετικές τοποθετήσεις, όπως αυτή στις Swiss Re και Dow Chemical. Φρόντισε, όμως, να προσθέσει ότι «οι μετοχές αυτών των τεσσάρων εταιριών θα κινηθούν υψηλότερα στο μέλλον».
Ο κ. Buffett είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά κάθε μορφή επένδυσης: μετοχές, ομόλογα, νομίσματα, εμπορεύματα αλλά και χρηματοπιστωτικά παράγωγα. Κατά καιρούς έχει τονίσει –υπό μορφή αστεϊσμού– ότι «δεν υπάρχουν βαθμοί δυσκολίας σε μία επένδυση». Ορισμένες φορές όσο πιο απλή είναι μία επένδυση τόσο καλύτερο είναι αυτό για τους επενδυτές. Κάθε χρόνο διαβάζει χιλιάδες σελίδες των οικονομικών αποτελεσμάτων των εταιριών. Τον Μάρτιο του 2009 υποστήριξε ότι σε ένα βράδυ διάβασε την έκθεση 550 σελίδων της American International Group (AIG), η οποία αφορούσε τις οφειλές της στα συνταξιοδοτικά ταμεία. Με δεδομένη την εγκυκλοπαιδική γνώση του για τη βιομηχανία, ο κ. Buffett πολύ συχνά επενδύει βασιζόμενος σε αυτές τις εκθέσεις. Πραγματοποίησε μία εξαιρετικά επικερδή επένδυση στην κινεζική πετρελαϊκή εταιρία PetroChina πριν από σχεδόν μία δεκαετία. Σύμφωνα με τον μεγαλοεπενδυτή, πρώτα διάβασε με κάθε προσοχή τα οικονομικά στοιχεία της εταιρίας και κατόπιν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αποτίμηση των δικών της αποθεμάτων πετρελαίου γινόταν σχεδόν στη μισή τιμή σε σύγκριση με την αντίστοιχη δυτικών πετρελαϊκών εταιριών.
Στον κ. Buffett αρέσει η απλότητα. Θεωρεί τη Wells Fargo μία τράπεζα υψηλών αποδόσεων, η οποία φροντίζει να παραμένει πιστή στις κλασικές τραπεζικές υπηρεσίες. Στο γ' τρίμηνο η τράπεζα προσέφερε τόκο μόλις 0,5% για τις καταθέσεις. Στις αρχές του 2009, όταν η μετοχή βρισκόταν κοντά στα 10 δολάρια, ο κ. Buffett δήλωσε στη συνέντευξή του στο CNBC ότι, μόλις τελειώσει η χρηματοπιστωτική κρίση, η Wells Fargo θα μπορούσε να έχει προ φόρων κέρδη 10 δισ. δολαρίων και επισφάλειες οι οποίες θα κυμανθούν από 10 έως 12 δισ. δολάρια. Δηλαδή τα μετά φόρων κέρδη της εταιρίας θα φθάσουν στα τέσσερα δολάρια ανά μετοχή.
Αυτή τη στιγμή, με δεδομένη την αδύναμη αμερικανική οικονομία, το σενάριο για τη Wells Fargo του κ. Buffett μοιάζει αρκετά αισιόδοξο. Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι θα έχει μετά φόρων κέρδη 2,80 δολάρια ανά μετοχή το 2011 και 3,50 δολάρια ανά μετοχή το 2012. Εάν επιβεβαιωθούν, η μετοχή θα ξεπεράσει τα 30 δολάρια.
Πάντως –αν και στις 30 Ιουνίου 2010 η αξία του ήταν 55 δισ. δολάρια– το μετοχικό χαρτοφυλάκιο της Berkshire δεν είναι η βασική πηγή κερδοφορίας της εταιρίας, όπως ήταν πριν από 15 ή 20 χρόνια. Τώρα πλέον βασική πηγή κερδοφορίας είναι η ιδιοκτησία εταιριών, όπως για παράδειγμα η Burlington Northern ή η Geico, αρκετές εταιρίες κοινής ωφέλειας αλλά και μεγάλα μερίδια που κατέχει σε εταιρίες αντασφάλισης.
Βlue chips
Ορισμένες μετοχές στο χαρτοφυλάκιο της Berkshire μπορούν να αγοραστούν τώρα από τους επενδυτές σε χαμηλότερες τιμές απ' ό,τι πλήρωσε η εταιρία. Τουλάχιστον για τους επενδυτές οι οποίοι θέλουν να στοιχηματίσουν σε ανάκαμψη των blue chips.
Ο κ. Buffett δεν δημοσιοποιεί την πορεία του χαρτοφυλακίου της Berkshire. Βάσει της δικής μας εκτίμησης φέτος έχει σχεδόν μηδενική απόδοση, ενώ το 2009 είχε κέρδη 17%, ενώ ο S&P 500 είχε κέρδη 23%.
Την ίδια ώρα, όμως, ο κ. Buffett φροντίζει να έχει στην κατοχή του και προνομιούχες μετοχές εταιριών, οι οποίες δεν διαπραγματεύονται στις αγορές. Διαθέτει προνομιούχες μετοχές της Goldman Sachs αξίας πέντε δισ. δολαρίων και της General Electric αξίας τριών δισ. δολαρίων. Και οι δύο προσφέρουν μερισματική απόδοση 10% και «περιέχουν» και εγγυήσεις που αξίζουν περί των δύο δισ. δολαρίων στην περίπτωση της Goldman Sachs.
Πολλοί επαγγελματίες των αγορών θεωρούν ότι, μετά από μία απογοητευτική δεκαετία, τα blue chips είναι η καλύτερη επιλογή για τους επενδυτές εντός της επόμενης 10ετίας. Εάν, δε, κάποιος επιλέξει να τοποθετηθεί στις εταιρίες που αρέσουν στον κ. Buffett ίσως κατορθώσει να «μοιραστεί» μαζί του και τα κέρδη του…
Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)